In de 19e eeuw waren kerkhoven in Amerika overvol en verwaarloosd geraakt, de plaatsen van grafroof, prostitutie en andere onbetamelijke activiteiten. Het getij was verschoven van de nadruk die de kerk ooit legde op dood en verdoemenis, vooral na de hoge dodentol op vrouwen en kinderen in het Victoriaanse tijdperk. De mensen wilden hun doden op een liefdevolle manier herdenken, in plaats van op een donkere, deprimerende manier.
Geïnspireerd door het uitnodigende groen van de begraafplaats Père Lachaise in Parijs en de Magnificent Seven begraafplaatsen in Londen, opende Green-Wood Cemetery in 1838 haar deuren. De 478 acres aan glooiende heuvels en schaduwrijke eiken boden de Brooklyners een waar parkkerkhof om hun doden te bezoeken. Het was niet alleen een vredige plek voor contemplatie en herdenking, maar het was ook gewoon een prettige plek om te zijn temidden van de vuiligheid van het 19e-eeuwse New York. Mensen planden dagtochten naar Green-Wood, compleet met picknick.
De begraafplaats werd meteen een begeerde plek om het hiernamaals door te brengen. Honderden beroemde en beruchte New Yorkers zijn begraven in Green Wood. Enkele van de bekendste begravenen zijn William en Henry Steinway van piano faam, F.A.O. Schwarz van duur speelgoed faam, Samuel Morse van code faam, Leonard Bernstein van orkestrale faam, Boss Tweed van corruptie faam, en Louis Comfort Tiffany van gebrandschilderd glas faam-onder vele anderen. Het terrein heeft ook een aantal indrukwekkende monumenten, waaronder piramides, mausoleums en een ingewikkeld gebeeldhouwde gotische toegangspoort.
Green-Wood is nog steeds een populaire bestemming in Brooklyn. Het is een park, een begraafplaats en een historische bron. De begraafplaats organiseert een uitgebreide reeks evenementen (veel in samenwerking met Atlas Obscura!) en stelt haar bronnen ter beschikking van het publiek, waaronder de begrafenisondernemers grootboeken. Green-Wood is nog steeds een actieve begraafplaats voor begrafenissen en crematies (meer dan 3.000 personen worden er elk jaar gecremeerd!). Het zal nog jaren een belangrijk en mooi deel van de geschiedenis van Brooklyn blijven.
