Share
Contributor: Hollie Heisler, PT
Geschat wordt dat tot 65 procent van de wedstrijdzwemmers op een bepaald moment in hun carrière een probleem met hun schouders zal ondervinden. Dit is niet verwonderlijk als je bedenkt dat een wedstrijdzwemmer soms wel acht tot acht kilometer per dag zwemt en makkelijk een miljoen slagen per jaar maakt.
Voeg dit samen met het feit dat de gewrichten waaruit de schouder bestaat zeer beweeglijk zijn, en het is geen wonder dat er veel gevallen zijn van overbelastingssyndromen en andere biomechanische afwijkingen.
Vermijd zwemmersschouder
Dus hoe vermijd je een dergelijke blessure, die vaak algemeen wordt aangeduid als zwemmersschouder? Een van de belangrijkste dingen voor elke atleet om te weten is het verschil tussen normale spierpijn en vermoeidheid versus vroege symptomen van een ernstige blessure, zoals een verminderd bewegingsbereik, zwakte en pijn.
Als de symptomen abnormaal lijken, probeer dan eventuele bijdragende factoren te bepalen, zoals veranderingen in intensiteit, afstanden, of slag mechanica. Hoe eerder een potentieel probleem wordt geïdentificeerd en aangepakt, hoe groter de kans op een sneller en gezonder herstel.
Bedenk dat u aandacht moet besteden aan uw lichaam. Als u blijft zwemmen om de pijn te verwerken en te negeren, zal uw ontstekingsreactie toenemen. Dit maakt het moeilijker om een diagnose te stellen en de behandeling op de bron van het probleem te richten.
De rol van conditionering
Een ander belangrijk aspect van blessurepreventie en revalidatie is kracht en conditionering.
Door het instabiele karakter van de schouder is een sterke en stabiele schoudergordel (d.w.z. de spieren in en rond uw schouder) een noodzaak. Zwakte van de schoudergordel kan bijdragen aan een foutieve slag, en verhoogde stress op je rotator cuff en biceps zetten.
Twee gebieden om speciale aandacht aan te besteden zijn de interne rotatoren van de schouder en de scapulaire stabilisatoren. De interne rotatoren zijn gevoeliger voor vermoeidheid bij freestyle zwemmers, zoals elektromyogram studies hebben aangetoond die de elektrische activiteit van spieren in rust en tijdens contractie meten.
Een laatste gedachte om in gedachten te houden om het risico op letsel te minimaliseren is voorzichtig te zijn met stretchen.
De meeste zwemmers hebben geen gebrek aan flexibiliteit en hebben zelfs de neiging hypermobiel te zijn. Probeer partner stretching te vermijden, die de neiging heeft te agressief te zijn. Een milde warming-up van vijf tot tien minuten voor de bovenste ledematen zou voldoende moeten zijn om de doorbloeding te bevorderen en de spieren voor te bereiden op een training.
