Met hoogtes van meer dan 120 meter is de lariksboom niet mis in de wereld van de bladverliezende coniferen. De prachtige kegeldragende plant is niet algemeen in de Verenigde Staten te vinden; de winterharde boom gedijt beter in koude Europese klimaten. Toch, als u vastbesloten bent om de torenhoge boom aan uw eigendom toe te voegen, zijn er manieren om de lariks te vermeerderen zonder uw hele tuin in gevaar te brengen.
Een korte blik op Lariksen
Lariksen (Larix spp.), ook bekend als tamaracks, zijn naalddragende naaldbomen met een ongewone eigenschap: in tegenstelling tot dennen, sparren, dennen, en andere naaldboom verwanten, lariksen zijn bladverliezend. Ze zijn aangepast aan koude, noordelijke en bergachtige gebieden, waar ze worden gewaardeerd om hun zachte loof, uniforme groeiwijze, en briljant gouden loof in de herfst.
Verscheidene soorten lariks worden gekweekt voor landschapsarchitectuur doeleinden, maar ze zijn allemaal vrij vergelijkbaar in uiterlijk en groei-eisen – de totale grootte is het belangrijkste verschil tussen hen. Lariks is winterhard in USDA zones 2 tot 6.
Uiterlijk van de boom
Gezien hun massieve afmetingen, zijn lariksbomen moeilijk te missen, zelfs in hun thuisbasis langs de Beierse Alpen. De snelgroeiende bergbomen gedijen op grotere hoogten waar hun kruinen zich onbeperkt kunnen uitstrekken.
Behalve hun grootte heeft de Lariksboom nog een aantal andere onderscheidende kenmerken, waaronder:
- Bladeren: De bladeren van de lariks hebben de vorm van zachte, platte naalden die in plukjes uitlopen. Elk bosje telt ongeveer 30 tot 40 groene naalden, die in de herfst goudgeel verkleuren en ’s winters op de grond vallen.
- Schors: De dikke schors van de boom is lichtbruin, hoewel sommige variëteiten een roze tint onder het bruin hebben. De schors bestaat uit dunne lagen die gemakkelijk splijten.
- Bloemen: Tussen de groene naalden van de Lariks ziet u ook rozerode vrouwelijke bloemen, die uiteindelijk in kegels veranderen.
- Vruchten: De vrucht van de Lariks is een rode of lichtgele kegel die bruin en geschubd wordt naarmate de boom rijper wordt.
Terwijl de lariksboom in de lente en de zomer een ontzagwekkend exemplaar is om te zien, neemt hij tijdens de wintermaanden, wanneer de boom ontdaan is van naalden, bloemen en vruchten, een mager, levenloos uiterlijk aan dat niet erg aantrekkelijk is.
De vele aanzichten van een lariksboom
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Groeicondities
Zoals de meeste coniferen, hebben lorken volle zon nodig, maar ze zijn een van de weinige die bij voorkeur in vochtige grond groeien. De grond moet ook zuur en rijk aan organisch materiaal zijn, om de moerassige plaatsen na te bootsen waar deze bomen in het wild worden aangetroffen. De lariksboom voelt zich thuis bij zeer koude temperaturen die voorkomen op de uiterste noordelijke breedtegraden. De bomen gedijen vooral in:
- Rusland
- Canada
- Noordelijk deel van de Verenigde Staten
- Scotland
- England
- Bavaria
- Delen van Azië
De boom is het meest tevreden in bergachtige streken waar hij een verscheidenheid aan weersomstandigheden kan doorstaan. De lariks wordt beschermd door een dikke schors, die bijzonder ondoordringbaar is. Het hout van de Lariksboom is zo hard dat het de meeste bosbranden kan weerstaan.
Variëteiten
Er zijn meer dan een dozijn verschillende soorten Lariksbomen op de planeet; de meeste vallen echter in een van de volgende drie families:
- Oostelijke Lariks: Ook bekend als de Tamarack, is de Oostelijke Lariks de enige die inheems is in de Verenigde Staten. De boom gedijt in Ohio waar hij groeit op natte, zure grond aan de oevers van Lake Erie. De boom wordt vooral gebruikt als sierboom, hoewel hij gezien zijn grote omvang toch voldoende ruimte nodig heeft.
- Europese lariks: Beschouwd als de “Koning der Lariksen”, heeft de Europese variëteit vochtige grond nodig om te overleven. Deze lariks komt voor in Midden- en Noord-Europa en heeft een netwerk van gestapelde takken die veel ruimte nodig hebben om zich uit te strekken.
- Japanse lariks: Dit type Lariks lijkt sterk op de Europese variëteit, maar heeft meer afhangende twijgen en takken en heeft ook blauwachtige naalden. Net als zijn neven verdraagt de Japanse lariks geen alkalische of droge grond.
-
Pendula: Dit is een treurvariëteit die tot 25 voet hoog wordt.
-
Varied Directions: Dit is een bizarre treurvariëteit die 15 voet hoog en 20 tot 30 voet breed wordt met takken die alle kanten op buigen.
-
Blue Sparkler: Dit is een dwergsoort met blauwachtige naalden die slechts 1 meter hoog wordt.
Populaire toepassingen
De lariksboom wordt vooral gewaardeerd om zijn extreem harde hout. Het hout van de boom is taai, watervast en knoestvrij. Het is dan ook een topkeuze voor de bouw:
- Jachten
- Binnenbetimmering
- Omheiningen
- Palen
- Bouwwerken
- Dakshingles
- Koffers
Eeuwen geleden werden lariksbloemen verhit en gebruikt in kruidengeneesmiddelen. Daarnaast worden kleinere versies van de bomen gebruikt voor sierdoeleinden, vooral in de bonsaicultuur waar ze overgesnoeid worden zodat hun scherpe schors en kleine naalden op kleinere schaal kunnen worden gewaardeerd.
Interessante feiten
De lariksboom heeft een internationale aantrekkingskracht die eeuwen teruggaat. Bijvoorbeeld, in Centraal en Noordoost-Azië, heeft de boom een speciale betekenis voor vrouwen die worstelen met vruchtbaarheidsproblemen. Kinderloze vrouwen geloven dat het doorbrengen van de nacht onder een lariks hen zal helpen een kind te verwekken
In Europa wordt de lariks gekoesterd als een decoratieve boom, maar ook als een boom die ongelooflijk functioneel is. In feite, de stad Venetië, Italië, is bijna uitsluitend gebouwd van larikshout. Ondertussen, in Engeland, de Society of Arts gebruikt om gouden medailles voor superieure lariks boom teelt en essays geschreven over het economisch belang ervan.
Planting and Caring for Larches
Plant lariksen van gevestigde kwekerij opgekweekte bomen, die op grote schaal beschikbaar zijn in de regio’s waar ze geschikt zijn om te groeien. Ze zijn nuttig als solitair exemplaar in rotstuinen, Aziatische landschappen en bostuinen. Ze zijn ook nuttig als hoge haag.
Uw lariksboom planten
Graaf een gat tot de diepte van de kluit en twee of drie keer zo breed. Maak de wortels voorzichtig los voordat u de boom in het gat plaatst. Meng compost door de grond als deze terug in het gat gaat en strooi een dikke laag mulch over het plantgebied. Dennen- of sparrennaalden of versnipperde schors vormen een geschikte mulch.
Verzorging van de lariksboom
Lariksen hebben weinig verzorging nodig, behalve dat ze ervoor moeten zorgen dat de grond constant vochtig blijft. De top van de boom mag nooit worden gesnoeid, maar de onderste takken kunnen worden verwijderd als de boom opgroeit om licht binnen te laten en de stam bloot te leggen.
Om uw lariks sterk en gezond te houden, kiest u een plek op uw terrein waar de boom voldoende ruimte heeft om uit te breiden. Als u eenmaal een open plek hebt gevonden, overweeg dan de volgende tips:
- Spreid een laag van twee centimeter mulch, houtsnippers of bladeren rond de basis van de boom.
- Snoei een lariks alleen in het midden van de zomer om beschadigde of zieke takken te verwijderen. Niet overmatig snoeien.
- Zorg ervoor dat uw boom in vochtige grond wordt geplant. Controleer de vochtigheid van de grond regelmatig en geef zo nodig water.
- Bemest een lariks pas na het eerste groeiseizoen.
Hoewel lariksbomen het goed doen bij koud weer, zijn ze kwetsbaar voor windschade. Daarom moet u jonge bomen beschermen met jute schermen die lucht en licht binnenlaten, maar harde wind tegenhouden.
Plagen en ziekten
De bomen zijn vatbaar voor een aantal plagen en ziekten, variërend van bladluizen tot schimmelroesten tot rupsen tot zaagvliegen. Het is over het algemeen onpraktisch voor huiseigenaren om lariksplagen direct te behandelen, vanwege de grootte van de boom en de moeilijkheid om de boosdoener te bepalen. De beste aanpak is preventie — plant lariksen alleen als u echt de juiste omstandigheden hebt. U kunt echter een professionele boomverzorger bellen als een lariksboom lijkt te worden aangevallen. Schimmelziekten vallen vaak ten prooi aan de lariks. Tot de meest voorkomende behoren:
- Phytophthora ramorum: De schimmel veroorzaakt uitgebreide schade aan de boom. Hij wordt van boom tot boom verspreid door sporen die door de wind worden meegevoerd.
- Wortelrot: De schimmel begint in de wortels en verspreidt zich door de boom. Symptomen zijn dode bladeren en geïnfecteerde kegels. Gevorderde infecties kunnen uiteindelijk de boom doden.
- Naaldrot: Deze schimmels tasten de naalden van de lariks aan. Besmette naalden zijn te herkennen aan een gele tint in het voorjaar en een roodbruine kleur in de zomer. Zieke naalden vallen meestal af kort nadat ze bruin zijn geworden.
Behalve voornoemde ziekten zijn lariksbomen ook gevoelig voor bladmineerende rupsen, die uiteindelijk in motten veranderen en zich met de naalden van de boom voeden tot het gebladerte volledig verwoest is.
For the Love of Larches
Vanwege hun ongewone aard zijn lariksen dierbare tuinbouwexemplaren. Ze hebben een zachte, sprankelende verschijning tijdens het groeiseizoen afgetopt met een explosie van herfstbladeren die elke loofboom evenaart.
