Alexander Greene
Mexican Americans have a very unique and remarkable place in the story of America and in the history of immigration of different groups of people to the United States. Veel families van Mexicaanse afkomst hebben hun wortels in de zuidelijke en westelijke regio’s van de Verenigde Staten van Amerika, lang voordat er sprake was van een land dat bekend staat als de Verenigde Staten. Al in de jaren 1830 waren er Mexicaanse afstammelingen in het gebied van Kansas City, en zij hebben bijgedragen aan de rijke cultuur en diversiteit van de mensen in Kansas City.
Immigratie
Beginnend met de annexatie van Texas in 1845,
verlieten weinig Mexicaanse burgers het Mexicaanse grondgebied om zich opnieuw in de Verenigde Staten te vestigen. Slechts negen jaar voordat Texas een staat werd, maakte de Texaanse Republiek zich onafhankelijk van Mexico in het jaar 1836. Volgens de Texanen omvatte het land van de Republiek aanzienlijke delen van Colorado, New Mexico, alsmede het westelijke en zuidelijke deel van Texas. De Republiek beweerde ook dat haar zuidelijke grens zich helemaal uitstrekte tot aan de natuurlijke grens met de Rio Grande rivier. De Mexicaanse regering betwistte deze territoriale grens en beweerde dat de eigenlijke zuidgrens van de republiek Texas zich bevond bij de rivier de Nueces. Toen Texas een staat in de unie werd, dreigde de Mexicaanse regering oorlog te voeren met de Verenigde Staten over het betwiste land tussen de Rio Grande-rivier en de Nueces-rivier. Er ontstond een geschil over het grondgebied tussen de rivieren en met het manifeste noodlot in het achterhoofd van de Amerikaanse president Polk en de Amerikaanse expansiedrift voorop in de binnenlandse politiek, werd het leger naar het betwiste land gestuurd. Dit conflict escaleerde al snel in een oorlogsverklaring van Mexico aan de Verenigde Staten van Amerika in mei 1846. De oorlog tussen de twee naties eindigde pas met het Verdrag van Guadalupe-Hidalgo, dat op 2 februari 1848 in Mexico-Stad werd ondertekend. De voorwaarden van het Guadalupe-Hidalgo verdrag waren dat Mexico bijna 55% van zijn grondgebied zou afstaan aan de Verenigde Staten, wat neerkomt op ongeveer 525.000 km² land. De Verenigde Staten zouden een eenmalige betaling van 15 miljoen dollar doen en de schuld van Mexicaanse burgers aan de Verenigde Staten van maximaal 3,25 miljoen dollar werd kwijtgescholden.
Vanaf het einde van de 19e eeuw, rond 1890, begon de industrie in het zuidwesten van de Verenigde Staten snel te groeien en uit te breiden in de mijnbouw en de landbouw. Deze arbeidsmogelijkheden waren zeer aantrekkelijk voor Mexicaanse migrerende arbeiders. Deze periode kan worden beschouwd als een tijd waarin een klein aantal maar gestage stroom migranten vanuit Mexico naar Amerika kwam voor werk. De Mexicaanse Revolutie vond plaats van 1910 tot 1920 en de immigratie vanuit Mexico naar de Verenigde Staten nam snel toe. De stroom immigranten vanuit Mexico naar de Verenigde Staten steeg door degenen die op de vlucht waren voor politieke vervolging of oorlogsvluchtelingen waren. In 1910 kwamen er jaarlijks slechts 20.000 migranten uit Mexico de Verenigde Staten binnen, een aantal dat tegen 1920 steeg tot 50.000 à 100.000 per jaar.
Tegen 1924 en met de ondertekening van de immigratiewet van 1924 of beter bekend als de Johnson-Reed wet, werden in de Verenigde Staten wonende Mexicaanse nakomelingen uitgesloten van het Amerikaanse beleid inzake immigratie naar de Verenigde Staten.S. beleid met betrekking tot immigratie naar de Verenigde Staten van Amerika, omdat zij werden beschouwd als een zeer belangrijk en integraal onderdeel van de landbouwindustrie in het zuidwesten van de Verenigde Staten. De immigratiewet van 1924 bepaalde dat het jaarlijks aantal immigranten uit welk land dan ook mocht worden beperkt tot 2% van het aantal landgenoten dat reeds in de Verenigde Staten woonde. Er veranderde niets aan het Amerikaanse beleid inzake immigratie uit Mexico tot 1929 en de periode van de Grote Depressie. De economische recessie van de meeste Amerikaanse industrieën, vooral die in de landbouwindustrie van het zuidwesten van de Verenigde Staten, veroorzaakte een grote verschuiving in de houding van de Amerikaanse beleidsmakers ten opzichte van Mexicaanse immigranten. Het gebrek aan werk dwong tienduizenden arbeiders terug te keren naar Mexicaans grondgebied. Die beweging, gecombineerd met de massale deportatie van honderdduizenden Mexicaans-Amerikaanse immigranten terug naar Mexico, deed ook de bevolking van Mexicaanse Amerikanen drastisch dalen. Deze periode staat soms bekend als het tijdperk van het repatriëringsbeleid. Dit repatriëringsbeleid uit de tijd van de Grote Depressie heeft griezelig veel gelijkenissen met de tonen en thema’s die in het politieke, sociale en economische paradigma van het Amerikaanse leven in het hedendaagse landschap zijn doorgedrongen. Het idee achter het repatriëringsbeleid in de depressietijd, waarbij tussen 500.000 en 2 miljoen Mexicaanse afstammelingen werden gedeporteerd. De redenen van de beleidsmakers waren veelzijdig, maar de vergelijkende reden, zoals die betrekking heeft op de huidige tijd, is het idee van buitenlandse werknemers die zogenaamde Amerikaanse banen inpikken. Het antwoord van President Herbert Hoover destijds op dat idee waren massale razzia’s die leidden tot de massadeportatie van grote gemeenschappen van Mexicaanse afstammelingen.
In de oorlogstijd van de jaren 1940 begon de Amerikaanse houding ten opzichte van Mexicaanse immigratie opnieuw te veranderen en zo ook het beleid. Vanwege de grote behoefte aan een massale toename van de landbouw- en produktie produktie, waren de Amerikaanse boeren op dit punt wanhopig op zoek naar het harde werk van de Mexicaanse arbeidsmigranten, waarvan ze wisten dat ze tegen een zeer lage prijs zouden komen. Vanaf 1942 maakte een nieuw programma tussen de Amerikaanse en Mexicaanse regering, Braceros genaamd, het mogelijk reclame te maken voor Mexicaanse arbeiders die als contactarbeiders naar de Verenigde Staten van Amerika kwamen. Tussen 1942 en 1964 kwamen 5 miljoen Mexicanen naar de Verenigde Staten in het kader van Braceros-programma’s en honderdduizenden zouden in de Verenigde Staten blijven nadat de contracten waren afgelopen. Gedurende deze periode van toevloed van migratie naar de Verenigde Staten, waren sommige beleidsmakers op federaal, staats en lokaal niveau nog steeds voorstander en uitvoerder van de deportatie van sommige Mexicaanse nakomelingen. Veel Mexicaanse migranten trokken zich weinig of niets aan van de racistische retoriek van hun landgenoten en vochten heldhaftig mee in de Tweede Wereldoorlog, waarbij ze veel verschillende stambomen en militaire prestaties behaalden.
De immigratiegolf die plaatsvond in de Verenigde Staten tijdens het oorlogstijdperk van de jaren ’40 zag een toestroom van mensen die het platteland verlieten voor de uitdijende steden. Deze immigratiegolf brengt ons naar de hedendaagse tijd waar tussen 1980 en 2014 de populatie van Mexicanen die naar de Verenigde Staten migreerden groeide van 2.199.200 in 1980 tot bijna 11.714.500 mensen volgens het US census bureau. Die groei geeft een totale bevolking van meer dan 35 miljoen Mexicaanse Amerikanen in 2017.
Het probleem van illegale immigratie heeft in het hedendaagse tijdperk op de voorgrond gestaan van het politieke landschap van de Verenigde Staten van Amerika. Hoewel er enige illegale immigratie in het land is, komt de overgrote meerderheid van de Mexicaanse afstammelingen in Amerika legaal het land binnen en het stigma dat wordt verspreid over de verblijfsstatus of het staatsburgerschap is ongegrond en betreurenswaardig.
http://info.umkc.edu/latinxkc/wp-content/uploads/2017/04/rhetoric.wav
Door de geschiedenis heen van Mexicaanse migranten die naar Amerika trokken, is Kansas City altijd een broeinest geweest voor Mexicaanse migranten die zich er vestigden. Al in 1830 waren er Mexicaanse afstammelingen in de omgeving aanwezig, te beginnen met de vorming van de nieuwe republiek Mexico. Handelsroutes via de Santa Fe Trail leidden ertoe dat vele Mexicanen zich in de gebieden Kansas en Missouri vestigden. Tussen 1900 en 1914 legde de in Kansas City gevestigde Southern Rail Company een spoorlijn aan, waardoor een rechtstreekse route van de Golf van Mexico naar Kansas City ontstond. Veel Mexicaanse arbeiders werkten mee aan deze prestatie om het land via de spoorwegen met elkaar te verbinden. De arbeiders die zich in Kansas City vestigden vormden veel van de eerste Spaans sprekende gemeenschappen in de Argentine, Rosedale en Armourdale buurten aan de Kansas kant en de Westside en West Bottoms gebied aan de Missouri kant. Deze gemeenschappen zijn vandaag de dag nog steeds overwegend Spaans sprekende buurten.
Familie
Na slechts een korte tijd te hebben doorgebracht met het leren van en over de Mexicaanse familie, kan men gemakkelijk zien dat het belangrijk is voor hun cultuur. Gedurende meer dan een eeuw van binnenkomst in de Verenigde Staten en gedwongen verwijdering als gevolg van racistische immigratiepolitiek, is de integriteit van het gezin en het familiewaardesysteem nooit verbroken voor Mexicaanse afstammelingen. Familie-eenheden en -structuren zijn over het algemeen groter in aantal leden. Ouders en ouderen worden behandeld met een hoge mate van respect dat wordt beantwoord met liefde voor de jongeren van de familie. De noodzaak van een sterke familieband tijdens de ervaring van een zogenaamde persoon van kleur hier in Amerika heeft inderdaad de kracht en de band tussen de familieleden van Mexicaans-Amerikaanse huishoudens bevorderd. Volgens Rosa Gillis, die in het kader van dit onderzoek werd geïnterviewd, was familie erg belangrijk en herinnerde zij zich haar jeugd in Mexico.
Het belang van familie is zeer voelbaar wanneer men de Mexicaans-Amerikaanse invalshoek ervaart. Het is heel gebruikelijk om generaties van familie dicht bij elkaar te zien wonen, in dezelfde buurt of in hetzelfde huishouden. Dit gedrag weerspiegelt de mate van steun die de familiestructuur binnen de Mexicaanse cultuur heeft voor elk familielid. Het is ook heel gebruikelijk dat familieleden elkaar financieel steunen wanneer dat nodig is. Alleen al in het jaar 2014 werden miljarden dollars van de Verenigde Staten naar Mexico overgemaakt. De economische macht binnen het Amerikaanse paradigma die Mexicaanse afstammelingen bezitten, groeit snel. De traditionele structuur van het Mexicaanse gezin is die van een patriarchale samenleving met de moeder in het middelpunt van de meeste huiselijke ruimtes en taken. De vader legt de nadruk op de harde werkethiek en het karakter en geeft het goede voorbeeld.
http://info.umkc.edu/latinxkc/wp-content/uploads/2017/04/MONO-000.wav
Amerika is een zeer diverse plek, het is een land waar veel verschillende culturen naar de Verenigde Staten komen en de algehele cultuur is een smeltkroes van veel verschillende culturen in één. Generaties Mexicaanse families hebben de Amerikaanse samenleving gesimuleerd en hebben ook een subcultuur gecreëerd binnen de context van de familiestructuur als gevolg van interraciale huwelijken. Door deze vermenging van culturen binnen de familiestructuur is de waarde van een hechte familie behouden gebleven, hetgeen het belang van familie illustreert voor de nakomelingen van Mexicanen die in Amerika wonen. Binnen de cultuur van de Mexicaanse familie is het typisch voor individuele familieleden om de behoeften van de collectieve familie boven de individuele behoeften van zichzelf te stellen. De uitgebreide familie zoals neven, nichten, tantes, ooms en grootouders zijn even belangrijk en spelen een integrale rol in het dagelijkse leven van de familieleden.
Cultuur
Misschien wel het belangrijkste aspect van de Mexicaanse ervaring met betrekking tot de impact die immigratie heeft gehad op Mexicaanse Amerikanen is het behoud van de cultuur met inbegrip van maar niet beperkt tot taal, voedsel, familiestructuur, spiritualiteit, muziek, feesten en een sterk gevoel van trots om hard te werken. Door de generaties van families die uit Mexico migreerden en zich in de Verenigde Staten vestigden en zich assimileerden met de Amerikanen, is de Spaanse taal behouden gebleven en werd gesproken binnen het huishouden of onder andere Spaans sprekende personen. De instandhouding van de Spaanse taal door Mexicaanse en andere Latino-immigranten heeft een duidelijke impact gehad op het leven in Amerika, waar tweetalige bijstand een standaardprocedure is geworden in vele bedrijfstakken. Juanita Green, die als onderdeel van het onderzoek voor dit project werd geïnterviewd, legde me uit dat het voor haar heel prettig is te weten dat haar dochter, een derde generatie Mexicaans-Amerikaanse, nog steeds Spaanse gesprekken met haar grootmoeder kan voeren en ook vloeiend tweetalig is in het Spaans en het Engels.
Mexicaanse Amerikanen hebben ook een nieuwe eetcultuur naar de Verenigde Staten gebracht. Sommige zijn meer traditionele Mexicaanse gerechten en andere Mexicaanse stijl voedsel met een Amerikaanse twist op hen. Het is heel gebruikelijk om in supermarkten een afdeling te zien die speciaal is ingericht voor specifiek Mexicaans of Latijns-Amerikaans stijlvoedsel.
Voor veel Amerikaanse families van Mexicaanse afkomst is het in ere houden van de traditie van de Quinceanerais niet alleen van het grootste belang, maar de ervaring is onvergetelijk voor een leven lang. De Quiceanera is een viering van een jong meisje dat in de vrouwelijke hood komt. Het feest/de bal wordt gehouden op de 15e verjaardag van een jongedame. Het is gebruikelijk dat de familie de handen ineenslaat om dit evenement te bekostigen, want de festiviteiten kunnen nogal extravagant en duur zijn. Elk individueel lid krijgt een verantwoordelijkheid en taak toegewezen, wat nog een goed voorbeeld is van de familiestructuur en haar steun aan elkaar.
http://info.umkc.edu/latinxkc/wp-content/uploads/2017/04/quinceanera-1.wav
Een ander cultureel aspect waar de Mexicaanse immigratie naar de Verenigde Staten invloed op heeft gehad, is de media- en entertainmentindustrie. De grote populatie Spaanstaligen heeft een markt gecreëerd voor de nationale en lokale Spaanse media. De beschikbaarheid van Spaanstalige commerciële omroepnetwerken voor lokale radiostations hebben Mexicaanse afstammelingen in Amerika in staat gesteld ook veel van hun cultuur te behouden.
De unieke cultuur en familiestructuur van Mexicaanse Amerikanen hebben de decennia van uiteenlopend immigratiebeleid doorstaan. De bijdrage van de cultuur die Mexicaanse afstammelingen hebben gegeven aan de Verenigde Staten van Amerika zijn net zo belangrijk en invloedrijk als de bijdragen van elke andere demografische groep in Amerika.
