Oct. 18, 2004 (Orlando) – Een gewoonte om na de maaltijd te gaan liggen is geassocieerd met andere ongezonde leefgewoonten en ook met sommige maagdarmstoornissen en zou door artsen moeten worden ontmoedigd, volgens een studie die hier is gepresenteerd op de 17e Wereldconferentie van huisartsen.
Een gewoonte om na het eten te gaan liggen staat bekend als een risicofactor van reflux-oesofagitis. “We zien patiënten met oesofageale refluxziekte die meer symptomatisch worden als ze onmiddellijk postprandiaal gaan liggen,” vertelde Stephen Spann, MD, een professor aan het Baylor College of Medicine in Houston, Texas, aan Medscape. Dr. Spann was niet betrokken bij het onderzoek.
Hoewel, volgens hoofdonderzoeker Jae Ho Lee, MD, van het College of Medicine aan de Katholieke Universiteit van Korea, en collega’s, een relatie tussen gastro-intestinale aandoeningen en een postprandiale gewoonte om te gaan liggen nog niet was geïdentificeerd.
Om de relatie tussen deze gewoonte en leefstijlfactoren, en tussen de gewoonte en gastro-intestinale symptomen en aandoeningen te onderzoeken, voerden de onderzoekers een studie uit van 1.030 patiënten die tussen januari 2001 en december 2002 een algemeen gezondheidsonderzoekscentrum in Korea bezochten.
De studiepopulatie werd verdeeld in twee groepen: een frequente postprandiale liggende groep (n = 576) en een groep die het gedrag zelden vertoonde (n = 436). Na frequent matching op leeftijd, geslacht, leefstijlfactoren (roken, alcoholgebruik, lichaamsbeweging, eetgewoonten, nachtelijke slaapduur en ontwaakfrequentie, dutjes, en koffie-inname), werden gastro-intestinale symptomen (dyspepsie, epigastrische pijn, hartkloppingen, pijn op de borst, en constipatie) en gastrofiberoscopische bevindingen vergeleken.
Analyse werd uitgevoerd met behulp van Chi-kwadraat toetsen en stapsgewijze multiple logistische regressie. Factoren zoals gastritis en reflux oesofagitis werden ingesteld als afhankelijke variabelen, terwijl postprandiaal liggen werd ingesteld als een onafhankelijke variabele.
De onderzoekers vonden dat proefpersonen met een frequente postprandiale gewoonte om te gaan liggen een significant grotere mate van alcoholgebruik vertoonden ( P < .001), onregelmatige eetgewoonten ( P < .001), eten tussen de maaltijden ( P < .001), dutten ( P < .001), en nachtelijke ontwaakfrequentie ( P < .016) in vergelijking met de groep die de gewoonte zelden vertoonde. Pijn op de borst ( P = .031) en constipatie ( P = .010) kwamen ook vaker voor in de groep die vaak postprandiaal lag.
In tegenstelling daarmee werden geen verschillen waargenomen tussen de twee groepen in de prevalentie van dyspepsie ( P = .147), epigastrische pijn ( P = .085), of brandend maagzuur ( P = .700). In de groep die frequent postprandiaal liggen vertoonde, waren de odds ratio’s voor erythemateuze gastritis en atrofische gastritis respectievelijk 1,61 ( P = .059) en 1,62 ( P = .073).
“In de praktijk zie ik vaak klachten van patiënten die hun oorsprong vinden in slechte gewoonten,” vertelde dr. Lee aan Medscape. “Tijdens patiëntenvoorlichting moet ik benadrukken dat postprandiaal wandelen of andere lichte lichaamsbeweging beter is dan liggen.”
De onderzoekers concluderen dat verder onderzoek nodig is om de causale verbanden tussen een postprandiale liggewoonte en gastro-intestinale symptomen en aandoeningen op te helderen.
Dr. Lee maakte geen belangenconflicten bekend.
17e Wereldconferentie van Huisartsen: Abstract 3212. Voorgesteld op 15 oktober 2004.
Beoordeeld door Gary D. Vogin, MD
