Noord-Atlantische Stroming, ook Noord-Atlantische Drift genoemd, deel van een klokvast oceaanstromingssysteem in de Noord-Atlantische Oceaan, dat zich uitstrekt van ten zuidoosten van de Grand Bank, voor Newfoundland, Canada, tot de Noorse Zee, voor de kust van Noordwest-Europa. Hij vormt het noordoostelijke verlengstuk van de Golfstroom; deze laatste komt uit de Golf van Mexico en ontstaat geleidelijk als de Noord-Atlantische Stroom in het midden van de oceaan. Hij bestaat uit verschillende brede stromingen met snelheden van ongeveer 0,2 knopen, vergeleken met de vrij geconcentreerde stroming van de Golfstroom met 1 tot 6 knopen.
Gekarakteriseerd door warme temperatuur en hoog zoutgehalte, wordt de Noord-Atlantische Stroom soms aan het oppervlak verborgen door ondiepe en variabele wind-drift bewegingen. De stroming mengt zich vaak met het koude poolwater van het noorden, wat uitstekende visgronden oplevert in de buurt van eilanden en langs de kust van Noordwest-Europa. De combinatie van de warme stroming en de heersende westenwinden draagt bij tot het behoud van een mild klimaat in Noordwest-Europa. Belangrijke takken van de stroming zijn de Irminger-, de Noorwegen- en de Canarische stroming (qq.v.).