Trauma en posttraumatische stressstoornis (PTSS) komen alarmerend vaak voor. In de VS maakt ongeveer 60% van de mannen en 50% van de vrouwen ten minste één trauma in hun leven mee, volgens het Amerikaanse ministerie van Veteranenzaken (VA). Hoewel de meeste mensen die een trauma meemaken geen PTSS ontwikkelen, komt de stoornis toch veel voor: VA-gegevens tonen aan dat 7% tot 8% van de bevolking op een bepaald moment in hun leven PTSS zal hebben, en maar liefst 8 miljoen volwassenen hebben PTSS gedurende een bepaald jaar. Verpleegkundigen die geïnteresseerd zijn in het behandelen van patiënten met PTSS kunnen baat hebben bij een gespecialiseerde opleiding, zelfs als ze al een Master of Science in Nursing (MSN) diploma hebben. Geavanceerde training zoals een online post-master certificaat in psychiatrische geestelijke gezondheidszorg (PMHNP) kan verpleegkundigen helpen de vaardigheden op te bouwen die ze nodig hebben om mensen te helpen die lijden aan PTSS.
PTSD in een oogopslag
PTSD komt voort uit gebeurtenissen die matige tot ernstige stressreacties veroorzaken die kunnen worden ervaren als een gevoel van afschuw, hulpeloosheid, ernstig letsel, of dreiging van ernstig letsel of de dood. Veel voorkomende voorafgaande gebeurtenissen zijn onder meer gevechten, natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen, de plotselinge of onverwachte dood van een dierbare, terroristische aanslagen, ernstige ongevallen of ziekten, seksueel of lichamelijk geweld, en verschillende vormen van misbruik.
Mensen met PTSS ervaren verontrustende gedachten of gevoelens die verband houden met een traumatische gebeurtenis lang nadat de gebeurtenis heeft plaatsgevonden. De traumatische gebeurtenis kan rechtstreeks worden ervaren of waargenomen, maar kennis van een traumatische gebeurtenis die werd meegemaakt door een familielid of goede vriend kan ook PTSS uitlokken. De stoornis kan worden uitgelokt door een enkele gebeurtenis of door herhaalde blootstelling aan onaangename of verontrustende episodes. Hulpverleners kunnen bijvoorbeeld PTSS ervaren als gevolg van het regelmatig aanschouwen van scènes met gewonden en doden. Factoren die personen een groter risico geven op het ontwikkelen van PTSS zijn de nabijheid van een traumatische gebeurtenis, blootstelling aan meerdere trauma’s, eerdere ervaring met trauma, en chronische ziekte.
Het brede scala van symptomen dat gepaard gaat met PTSS omvat cognitieve (slechte concentratie, verwardheid), emotionele (shock, depressie), lichamelijke (misselijkheid, slapeloosheid), en gedragsmatige (achterdocht, prikkelbaarheid) reacties. De stoornis wordt echter gekenmerkt door drie primaire soorten symptomen, volgens de Anxiety and Depression Association of America:
- Herbeleving van een traumatische gebeurtenis door indringende herinneringen, flashbacks, en nachtmerries
- Emotionele gevoelloosheid en vermijding van mensen, plaatsen en activiteiten die met een trauma worden geassocieerd
- Verhoogde opwinding zoals moeite met slapen en concentreren, zich springerig voelen, en gemakkelijk geïrriteerd en boos zijn
Meer specifiek kunnen mensen die lijden aan PTSS aanhoudende of overdreven negatieve gedachten ervaren, waaronder angst, afschuw, woede, schuldgevoelens of schaamte. Significante vermindering van interesse in activiteiten, gevoelens van onthechting of vervreemding van anderen, en het onvermogen om positieve emoties te ervaren zijn ook veel voorkomende symptomen, net als roekeloos of zelfdestructief gedrag, hypervigilantie, en een overdreven schrikreactie. Mensen met PTSS zijn soms niet in staat om zich een belangrijk aspect van een traumatische gebeurtenis te herinneren.
PTSD wordt gediagnosticeerd nadat een persoon symptomen ervaart gedurende ten minste een maand na een traumatische gebeurtenis. Meestal treden de symptomen binnen drie maanden na de gebeurtenis op, maar het kan jaren duren voordat ze opduiken. Sommige mensen herstellen binnen zes maanden; voor anderen worden de symptomen chronisch.
Tieners en jonge kinderen kunnen enigszins verschillende symptomen vertonen. In aanvulling op aandoeningen die gebruikelijk zijn bij volwassenen, kunnen tieners storend, respectloos of destructief worden. Ze zijn ook vatbaar voor schuldgevoelens omdat ze het incident dat het trauma veroorzaakte niet konden voorkomen. Jonge kinderen kunnen in bed plassen, vergeten hoe ze moeten praten, een traumatische gebeurtenis naspelen tijdens het spelen, of aanhankelijk worden van een ouder of andere volwassene.
Hoe verpleegkundige interventies kunnen helpen
Met de juiste opleiding kunnen professionals in de gezondheidszorg in meerdere disciplines – waaronder psychologen en psychiaters, gevorderde maatschappelijk werkers, gediplomeerde professionele counselors, en psychiatrische nurse practitioners (PMHNP’s) – PTSS-interventies uitvoeren. Advanced practice verpleegkundigen met expertise in de geestelijke gezondheidszorg kunnen primaire PTSS-therapieën en -behandelingen toedienen of helpen bij de toediening ervan:
- Cognitieve therapie. Cognitieve therapie is een vorm van gesprekstherapie die patiënten helpt potentieel schadelijke denkpatronen te herkennen en te veranderen, zoals de angst dat traumatische gebeurtenissen zich zullen herhalen.
- Exposure therapie (ET). ET wordt gebruikt om PTSS-patiënten te helpen flashbacks en nachtmerries te verminderen. Het laat patiënten op een veilige manier angstwekkende situaties en herinneringen onder ogen zien totdat ze er beter mee kunnen omgaan. Blootstellingen kunnen echt of ingebeeld zijn. Virtual reality technologie kan ook worden gebruikt voor ET.
- Eye movement desensitization and reprocessing (EMDR). EMDR-therapie wordt gebruikt in combinatie met blootstellingstherapie en bestaat uit een reeks geleide oogbewegingen die patiënten helpen traumatische herinneringen te verwerken en hun reacties te beheersen.
- Psychofarmacologie. PTSS-symptomen kunnen worden behandeld met meerdere soorten medicijnen, waaronder antidepressiva en anti-angstmiddelen. Prazosine is geïdentificeerd als een mogelijk hulpmiddel bij het verminderen of onderdrukken van nachtmerries bij sommige mensen met PTSS, maar de werkzaamheid ervan wordt nog onderzocht.
Strategieën voor de behandeling van PTSS verschillen van persoon tot persoon, en het bepalen van de optimale interventiestrategie voor een bepaalde patiënt vereist een zorgvuldige beoordeling. Training in psychofarmacologie en psychotherapieën is essentieel, maar geavanceerde communicatieve vaardigheden zijn ook cruciaal.
De vaardigheden die nodig zijn voor succesvolle interventies
De opleiding tot nurse practitioner in de psychiatrische geestelijke gezondheidszorg (PMHNP) bouwt voort op de kerncompetenties van de verpleegkunde, en leert verpleegkundigen om diagnostische evaluaties van de geestelijke gezondheid, behandelingsplanning, beheer van psychotrope medicatie en therapie te bieden. Het cultiveert ook de geavanceerde communicatievaardigheden die nodig zijn voor PTSS-interventies en andere geavanceerde behandelingen in de geestelijke gezondheidszorg.
Essentieel voor alle verpleegkundige praktijken, helpen actieve luistervaardigheden verpleegkundigen vitale gegevens te verzamelen over de traumageschiedenis van patiënten en hun huidige mentale toestand en angstniveaus te peilen. Door empathie en medeleven te tonen, emotionele reacties te waarderen en overdreven klinisch of pathologisch taalgebruik te vermijden, kunnen verpleegkundigen een dynamiek creëren die van persoon tot persoon is in plaats van van expert tot slachtoffer. Kalm blijven, geduld tonen en uitleggen dat symptomen normaal zijn, kunnen ook helpen bij patiënten die veel angst ervaren.
Als het vertrouwen eenmaal is opgebouwd en een verpleegkundige en patiënt een goede verstandhouding hebben opgebouwd, kunnen copingtechnieken – het handhaven van routines, het identificeren van manieren om te ontspannen, het herkennen van triggers – worden verkend. Verpleegkundigen kunnen patiënten met PTSS ook helpen emoties te uiten (mondeling of schriftelijk) en aanvullende bronnen en ondersteunende familie en vrienden te identificeren.
Voorbereiding op het bieden van verpleegkundige interventies voor PTSS
Voor zowel MSN-verpleegkundigen als actieve nurse practitioners kan een aanvullende opleiding vaardigheden en carrièremogelijkheden uitbreiden. Een certificaatprogramma voor Psychiatric Mental Health Nurse Practitioner (PMHNP) omvat cursussen in psychotherapieën en psychofarmacologie, essentiële voorbereiding op de behandeling van patiënten met PTSS. Lees meer over Regis College’s online post-master certificaat in psychiatrische geestelijke gezondheidszorg om de opleiding in de geestelijke gezondheidszorg en andere opties voor het bevorderen van verpleegkundige carrières te verkennen.
Aanbevolen lezingen
Integratieve gezondheidseducatie voor PTSS: The Ultimate Guide
Post-Traumatic Stress Disorder: A Comprehensive Guide
Special Roles in Nursing: What Does a VA Nurse Do?
Bronnen:
American Psychological Association, PTSD Treatments
Anxiety and Depression Association of America, Symptoms of PTSD
Centers for Disease Control and Prevention, Helping Patients Cope with a Traumatic Event
The Journal of Child Psychology and Psychiatry, “Practitioner Review: Posttraumatic Stress Disorder and Its Treatment in Children and Adolescents”
Mayo Clinic, Post-Traumatic Stress Disorder
National Institute of Mental Health, What Is Post-Traumatic Stress Disorder, or PTSD?
Psych Central, “PTSD & Relationships”
Regis College, Online Post-Master’s Certificates – MSN to NP
U.S. Department of Veterans Affairs, How Common Is PTSD in Adults?
U.S. Department of Veterans Affairs, PTSD: National Center for PTSD
Verywell Mind, Virtual Reality Exposure Therapy Can Help PTSD
WebMD, What Are PTSD Triggers?
