Veel van onze klanten vragen ons over hoe te gaan over het verkrijgen van een vergunning voor het exploiteren van een food truck. We vertellen hen altijd dat de enige manier om er een te krijgen is op de zwarte markt van vergunninghouders die ze verhuren voor een vrij steile maandelijkse “huur”. Het is een vrije markteconomie en de leasekosten voor een vergunning kunnen variëren van een paar honderd tot een paar duizend dollar per maand. De wachtlijst voor nieuwe vergunningen is jaren lang en het is voor ons onbegrijpelijk waarom de stad de realiteit van de situatie niet erkent en geen nieuw programma voor verkopersvergunningen opstart. Er is geen geldige reden waarom de stad niet gewoon meer vergunningen uitgeeft. Er zijn veel ondernemers die met een vrachtwagen aan de slag willen en het is een goede manier om dat te doen. De opstartkosten zijn relatief laag en de bekendheid bij het publiek is enorm. We zullen er bij de gemeente op blijven aandringen om hun verouderde vergunningenstelsel op te schonen. Hieronder staat een artikel uit de Wall Street Journal over dit onderwerp.
BY SUMATHI REDDY
Monawara Sultana zegt dat haar huur omhoog gaat: $ 14.000 voor een tweejarige vergunning om een voedselkar te runnen waar ze hotdogs van $ 1 verkoopt buiten het Montefiore Medical Center in de Bronx.
De concurrerende straatvoedselcultuur van New York City heeft een bloeiende zwarte markt gecreëerd voor vergunningen, die in de vijf stadsdelen schaars zijn. WSJ’s Hilke Schellmann doet verslag.
En het is niet de stad die de verhoging oplegt of het geld terugwint. Het is de vergunninghouder, die het dubbele vraagt van wat ze eerder betaalde, volgens mevrouw Sultana. “Het is niet eerlijk,” zei de Bengaalse immigrante en moeder van drie kinderen. “Waarom is het zo veel gestegen?”
De concurrerende straatvoedselcultuur van de stad heeft een bloeiende zwarte markt gecreëerd voor mobiele voedselverkoopvergunningen die worden afgegeven door het Department of Health and Mental Hygiene. De stad rekent slechts 200 dollar voor de meeste vergunningen voor voedselwagens, die elke twee jaar moeten worden betaald wanneer ze worden vernieuwd. Maar de stad geeft slechts 3100 vergunningen af voor het hele jaar plus nog eens 1000 seizoensgebonden vergunningen – niet genoeg om aan de vraag te voldoen. Het overdragen of verhuren van deze vergunningen aan een andere verkoper is illegaal, maar iedereen, inclusief de gezondheidsdienst van de stad, erkent dat het gebeurt.
Twee jaar geleden deed de onderzoeksdienst van de stad een undercover onderzoek naar ongepaste vergunningoverdrachten, wat leidde tot zes arrestaties. De afdeling adviseerde onder andere dat het ministerie van Volksgezondheid zou overgaan op een concurrerend verzegeld biedproces om te helpen “het criminele gedrag te elimineren dat in het onderzoek werd aangetroffen.”
Elliott Marcus, een medewerker van de gezondheidscommissaris, zei dat de zwarte markt een bron van “grote zorg” was. Toch, in een verklaring, merkte het ministerie van Volksgezondheid op: “Hoewel het ministerie van Volksgezondheid vermoedt dat in sommige gevallen vergunningen illegaal worden overgedragen, is het uiterst moeilijk om een illegale verkoop in een bepaald geval te bewijzen, omdat de wet een vergunninghouder toestaat om andere gelicentieerde verkopers in dienst te nemen om zijn of haar kar te laten werken.” Om dit te verhelpen, zal het departement binnenkort wijzigingen voorstellen die vereisen dat vergunninghouders verschijnen bij het vernieuwen van vergunningen en dat karren om de twee jaar opnieuw worden geïnspecteerd.
Rob Bennett voor The Wall Street JournalMonawara Sultana wordt geconfronteerd met torenhoge kosten voor haar vergunning voor voedselkramen.
Ondertussen blijven de vraag naar vergunningen en hun prijzen op de zwarte markt stijgen naarmate de populariteit van straatvoedsel toeneemt, met blogs zoals Midtown Lunch die de bewegingen van de verkopers chroniqueurs en sommige gastronomische foodtrucks die cult-achtige volgelingen ontwikkelen. Sommige vergunningen kosten wel 20.000 dollar voor twee jaar, zeggen de verkopers. In het geval van mevrouw Sultana, de voedselverkoper uit de Bronx, zegt ze dat de vergunninghouder haar vertelde dat iemand anders bereid was om $ 15.000 te betalen voor de vergunning waar ze twee jaar geleden $ 7.000 voor betaalde.
Mohammed Rahman, die al 11 jaar de populaire Kwik Meal-kar in midtown exploiteert, zegt dat hij elke twee jaar $ 15.000 betaalt voor zijn vergunning. “De stad rekent slechts $ 200, waarom zou ik $ 15.000 moeten betalen? Alle winst gaat naar iemand anders.”
Het verkrijgen van een voedselkar of vrachtwagen vergunning op eigen naam kan een decennium of meer duren, volgens verkopers. Er zijn momenteel 2.080 mensen op de stadsbrede wachtlijst voor een tweejarige vergunning. De lijst wordt samengesteld uit vergunninghouders en het is niet ongewoon voor gezinnen om vergunningen te krijgen voor elk lid van hun gezin – zelfs als ze niet in een wagen werken – om hun kansen op het verkrijgen van een vergunning te vergroten.
Het ministerie van Volksgezondheid heeft sinds juni 2007 292 vergunningen voor het hele jaar door voor voedselwagens verdeeld via een loterijstelsel, waardoor veel nieuwe karren en vrachtwagens gedwongen worden om hun weg te vinden via makelaars en tussenpersonen die de vergunningen verkopen, of de vergunninghouders zelf, van wie de meesten gepensioneerde verkopers zijn. Volgens een lijst van vergunninghouders van het Health Department wonen sommigen zo ver weg als South Carolina, Texas en Arizona.
Sean Basinski, directeur van het Street Vendor Project, een belangengroep die deel uitmaakt van het Urban Justice Center, schat dat 60% of meer van de verkopers hun vergunningen huren. “Er is geen teken dat het ministerie van Volksgezondheid bereid is om hier iets aan te doen,” zei hij. “Dit gaat over economische rechtvaardigheid binnen de verkopersgemeenschap tussen voormalige verkopers en huidige verkopers.” Hij is voorstander van het uitgeven van meer vergunningen.
Het onderzoek van het Department of Investigation twee jaar geleden concludeerde dat meer dan 500 vergunninghouders hun vergunningen mogelijk illegaal hebben verkocht en het bewijs werd naar het Department of Health gestuurd voor passende administratieve actie, zoals intrekking van de vergunning. Vier van de zes personen die naar aanleiding van het onderzoek werden gearresteerd, pleitten schuldig; één persoon werd veroordeeld tot gevangenisstraf terwijl hij al in hechtenis zat voor een ongerelateerd misdrijf. Volgens het ministerie van Volksgezondheid zijn als gevolg van het onderzoek geen vergunningen ingetrokken, hoewel er twee vrijwillig zijn ingeleverd en 156 vergunningen niet zijn verlengd. Het ministerie van Volksgezondheid en het ministerie van Onderzoek zeiden dat ze de resterende gevallen opnieuw bekijken.
Sommigen in de zakelijke sector zeggen dat de populariteit van straatvoedsel de stad veel geld kan opleveren als het voedselvergunningen veilt zoals taximedaillons, een idee dat één man momenteel aan het pitchen is aan stadsambtenaren. “Dit is een no-brainer voor de stad,” zei Andrew Murstein, voorzitter van Medallion Financial Corp, de grootste taxi medaillon geldschieter. Hij merkt op dat de eerste medaillons werden uitgegeven in 1937 voor $ 10 per stuk. Hun prijzen zijn gestegen sindsdien, en een onlangs verkocht voor $900.000.
De stad Parks and Recreation Department awards vergunningen voor de paar honderd mobiele voedseleenheden op haar eigendom-inclusief zeer begeerde plekken fronten het Metropolitan Museum of Art en Museum of Natural History-door middel van een competitieve solicitatie proces. In het fiscale jaar 2010 was het hoogste bedrag dat voor een vergunning werd betaald ongeveer $ 144.000 voor een kar bij de zuidelijke ingang van de Central Park Zoo.
Niet iedereen gelooft dat het vergunningssysteem moet veranderen. Adam Mizrahi’s familie heeft de vergunning voor Moshe’s Falafel kar in het centrum. Hij erkent dat hij een van de gelukkigen is. “De meeste mensen huren,” zei hij.
Maar Mr. Mizrahi ziet geen noodzaak voor verandering. “Het is een goede prijs, 800 dollar per maand,” zei hij, zijn schatting van wat maandelijkse huur kost op de zwarte markt. “Het is net als 40 jaar geleden, huur betalen.”
Lees hier meer over manieren waarop Helbraun Levey kan helpen bij het navigeren door het proces: https://helbraunlevey.com/licensing-services/ of neem contact op met onze Founding Partner, Joseph Levey om informatie van ons kantoor te krijgen.
