De zelfbenoemde “Million Dollar Mermaid” van het witte doek, Esther Williams overleed afgelopen donderdag in haar slaap in haar huis in Los Angeles. Ze was 91.
MGM Studios plukte Williams uit de vergetelheid toen ze nog een tiener was en beloofde haar dat ze in de voetsporen van schaatsster Sonja Henie zou treden, alleen met haar omarmde roem omringd in water, in plaats van op ijs.
Toen ik de altijd openhartige en verfrissend nuchtere Williams in juni 1996 interviewde, was ze in Chicago bij Marshall Field’s om haar zwemkledinglijn te promoten, die in zijn achtste jaar was.
En ze had wat advies voor ouder wordende actrices en acteurs.
“Weet wanneer je uit de showbusiness moet stappen terwijl je nog steeds voorop loopt in de industrie,” zei ze.
“Mensen vragen me waarom ze me niet meer in films of televisieshows zien,” zei de toen 74-jarige Williams.
“Als je zo behandeld bent als ik bij MGM, wie wil er dan nog cameo’s van vijf minuten doen in televisiesitcoms? Daarom zag je me nooit in een aflevering van de ‘Love Boat’. Die shows zijn voor een leger van has-beens en would-be sterren.”
Haar badkledinglijn, ontworpen door Williams, was gebaseerd op de badkledingstijlen die ze beroemd maakte tijdens haar filmcarrière in de jaren 1940 en 1950.
“Toen ik voor het eerst bij MGM kwam, waren mijn zwempakken de eerste die de garderobe-afdeling van de studio ooit moest ontwerpen,” zei ze.
“Vóór mij, was het enige andere pak dat ze deden die schrale lendendoek die ze maakten voor de Olympische zwemster Johnny Weismuller om te dragen in die Tarzan-films. En geloof me, zijn pak was niet eens waterdicht.”
Williams zei dat het begin van de jaren 1940 geen gemakkelijke tijd was voor zwempakken of Olympische sterren.
“Ik was gepland om deel te nemen aan de Olympische Spelen van 1940 in Finland. Maar Adolf Hitler en oorlogsdruk annuleerden onze Olympische Spelen,” zei ze.
Omwille van stof tekorten tijdens de oorlog, zei ze dat sommige van de eerste zwempakken werden gemaakt van parachutes.
“Die stof was misschien goed om uit vliegtuigen te springen, maar het deed zeker niet veel voor het figuur van een vrouw,” zei ze.
“Ik hou ervan dat mijn meisjes bedekt zijn. Ik kleed ze niet uit. Ik kleed ze aan. Ik vertel ze dat het ergste is als ze erbuiten hangen. Daarom zijn mijn pakken gemaakt met veel steun. God zorgt voor de dames van hun 15e tot hun 21e. Daarna zijn ze van mij.”
Williams zei ook dat ze graag praktische stoffen gebruikt voor haar badkleding.
“Ik was op bezoek bij mijn vriendin Jane Russell thuis in Santa Barbara,” zei ze.
“En ik zei: ‘Jane je ziet er altijd zo prachtig uit. Laat je al je kleren door iemand maken?’ En zij zei, ‘Esther, het enige waar ik kieskeurig over ben is: Als ze niet in de wasmachine kunnen, draag ik ze niet.’ En ze heeft gelijk. Kleren zouden niet veel speciale zorg nodig moeten hebben.”
Tijdens haar filmcarriere speelde Williams samen met verschillende van de top box office acteurs die MGM te bieden had, waaronder Mickey Rooney, Peter Lawford, Red Skelton, Jimmy Durante, Van Johnson, Gene Kelly en Frank Sinatra.
Ze zei dat haar oorspronkelijke screentest was met Clark Gable als vervanging voor Lana Turner nadat ze naar New York was vertrokken om te trouwen met bandleider Artie Shaw.
Tegen 1950 was Williams de grootste geld verdienende vrouwelijke ster, na Betty Grable.
Williams zei dat ze in de loop der jaren had geleerd om te gaan met alle kritiek die op haar weg kwam.
Tijdens haar hoofdrol in de “Ziegfeld Follies” in 1944, zei haar comédienne Fanny Brice over Williams: “Wet she’s a star, dry she ain’t.”
Williams gaf snel toe dat niet al haar films een “kunstwerk” waren.”
“Toen ik bij MGM was, was het enige wat ze ooit deden mijn hoofdrolspelers en het water in het zwembad veranderen,” zei ze.
Maar een van haar hoofdrollenspelers, de Latijnse minnaar Fernando Lamas, met wie ze speelde in de film “Dangerous When Wet” uit 1953, liet een blijvende indruk op haar achter.
Na mislukte huwelijken met Dr. Leonard Kovner en zanger Ben Gage, trouwde Williams in 1969 met Lamas na zijn scheiding van actrice Arlene Dahl. Lamas, die in 1982 overleed, en Dahl, die 87 is, zijn de ouders van televisieacteur Lorenzo Lamas van “Falcon Crest” fame.
Lorenzo Lamas, zei donderdag: “Mijn stiefmoeder Esther Williams is vanmorgen vredig heengegaan. De beste zwemlerares en soul mom. RIP.”
Naast haar stiefzoon uit haar huwelijk met Lamas, had Williams drie kinderen uit haar huwelijk met Gage, Benjamin Stanton, Kimball Austin en Susan Tenney.
Na de dood van Lamas in 1982, kwam Williams weer enigszins in de Olympische schijnwerpers te staan. Nadat ze met haar films het synchroonzwemmen populair had gemaakt, was ze medepresentatrice van het evenement op televisie tijdens de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles.
Williams bracht een groot deel van haar latere jaren door met pendelen van haar huis in Brentwood, Calif., naar New York om ontwerpen voor haar nieuwe lijn van sportkleding en badmode te overzien. Eerder in haar carrière leende ze ook haar naam en steun aan een lijn van zwembaden.
Op het moment van haar dood was ze getrouwd met haar vierde echtgenoot Edward Bell, met wie ze trouwde op 24 oktober 1994.
