Wetgeving en beleid inzake onychectomie verschillen over de hele wereld. In veel Europese landen is onychectomie bijvoorbeeld verboden of aan strenge beperkingen onderworpen, evenals in Australië, Nieuw-Zeeland, Japan en Turkije. In ten minste 22 landen is het verboden. De onderstaande lijst geeft een overzicht van de situatie in verschillende delen van de wereld.
AustraliëEdit
In Australië is de praktijk van het ontklauwen gereguleerd op staatsniveau en er is een verbod op de procedure in bepaalde staten, maar niet in New South Wales, waar onychectomie in beperkte omstandigheden is toegestaan als alternatief voor euthanasie. Het beleid van de Australian Veterinary Association luidt als volgt: “Chirurgische ingrepen in de natuurlijke toestand van een dier zijn alleen aanvaardbaar als ze noodzakelijk zijn voor de gezondheid en het welzijn van het betrokken dier. Het uitvoeren van een chirurgische ingreep om andere dan legitieme medische redenen is onaanvaardbaar.”
BraziliëEdit
In Brazilië is het ontklauwen niet toegestaan door de Federale Raad voor Diergeneeskunde.
CanadaEdit
De Canadian Veterinary Medical Association is officieel tegen de praktijk van het ontklauwen en stelt: “Wij zijn sterk tegen (ontklauwen) omdat de ingreep vanuit ethisch oogpunt onaanvaardbaar is. Het biedt de kat geen enkel voordeel” en “Het is duidelijk dat katachtigen onnodig lijden wanneer zij deze operatie als een electieve maatregel ondergaan”. Het is echter aan de regelgevende instanties op veterinair gebied in elke provincie om de praktijk te verbieden. Ontklauwen is verboden door de veterinaire verenigingen van zeven van de tien Canadese provincies: Nova Scotia, British Columbia, Prince Edward Island, Newfoundland en Labrador, Alberta, New Brunswick, en Manitoba. Alle Canadese verbodsbepalingen staan nog steeds procedures toe zoals het ontklauwen in geval van medische noodzaak om een verwonding, misvorming of pathologie te behandelen die het dier treft.
IsraëlEdit
In Israël heeft het Onderwijscomité van de Knesset unaniem gestemd om een wetsvoorstel te verzenden dat het ontklauwen van katten niet om medische redenen verbiedt. Het wetsvoorstel heeft de tweede en derde lezing op 28 november 2011 doorstaan, waardoor het ontklauwen effectief een strafbaar feit wordt met een straf van 1 jaar gevangenisstraf of een boete van 75.000 Shekels.
EuropaEdit
In veel Europese landen is de praktijk verboden, hetzij onder de voorwaarden van de Europese Overeenkomst voor de Bescherming van Gezelschapsdieren of onder lokale wetten inzake dierenmishandeling, tenzij het om “veterinaire medische redenen of ten behoeve van een bepaald dier” gaat. Sommige Europese landen gaan verder, zoals Finland, Zweden, Estland, Nederland, Duitsland en Zwitserland, waar het ontklauwen van katten om niet-medische redenen altijd illegaal is volgens hun wetten tegen wreedheid tegen dieren.
OostenrijkEdit
In Oostenrijk bepaalt de Federale Wet op de Bescherming van Dieren, in sectie 7, dat chirurgische ingrepen “die voor andere dan therapeutische of diagnostische doeleinden worden uitgevoerd …. zijn verboden, in het bijzonder … het ontklauwen.”
Verenigd KoninkrijkEdit
In het Verenigd Koninkrijk werd het ontklauwen verboden door de Animal Welfare Act 2006, die expliciet verbood “in te grijpen in de gevoelige weefsels of de botstructuur van het dier, anders dan ten behoeve van zijn medische behandeling.” Zelfs vóór de wet van 2006 was het ontklauwen echter uiterst ongewoon, in die mate zelfs dat de meeste mensen nog nooit een ontklauwde kat hadden gezien. De ingreep werd door bijna alle Britse dierenartsen als wreed beschouwd en zij weigerden deze uit te voeren, tenzij op medische gronden. In de Gids voor Professionele Gedragsregels van het Royal College of Veterinary Surgeons stond dat ontharen “alleen aanvaardbaar was wanneer, naar de mening van de dierenarts, het waarschijnlijk was dat het dier bij normale activiteit letsel zou oplopen. Het is niet aanvaardbaar als het wordt uitgevoerd voor het gemak van de eigenaar … het verwijderen van klauwen, met name die welke gewichtdragend zijn, om schade aan meubilair te voorkomen, is niet aanvaardbaar.”
Verenigde StatenEdit
Het ontklauwen werd in 2003 verboden in West Hollywood, Californië, het eerste verbod van die aard in de V.S.De verordening werd opgesteld door West Hollywood gemeenteraadslid John Duran en gesponsord door The Paw Project, een non-profit organisatie opgericht door Dr. Jennifer Conrad gevestigd in Santa Monica, Californië. De California Veterinary Medical Association heeft de wet voor de rechter aangevochten. De CVMA beweerde dat West Hollywood zijn gemeentelijk gezag te buiten was gegaan door een verordening uit te vaardigen die inbreuk maakte op de door de staat toegekende rechten van gediplomeerde dierenartsen. De verordening had niet rechtstreeks betrekking op het ontklauwen als een kwestie van dierenwelzijn. De CVMA had aanvankelijk gelijk in het Superior Court, maar in juni 2007 vernietigde het Californische Hof van Beroep de uitspraak van de lagere rechtbank, waardoor de wet die het ontklauwen in West Hollywood verbood, opnieuw van kracht werd.
In 2004 werd Californië de eerste staat in de V.S. die een verbod instelde op het ontklauwen van wilde en exotische katten. Het wetsvoorstel werd ingediend door het Californische parlementslid Paul Koretz en gesponsord door het Paw Project. In 2006 vaardigde het Ministerie van Landbouw van de Verenigde Staten een verbod uit op het ontklauwen van alle wilde en exotische dieren die in het bezit zijn van eigenaars met een USDA-licentie.
In april 2007 verbood de stad Norfolk, Virginia, de stad van het hoofdkwartier van PETA, aanvankelijk het ontklauwen, maar de wet werd onmiddellijk gewijzigd om het ontklauwen alleen te verbieden door andere personen dan dierenartsen (Municipal Code Sec. 6.1-78.1).
In 2009 keurde de wetgevende macht van de staat Californië een maatregel goed, gesponsord door de California Veterinary Medical Association (CVMA), bedoeld om andere steden ervan te weerhouden soortgelijke verboden als die van West Hollywood in te voeren. Het wetsvoorstel omvatte alle beroepen met een vergunning van het staatsdepartement van Consumentenzaken en werd in juli 2009 door de gouverneur ondertekend. Echter, de ingangsdatum van de wet, 1 januari 2010, gaf genoeg tijd voor zeven andere steden in Californië om lokale verboden tegen het ontklauwen van huiskatten aan te nemen, gesponsord door Paw Project: Los Angeles, San Francisco, Burbank, Santa Monica, Berkeley, Beverly Hills, en Culver City.
In 2012 werd een Californisch wetsvoorstel, geschreven door Senator Fran Pavley en gesponsord door het Paw Project, in de wet ondertekend dat verhuurders verbiedt het ontklauwen en devocaliseren van dieren als voorwaarde voor huur te eisen. In 2013 heeft de staat Rhode Island een wet aangenomen, vergelijkbaar met de Californische wet, die verhuurders verbiedt om declawing te eisen als voorwaarde voor bewoning.
Denver, Colorado, heeft in november 2017 het eerste verbod op declawing in een Amerikaanse stad buiten Californië goedgekeurd. De inspanning werd aangevoerd door Aubrey Lavizzo, DVM, een dierenarts en directeur van Paw Project-Colorado. De verordening werd geïntroduceerd door Denver City Councilmember Kendra Black.
Op 22 juli 2019 werd New York de eerste staat die het ontklauwen verbood, behalve als het nodig was om een medische aandoening bij de kat te behandelen.
In februari 2020 kondigden Banfield, VCA, en BluePearl veterinaire klinieken aan dat ze niet langer electief ontklauwen van katten zouden aanbieden. Het besluit gold voor de meer dan 2000 klinieken in de VS en Canada die worden beheerd door Mars Veterinary Health, dat meer dan 10.000 dierenartsen in dienst heeft. Mars Veterinary Health is de grootste eigenaar van veterinaire klinieken in de Verenigde Staten en Canada. Dr. Jennifer Welser, Mars chief medical and quality officer, lichtte de beslissing toe in een verklaring: “Bij Mars Veterinary Health geloven we dat elk huisdier een veilig, liefdevol en ondersteunend thuis verdient dat de juiste expressie van natuurlijk gedrag mogelijk maakt. Na een zorgvuldige afweging, heeft de medische leiding een nieuw klauwstandpunt afgestemd, en electieve klauwchirurgie wordt niet langer aangeboden in Amerikaanse Mars Veterinary Health-praktijken.”
De door dierenartsen geleide non-profitorganisatie, Paw Project, houdt een lijst bij van veterinaire ziekenhuizen en klinieken die geen declawing zullen aanbieden.
Ethische standpunten over declawing in de VS
Declawing wordt op grote schaal beoefend, maar is ethisch controversieel binnen de Amerikaanse veterinaire gemeenschap. Sommige Amerikaanse en Canadese dierenartsen keuren de procedure goed, terwijl anderen kritiek hebben geuit en hebben geweigerd ze uit te voeren. Twee dierenbeschermingsorganisaties in de V.S., de Humane Society of the United States en de American Society for the Prevention of Cruelty to Animals, ontmoedigen de procedure. De Humane Society of the United States heeft wetgeving gesteund die het ontklauwen verbiedt of beperkt. Uit verschillende enquêtes en opiniepeilingen uit 2011 blijkt dat de meerderheid van de katteneigenaren in de V.S. tegen het ontklauwen is, omdat ze de praktijk wreed vinden. Deze enquêtes suggereren ook dat het Amerikaanse publiek gelooft dat de meerderheid van de dierenartsen die klauwen verwijderen dit alleen doen omdat het een lucratieve praktijk is. De oprichter en directeur van het non-profit Paw Project, Dr. Jennifer Conrad, kreeg de 2019 Gordon Stull Lifetime Achievement Award uitgereikt door de Humane Society Veterinary Medical Association voor haar toewijding aan het verbod op kattenklauwen. De missie van het Paw Project is om het publiek voor te lichten over de pijnlijke en verlammende effecten van het ontklauwen van katten, om dierenwelzijn te bevorderen door de praktijk van het ontklauwen af te schaffen, en om katten die zijn ontklauwd te rehabiliteren. Het Paw Project heeft meer dan veertig veterinaire directeuren die staten en provincies in de VS en Canada vertegenwoordigen.
De tegenstand tegen pogingen om het ontklauwen te verbieden of te beperken is gekomen van veterinaire handelsorganisaties, zoals de California Veterinary Medical Association. Aan de andere kant stelt de American Veterinary Medical Association dat ontharen “alleen moet worden overwogen nadat pogingen zijn ondernomen om te voorkomen dat de kat zijn klauwen destructief gebruikt of wanneer het klauwen een zoönotisch risico voor zijn eigenaar(s) oplevert.” Enquêtes suggereren dat 95% van de klauwoperaties wordt gedaan om meubels te beschermen.
