Er zijn een aantal ongebruikelijke huwelijkstradities waar we ons aan houden zonder er bij na te denken. Ooit afgevraagd waarom de bruid aan de linkerkant staat? Het blijkt helemaal terug te gaan tot de dagen van het ‘huwelijk door gevangenneming’, waarbij The Knot schrijft: ‘De bruidegom moest zijn rechterhand (aka, zijn vechthand waarmee hij het zwaard vasthield) vrijlaten voor het geval dat hij zijn bruid zou moeten verdedigen tegen andere vrijers die haar op het laatste moment zouden proberen mee te nemen.’
Geweldig.
En de etiquette van het aanzoek kan al even vreemd zijn. We weten dat dit blijkbaar de meest romantische plaats is om een aanzoek te doen – maar weet u waarom we traditioneel op één knie gaan zitten om de hand van onze partner te vragen? Wat betekent het? Waarom doen we het?
Wel, er is een heel goede verklaring voor op één knie gaan, en The Engagement Ring Bible heeft onthuld waar de traditie vandaan komt. Gelukkig is het niet zo brutaal als het hele bruid-op-de-linkse-ding. Blijkbaar gaat het ’terug tot de dagen van ridderschap, ridderlijkheid en formele hofmakerij (d.w.z. de middeleeuwen en daarna).’
‘Ridders gingen op één knie voor hun heer als een uiting van respect, gehoorzaamheid en loyaliteit. Het kwam ook vaak voor bij religieuze ceremonies, en in die tijd waren huwelijk en religie intrinsiek met elkaar verbonden.’
‘Dus wanneer een hoffelijke heer zijn dame ten huwelijk vroeg, zijn trouw aan haar beloofde en zijn onsterfelijke liefde voor haar verklaarde, was op één knie gaan de natuurlijke gang van zaken.’
Dus nu weet je het.
