“Station-to-station” verwijst hiernaartoe. Voor het album van David Bowie, zie Station to Station. Voor andere toepassingen, zie Station to Station (disambiguatie).

In dit artikel worden geen bronnen geciteerd. Help dit artikel te verbeteren door citaten naar betrouwbare bronnen toe te voegen. Materiaal zonder bronvermelding kan worden aangevochten en verwijderd.
Vind bronnen: “Operator assistance” – news – newspapers – books – scholar – JSTOR (January 2009) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)

Operator assistance verwijst naar een telefoongesprek waarbij de bellende partij een operator nodig heeft om enige vorm van assistentie te verlenen bij het voltooien van het gesprek. Het kan hierbij gaan om telefoongesprekken vanuit betaaltelefoons, gesprekken van station naar station, van persoon naar persoon, collectgesprekken, gesprekken met een derde nummer, gesprekken die op een creditcard in rekening worden gebracht, en bepaalde internationale gesprekken die niet rechtstreeks kunnen worden gekozen. De telefonist kan ook helpen bepalen wat voor technische problemen zich voordoen op een telefoonlijn, controleren of een lijn bezet is (Busy Line Verification, of BLV), of van de haak is, en inbreken op een telefoonlijn om de beller te vragen de lijn vrij te maken voor een inkomend gesprek (Busy Line Interruption, of BLI). Van deze laatste dienst wordt vaak gebruik gemaakt door de noodpolitie. Bovendien zijn telefonisten vaak een eerste aanspreekpunt voor ouderen die informatie willen over de huidige datum en tijd.

Vóór de komst van alarmnummers identificeerden telefonisten noodoproepen en verbonden deze door met de juiste hulpdienst. Directory assistance maakte ook deel uit van de taak van de operator.

Operator-ondersteunde oproepen kunnen duurder zijn dan rechtstreekse oproepen. In het Bell System gold voor een operator-assisted call een premie van 50%, maar alleen voor de eerste periode, meestal 3 minuten.

Een person-to-person call is een operator-assisted call waarbij de beller vraagt om met een specifieke partij te spreken en niet gewoon met iedereen die opneemt. De beller betaalt niet voor het gesprek tenzij de gevraagde partij wordt bereikt. Deze methode was populair toen telefoongesprekken relatief duur waren. Het alternatief, waarbij de beller ermee instemt te spreken met degene die de telefoon opneemt, staat bekend als station-naar-station. Sinds de invoering van de directe telefoondienst en de daaropvolgende daling van de prijs van interlokale telefoongesprekken is de “van persoon tot persoon”-dienst vrijwel verdwenen. Deze dienst kan nog steeds worden gebruikt als de beller anoniem wenst te blijven voor degene die opneemt, en de telefonist contact wil laten opnemen met de gewenste persoon.

Een messenger call werd gebruikt in landen waar huistelefoons ongebruikelijk zijn, en vóór de grote opkomst van mobiele telefoons in het begin van de 21e eeuw. Een boodschapper, meestal een jongen, zou naar de locatie van de ontvanger gaan om hem of haar te adviseren op een aangewezen tijdstip naar een centrale locatie te komen om een telefoongesprek te ontvangen.

Een telefonist-ondersteund conferentiegesprek of op assist call is er een waarbij het conferentiegesprek wordt beheerd door een operator. De telefonist begroet elke deelnemer aan de oproep, verzamelt specifieke informatie van elke deelnemer, introduceert belangrijke sprekers en beheert vragen en antwoorden, allemaal via de telefoon.

Een oproep met een derde nummer of een oproep met een derde partij is een telefoongesprek met assistentie van een telefonist dat in rekening kan worden gebracht aan de andere partij dan de oproepende en opgeroepen partij. De operator belt het derde nummer voor de partij om de kosten te accepteren voordat het gesprek kan doorgaan.

Tijd en kosten was een dienst die vaak aan de operator werd gevraagd voordat een gesprek begint. Na afloop van het gesprek belt de operator terug en geeft de duur van het gesprek (in minuten) en de kosten voor het gesprek aan. Hoewel het werd gebruikt door gasten in een woning of bedrijf om de gastheer te compenseren voor het gebruik van de telefoon, werd het bijna altijd aangevraagd door hotelcentrales zodat zij de kamerbewoner de kosten in rekening konden brengen voordat de bewoner uitcheckte. Moderne telefoonsystemen in hotels maken dit overbodig, aangezien de gesprekken automatisch worden gewaardeerd door het hotel of door een dienstverlener waarmee het hotel een contract heeft gesloten. (Hotels sluiten vaak contracten met wederverkopers die ongebruikelijk hoge tarieven hanteren, waarbij de winst wordt gedeeld tussen de wederverkoper en het hotel, zodat het hotel de kosten van het telefoonsysteem kan dragen.)

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg