De opvoeding van George Washington was het resultaat van een proces van nauwgezette studie en imitatie van de elite van Virginia. Deze informele opvoeding hielp Washingtons perceptie van de wereld vorm te geven en verschafte hem uiteindelijk zowel zelfdiscipline als sociale gratie, vaardigheden die hem hielpen in de beleefde maatschappij. Washington werd geboren in de adelstand en greep de gelegenheid aan om de gaten in zijn formele opvoeding op te vullen door veel te lezen, elitegedrag in de praktijk te brengen en een lijst van vooraanstaande connecties op te stellen. Drie belangrijke invloeden droegen bij aan Washingtons vroege sociale opvoeding: de Rules of Civility and Decent Behavior in Company and Conversation, een etiquette-handboek uit de zestiende eeuw, begeleiding door zijn halfbroer Lawrence Washington, en de invloed van Lawrence’s schoonfamilie, de Fairfax familie.
Tijdens Washingtons jongensjaren bekwaamde hij zich in de edele kunsten door de 110 stelregels van de Rules of Civility over te nemen. Dit boek met sociale stelregels stimuleerde de eerbied voor superieuren en leerde Washington hoe hij een fijne lijn moest ontwikkelen tussen zelfvernedering en nederigheid. Eén regel schreef voor dat alle handelingen die in gezelschap worden verricht, respect moeten tonen voor degenen die aanwezig zijn. Dergelijke lessen waren van cruciaal belang in de achttiende eeuw, een tijd waarin etiquette en zelfpresentatie de belangrijkste onderscheidingstekens waren van sociale en economische klasse. Kennis van vaardigheden zoals landmeetkunde of wiskunde, die Washington grotendeels door zelfstudie verwierf, zou voor zijn sociale vooruitgang van geen betekenis zijn geweest als hij niet de juiste manieren had getoond. Van jongs af aan gebruikte Washington dit handboek voor etiquette om zich de intermenselijke vaardigheden en zelfbeheersing eigen te maken die van cruciaal belang waren voor zijn toekomstige leiderschap.1
In 1747, na de vroegtijdige dood van zijn vader Augustine Washington, ging George Washington op vijftienjarige leeftijd bij zijn halfbroer Lawrence in Mount Vernon wonen. Lawrence was wereldwijs op een manier die de jonge George niet was, omdat hij in de Britse Royal Navy had gevaren en direct kennis had gemaakt met de Engelse grootstedelijke cultuur. Onder de hoede van Lawrence leerde George Washington uitblinken in paardrijden, jagen, schermen en zelfs dansen. Bovendien kreeg George Washington door Lawrence’s huwelijk met Anne Fairfax toegang tot een van de machtigste families van Virginia. Van jongs af aan was Washington een graag geziene bezoeker op het landgoed van de Fairfax, Belvoir.2
In het voorjaar van 1748 bood William Fairfax de zestienjarige Washington zijn eerste baantje aan: George William Fairfax vergezellen op een landmeetkundige reis naar Fairfax’ bezittingen in het lager gelegen deel van de Shenandoah Valley en de Northern Neck van Virginia.3 Tussen 1749 en 1752 voerde Washington meer dan 190 landmetingen uit, waarmee hij zijn eerste aankoop van land op Bullskin Creek in het lager gelegen Shenandoah kon financieren.4 De familieband met Fairfax gaf Washington een inkomen en droeg bij aan de verfijning van zijn sociale gedrag.
Toen George Washington in 1751 negentien jaar oud was, maakte hij zijn eerste en enige reis buiten Noord-Amerika toen hij met Lawrence naar Barbados reisde. Hoewel de reis oorspronkelijk bedoeld was om medicijnen voor Lawrence’s tuberculose te vinden, bood het Washington een unieke kans om een grotere wereld te zien. Op 4 november 1751 kwam Washington vol verwachting aan in Bridgetown.5 In de week die volgde, genoot hij van een lange reeks dineruitnodigingen en sociale bijeenkomsten. Op 9 november bijvoorbeeld deelde Washington de maaltijd met majoor Clark Gedney en rechter William Maynards, die al vele jaren lid waren van de Algemene Vergadering. Washington was een gewetensvol toeschouwer van het diner, hij herinnerde zich later, “dat was de grootste verzameling vruchten die ik ooit op de tafel heb zien liggen er was de Granadella de Sappadilla Pomgranaat Zoete Sinaasappel Water lemmon.”6 Hoewel Washingtons verblijf op Barbados werd ingekort vanwege een aanval van pokken, was de reis niettemin van sociaal belang.
Op het moment dat George Washington volwassen werd, had hij de technieken van zelfpresentatie onder de knie die hem later zouden helpen zijn publieke imago vorm te geven en te verfijnen. Zijn befaamde houding en reputatie van belangeloze deugdzaamheid waren in veel opzichten een uitvloeisel van de lessen die hij voor het eerst had geleerd in de Regels voor Beleefdheid. Als generaal en als president werd Washington alom beschreven als iemand die tegenstrijdige meningen kon aanvaarden en op een kalme, weloverwogen en bedachtzame manier een vreedzame oplossing kon geven. Een formele opvoeding alleen had hem niet zo’n bewonderenswaardige zelfbeheersing kunnen bijbrengen. De sociale opvoeding van Washington stelde hem in staat zijn leven lang een delicaat evenwicht te bewaren tussen ambitie en bescheidenheid.
Xu Yijin
George Washington University
Noten:
1. George Washington’s Rules of Civility and Decent Behavior, ed. Charles Moore (Boston en New York, Houghton Mifflin Company, 1926), xi-xv.
2. Paul K. Longmore, The Invention of George Washington (Charlottesville: University Press of Virginia, 1999), 6-10
3. “April 1748,” George Washington Papers at the Library of Congress, 1741-1799: The Diaries of George Washington. Vol. I. 1748-65, eds. Donald Jackson and Dorothy Twohig (Charlottesville: University Press of Virginia, 1976), 20.
4. “Introduction,” The Diaries of George Washington, Vol. I, eds. Donald Jackson en Dorothy Twohig. (Charlottesville: University Press of Virginia, 1976), xxiv.
5. George Washington, The Daily Journal of Major George Washington, in 1751-2 (Albany, N.Y.: Joel Munsell’s Sons Publisher, 1892), 39.
6. Ibid, 49-50. William Maynard was van 1752 tot 1755 lid van de Raad van de Gouverneur en opperrechter van Zijne Majesteit’s Court of Common Pleas voor de parochie van St. Gedney Clarke Sr (1711-1764), was een vooraanstaand koopman en planter op Barbados. Zijn zuster Deborah Clarke Fairfax was de vrouw van William Fairfax.
Links:
De Regels van Beleefdheid en Fatsoenlijk Gedrag
