De Homer & Martha Gudelsky Distinguished Professor in Medicine;
Co-founder & Director, Institute of Human Virology at the University of Maryland School of Medicine;
Co-founder & International Scientific Advisor, Global Virus Network
Het Institute of Human Virology (IHV) is mede opgericht en wordt geleid door Robert C. Gallo, MD, de eminente wetenschapper die in 1984 wereldberoemd werd toen hij mede ontdekte dat HIV de oorzaak van AIDS was. Er was toen nog weinig bekend over deze mysterieuze ziekte, die snel de dodelijkste in de medische geschiedenis aan het worden was. Sindsdien heeft Dr. Gallo een groot deel van zijn carrière besteed aan het proberen een einde te maken aan deze razende epidemie en andere virale, chronische ziekten.
Hoewel hij het meest bekend is geworden door zijn mede-ontdekking van HIV, hebben Dr. Gallo en zijn team baanbrekend werk verricht bij de ontwikkeling van de HIV-bloedtest, die gezondheidswerkers voor het eerst in staat stelde om te screenen op het AIDS-virus – wat leidde tot een snellere diagnose en tegelijkertijd patiënten beschermde die bloedtransfusies kregen. Zijn onderzoek heeft artsen ook geholpen bij de ontwikkeling van HIV-therapieën om het leven van met het virus besmette mensen te verlengen. In 1996 werd zijn ontdekking dat een natuurlijke verbinding, bekend als chemokinen, HIV kan blokkeren en de progressie van AIDS kan stoppen, door het tijdschrift Science uitgeroepen als een van de belangrijkste wetenschappelijke doorbraken van dat jaar. Dit hielp anderen ook bij het identificeren van CCR5 als de HIV co-receptor, aangezien bekend was dat deze chemokinen zich aan CCR5 binden.
Vóór de AIDS-epidemie was Dr. Gallo de eerste die een menselijk retrovirus identificeerde en het enige bekende menselijke leukemievirus – HTLV – een van de weinige bekende virussen waarvan is aangetoond dat zij een menselijke kanker veroorzaken. In 1976 ontdekten hij en zijn collega’s Interleukine-2, een groeiregulerende stof die nu wordt gebruikt als therapie bij sommige vormen van kanker en soms bij AIDS. En in 1986 ontdekten hij en zijn groep het eerste nieuwe menselijke herpesvirus in meer dan 25 jaar (HHV-6), waarvan later werd aangetoond dat het een kinderziekte veroorzaakte die bekend staat als Roseola en momenteel wordt verondersteld als een sterke verdachte in de oorsprong van de ziekte van Alzheimer.
Dr. Robert Gallo: Six Decades in Science
Het werk van Dr. Gallo wordt tegenwoordig voortgezet in het IHV, een virologiecentrum dat als eerste in zijn soort de disciplines onderzoek, patiëntenzorg en preventieprogramma’s combineert in een gezamenlijke inspanning om het tempo van medische doorbraken te versnellen. Het IHV werd in 1996 mede opgericht door Dr. Gallo samen met zijn collega’s William Blattner, MD, die nu met pensioen is, en Robert Redfield, MD, associate director van het IHV en directeur van de IHV’s Division of Clinical Care and Research. Het instituut maakt deel uit van de University of Maryland School of Medicine en is verbonden aan het University of Maryland Medical Center. Het patiëntenbestand van het IHV omvat ongeveer 6.000 in Baltimore en Washington, D.C., en meer dan 1,3 miljoen in Afrikaanse en Caribische landen. Het IHV is met name internationaal bekend om zijn fundamenteel wetenschappelijk onderzoek en zijn vaccinonderzoek, waaronder een kandidaat voor een preventief HIV-vaccin in klinische proeven op mensen en grotendeels gefinancierd door de Bill & Melinda Gates Foundation. Het instituut heeft vijf divisies, bestaande uit basiswetenschappen, vaccinonderzoek, immunotherapie, klinische zorg en onderzoek, en epidemiologie en preventie, en vier wetenschappelijke kernfaciliteiten.
In 2011 was dr. Gallo medeoprichter van het Global Virus Network (GVN) om de wereld in staat te stellen snel te reageren op nieuwe of opnieuw opduikende virussen die de mensheid bedreigen, om ’s werelds toonaangevende virologen bijeen te brengen en tot samenwerking te brengen, en om de opleiding van de volgende generatie medische virologen te ondersteunen.
Voordat hij in 1996 directeur van het Instituut werd, werkte Dr. Gallo 30 jaar bij het National Cancer Institute van de National Institutes of Health, waar hij hoofd was van het Laboratorium voor Tumorcelbiologie. Als inwoner van Connecticut werd zijn belangstelling voor wetenschap en geneeskunde voor het eerst gewekt door het verlies van zijn 6-jarige zusje aan leukemie toen hij slechts 12 jaar oud was. De artsen die haar verzorgden maakten een blijvende indruk en Dr. Gallo zou later wetenschappelijk onderzoek – en de mogelijkheid om dodelijke ziekten te helpen stoppen – tot zijn levenswerk maken.
De levenswerkzame verwezenlijkingen in de legendarische carrière van Dr. Gallo’s legendarische carrière omvatten ontdekkingen die hebben geleid tot zowel diagnostische als therapeutische vooruitgang in kanker, AIDS en andere virale aandoeningen, terwijl zijn visie ongekend blijft op het gebied van virologie.
Dr. Gallo’s onderzoek heeft hem internationale erkenning gebracht, evenals verkiezing in de National Academy of Sciences en het Institute of Medicine. Hij is door landen over de hele wereld onderscheiden voor zijn bijdrage aan de wetenschap en heeft 35 eredoctoraten. Dr. Gallo was de meest gerefereerde wetenschapper ter wereld in de jaren tachtig en negentig, waarin hij de unieke eer had tweemaal Amerika’s meest prestigieuze wetenschappelijke onderscheiding te winnen – de Albert Lasker Award in Medicine – in 1982 en opnieuw in 1986. Dr. Gallo is de auteur van meer dan 1.200 wetenschappelijke publicaties en het boek “Virus Hunting – AIDS, Cancer & the Human Retrovirus: A Story of Scientific Discovery.”
