Een onstabiele, giftige allotroop van zuurstof met de chemische formule O3 . Ozon vormt zich in de atmosfeer door het proces van fotolyse, wanneer ultraviolette straling van de zon op zuurstofmoleculen (O2 ) slaat, waardoor ze uiteenvallen. Wanneer de vrijgekomen zuurstofatomen op andere O2-moleculen botsen en zich bij elkaar voegen, vormen zij ozon. Hoewel ozon in de atmosfeer op natuurlijke wijze wordt afgebroken door chemische reacties met andere atmosferische gassen (zoals stikstof, waterstof en chloor), is in een onvervuilde atmosfeer de vorming en afbraak van ozon over het algemeen in evenwicht en is de totale concentratie ozon betrekkelijk constant. De mate waarin ozon wordt gevormd en afgebroken varieert met de hoogte in de atmosfeer en met de breedtegraad. De meeste ozon wordt gevormd op 15 tot 30 km hoogte en op de breedtegraden die het dichtst bij de evenaar liggen, waar de zon het meest op de aarde schijnt. De ozon wordt vervolgens door de wind naar het noorden en zuiden getransporteerd en is over het algemeen het meest geconcentreerd in gebieden boven het Canadese noordpoolgebied en Siberië en boven Antarctica. Ozon wordt commercieel gebruikt bij waterzuivering, airconditioning en als bleekmiddel.
