Pardons

Een pardon stelt iemand vrij van straf voor een misdaad. Het verlenen van gratie is een inherent recht van het volk, en het kan die bevoegdheid toekennen aan wie het maar wil. De grondwet van een staat bepaalt meestal waar de gratieverlenende bevoegdheid ligt. Gratie wordt meestal verleend aan individuen, maar kan ook worden verleend aan groepen mensen.

Of de gratie nu wordt verleend door de president of door een gouverneur, het besluit om gratie te verlenen of te weigeren berust uitsluitend op het oordeel van de uitvoerende macht. Dat besluit is meestal definitief en niet onderworpen aan rechterlijke toetsing.

Basis voor het besluit

Besluiten over het al dan niet verlenen van gratie aan een overtreder worden verondersteld rekening te houden met het algemeen welzijn en met de vraag of er sprake is van een onbillijkheid die de rechter niet kan corrigeren. Maar omdat de beslissing over het algemeen niet wordt getoetst of gecontroleerd, is er vaak geen manier om te weten wat er heeft meegespeeld in een gratiebesluit, tenzij de president of gouverneur het uitlegt. (Zie Hoe werken gratieverleningen?)

Gratieverleningen gaan er in het algemeen van uit dat de dader schuldig is aan het onderliggende misdrijf en dat hij of zij is gerehabiliteerd. De president of een gouverneur kan dus gratie weigeren aan een dader die schuld ontkent. Gratie kan worden ingetrokken voordat zij wordt verleend, maar niet nadat zij is verleend en aanvaard – tenzij de dader de gratie op frauduleuze wijze heeft verkregen.

Effecten van gratie

Gratieverlening symboliseert vergiffenis voor de misdaad, maar maakt de veroordeling meestal niet ongedaan. Dit betekent meestal dat sollicitanten desgevraagd de veroordeling moeten vermelden, hoewel zij kunnen toevoegen dat gratie is verleend. Het betekent ook dat rechtbanken gratie kunnen verlenen bij het bepalen van de juiste straf voor eventuele toekomstige misdrijven. Zie hieronder voor meer informatie over de gevolgen van gratie.

(Voor veel meer informatie over de kwestie van het solliciteren, met inbegrip van specifieke informatie per staat, zie State Laws on Use of Arrests and Convictions in Employment.)

Types of Pardons

Er zijn verschillende soorten gratie, elk met zijn eigen effect. Aflaten kunnen volledig of gedeeltelijk zijn, absoluut of voorwaardelijk.

• Volledig. Verlost de persoon onvoorwaardelijk van de veroordeling en alle gevolgen van het misdrijf.
• Gedeeltelijk. Ontheft de persoon slechts van een deel van de straf of de gevolgen van het misdrijf.
• Absoluut. Toegekend zonder enige voorwaarden.
• Voorwaardelijk. Een voorwaarde – gewoonlijk te vervullen door de persoon die gratie vraagt – moet vervuld zijn voordat de gratie van kracht wordt. Een gratie kan bijvoorbeeld afhankelijk worden gesteld van het helpen van de politie bij het oplossen van een misdrijf of het opsporen van een verdachte. Sommige voorwaardelijke gratie wordt ongeldig wanneer een bepaalde voorwaarde zich voordoet, zoals het plegen van een ander misdrijf door de voormalige dader.

Wat doet een gratie?

Een gratie geeft niet aan dat de veroordeelde onschuldig is. Gratie vernietigt doorgaans geen veroordelingen. Maar zij herstellen gewoonlijk wel burgerrechten die als gevolg van de veroordeling verloren zijn gegaan. Zo zal gratie in het algemeen herstellen:

• het stemrecht
• het recht om zich verkiesbaar te stellen en een openbaar ambt te bekleden
• het recht om in een jury te zetelen, en
• het recht om vuurwapens te bezitten.

Een pardon kan deportatie voorkomen als de veroordeling een deportabel delict is.

Een pardon heeft geen invloed op de civiele gevolgen die uit het misdrijf zouden kunnen voortvloeien. Dus, zelfs iemand die gratie krijgt voor moord kan nog steeds worden onderworpen aan een rechtszaak voor onrechtmatige dood. Een gratieverlening heeft ook geen invloed op de administratieve gevolgen, zoals de schorsing van een rijbewijs.

Presidential Pardons

Article II, Section 2 of the U.S. Constitution designates the President as the only person with the power to grant pardons and regrieves for federal crimes. De grondwet verbiedt de president gratie te verlenen aan beschuldigde ambtenaren (maar hij kan wel gratie verlenen voor de misdaden die tot de beschuldiging hebben geleid). Alle verzoeken om presidentiële gratie moeten worden ingediend via, en beoordeeld door, het ministerie van Justitie. Volgens de regels van het ministerie voor gratieverzoeken mag niemand een gratieverzoek indienen tot vijf jaar na vrijlating uit de gevangenis.

Gubernatorial Pardons

Er is geen “recht” op gratie, die vaak wordt omschreven als een individuele daad van gratie verleend door de gouverneur. De beslissing om gratie te verlenen berust meestal bij de gouverneur, dus de gratie-zoeker kan er niet tegen in beroep gaan bij een rechtbank of het laten vernietigen door een andere ambtenaar, departement of agentschap. Een kleine uitzondering is als de gratie onwettige voorwaarden omvat. In dat geval kan een rechter de voorwaarden toetsen, maar niet het besluit van de gouverneur om gratie te verlenen.

Pardon Boards

Hoewel de meeste staten hun gouverneurs de bevoegdheid geven om gratie te verlenen, hebben verschillende staten “pardon boards” in het leven geroepen. Deze raden doen aanbevelingen aan de gouverneur of, als de wet dat toestaat, neemt de raad zelf de beslissing. In beide gevallen heeft de gouverneur zitting in de raad, benoemt hij de leden, of beide. De beslissing van de raad hoeft niet unaniem te zijn; afhankelijk van de staat kan een gewone meerderheid voldoende zijn.

Beperkingen aan gratieverlening

Alleen de Amerikaanse grondwet beperkt de presidentiële gratieverleningsbevoegdheid. De grondwet van een staat kan de gratiebevoegdheid van de gouverneur beperken.

Noch de rechter, noch de wetgever kan de gratiebevoegdheid beperken of begrenzen, tenzij de grondwet van de staat uitdrukkelijk anders bepaalt. Sommige staten hebben procedureregels die bepalen wanneer en hoe gratie kan worden gevraagd, maar wetten of regels die inbreuk maken op de gratiebevoegdheid van de gouverneur zijn hoogstwaarschijnlijk ongrondwettelijk.

Niettemin zijn er enkele toelaatbare grenzen aan gratieverlening:

• V.S. en staat. Aflaten gelden meestal alleen voor misdrijven tegen de staat of de Verenigde Staten. Gouverneurs en de president kunnen geen gratie verlenen voor veroordelingen voor gemeentelijke misdrijven. Als de stad een wet aanneemt die gratie verleent, kan de burgemeester gratie verlenen aan mensen die zijn veroordeeld wegens overtreding van een stadsverordening. Meestal kan dezelfde persoon niet twee keer gratie worden verleend, tenzij een meerderheid van het hooggerechtshof van de staat daarmee instemt.
• Post-conviction. In veel staten kan gratie pas worden verleend nadat de persoon is veroordeeld.
• Bepaalde misdrijven. Sommige staten staan geen gratie toe voor bepaalde soorten misdrijven, zoals verraad en impeachment, of voor gevangenen in de dodencel.

Hulp krijgen

Omdat gratie ongebruikelijk is, omdat de wet varieert van staat tot staat en van staat tot federale overheid, en omdat het besluitvormingsproces niet transparant is, is een ervaren advocaat een goede gok voor uitleg en begeleiding.