Prescription Options
Bimatoprost ophthalmic solution 0.03% is het enige door de FDA goedgekeurde product om de groei van de eigen wimpers van een patiënt veilig en effectief te versterken. Bimatoprost is een synthetisch prostamide- of prostaglandine-ethanolamide-analoog dat in 2001 is goedgekeurd voor het verlagen van de verhoogde intraoculaire druk bij patiënten met open-hoekglaucoom of oculaire hypertensie (Lumigan bijsluiter, Allergan, Inc., 2006). In een klinische studie werd bij 42,6% van de patiënten die gedurende een jaar eenmaal daags met bimatoprost werden behandeld, wimpergroei waargenomen wanneer het werd toegediend als oogdruppel voor de behandeling van glaucoom. Hoewel deze groei als een ongewenst voorval werd beschouwd, werden de potentiële esthetische voordelen van wimpergroei erkend en dit leidde tot de ontwikkeling en het testen van bimatoprost als een product dat bedoeld is om de wimpers prominenter te maken. Wanneer bimatoprost wordt voorgeschreven om de wimpers prominenter te maken, gaat het vergezeld van steriele applicators voor eenmalig gebruik per oog en moet het eenmaal daags worden aangebracht op de huid van de bovenste ooglidrand aan de basis van de wimpers (Latisse bijsluiter, Allergan, Inc, 2008).
De veiligheid en werkzaamheid van eenmaal daagse bimatoprost 0,03% oplossing bij het verhogen van de algemene wimperpercentriciteit na dermaal toedienen aan de bovenste ooglidranden werd geëvalueerd in een recent multicenter, dubbelblind, gerandomiseerd, voertuiggecontroleerd, parallel onderzoek bij 278 volwassen patiënten . Vanaf een behandelingsduur van 8 weken was bimatoprost geassocieerd met een significant grotere toename van de algemene wimperpercentriciteit dan de behandeling met het medium, gemeten door een toename van ten minste één graad op de schaal van vier graden van de Global Eyelash Assessment (GEA). Deze veranderingen hielden aan gedurende de rest van de behandelingsperiode (16 weken) en op week 16 vertoonde 78,1% van de met bimatoprost behandelde patiënten ten minste één graad verhoging van de GEA-score ten opzichte van de uitgangssituatie, vergeleken met 18,4% van de met het middel behandelde patiënten (P < 0,0001) (Fig. 2). Verbeteringen in GEA-scores bleven bimatoprost bevoordelen 4 weken na het staken van de behandeling (d.w.z. het post-behandelingsbezoek in week 20). In dezelfde studie werd de werkzaamheid beoordeeld door digitale beeldanalyse van superieure-view wimperfoto’s die met gestandaardiseerde apparatuur en na uniforme voorbereiding van de proefpersoon bij alle bezoeken werden genomen. Uit deze analyse bleek dat de behandeling met bimatoprost op week 16 gepaard ging met een gemiddelde toename van 25% in de lengte van de wimpers versus 2% voor het middel, een gemiddelde toename van 106% in de dikte van de wimpers versus 12% voor het middel, en een gemiddelde toename van 18% in het donkerder worden van de wimpers versus 3% voor het middel (afb. 3). Proefpersonen die werden behandeld met bimatoprost voor wimpergroei meldden ook dat ze significant tevredener waren met hun wimpers, meer vertrouwen hadden in hun uiterlijk, aantrekkelijker en professioneler waren, en tevredener met hun dagelijkse routine dan de proefpersonen die de bimatoprost kregen, zoals werd vastgesteld door de patiëntgerapporteerde uitkomstvragenlijsten.
Beeldfoto’s van de wimpers van de patiënt voor en na 16 weken behandeling met bimatoprost, eenmaal daags. De patiënt nam deel aan het onderzoek met een algehele wimperpercentriciteit die op de basislijn als matig (graad 2) werd beoordeeld op de Global Eyelash Assessment (GEA)-schaal. Na 16 weken dubbelblinde behandeling met bimatoprost oogheelkundige oplossing 0,03%, waren de wimpers van de patiënt duidelijk zichtbaar (d.w.z. GEA-score van 3). Bij het bepalen van de GEA-scores gebruikten de beoordelaars een fotonumerieke gids en beoordeelden zij de totale zichtbaarheid van de wimpers, waaronder de lengte, volheid en kleur van beide bovenste wimpers, waarbij de lengte als belangrijkste kenmerk werd beschouwd
Veranderingen in wimperlengte, -dikte en -duisternis geassocieerd met bimatoprost in een dubbelblind, voertuiggecontroleerd onderzoek. De kwaliteit van de wimpers werd beoordeeld met behulp van digitale beeldanalyse op basis van digitale wimperfoto’s met superieure weergave, die werden genomen met gestandaardiseerde apparatuur en voorbereiding van de proefpersonen. De laatste observatie werd uitgevoerd op week 1-16. * P < 0,0001 t.o.v. placebo op basis van de Wilcoxon rank-sum test
Hoewel het mechanisme waarmee bimatoprost de wimpergroei bevordert nog niet volledig is opgehelderd, wordt aangenomen dat het het percentage wimperfollikels in en de duur van anagene fase verhoogt (Fig. 1b) (Latisse bijsluiter, Allergan, Inc., 2008). Bimatoprost lijkt ook in staat melanogenese te stimuleren, wat waarschijnlijk de veranderingen in de pigmentatie van de wimpers verklaart die bij gebruik zijn waargenomen. De duur van het effect van bimatoprost op de wimpers is niet volledig bekend en is niet langer dan 4 weken na de behandeling geëvalueerd. Bovendien is het vermogen van bimatoprost om de groei van de wimpers te beïnvloeden bij patiënten met systemische ziekten of wimperuitval niet geëvalueerd.
De veiligheid van bimatoprost, dermaal of als oogdruppel toegepast, is in talrijke onderzoeken aangetoond . Bij toepassing als oogdruppel (d.w.z. voor de behandeling van oculaire hypertensie), werd bimatoprost over het algemeen goed verdragen bij langdurig gebruik tot 4 jaar . Afgezien van de groei van de wimpers, omvatten de meest voorkomende bijwerkingen die werden gemeld wanneer bimatoprost in het oog werd ingebracht, conjunctivale hyperemie, oogpruritus, oogdroogheid, een branderig gevoel in het oog, pigmentatie van het ooglid, een vreemd voorwerp gevoel, oogpijn, en visuele stoornissen. Hoewel zeldzaam, is bimatoprost, wanneer toegepast als oogdruppel, ook in verband gebracht met toename van irispigmentatie, waarvan over het algemeen wordt aangenomen dat deze permanent is ; Lumigan bijsluiter, Allergan, Inc., 2006]. Hoewel irispigmentatie niet werd waargenomen in de gecontroleerde klinische studies met huidapplicatie voor wimpergroei, is er een klein aantal post-marketing meldingen geweest van irispigmentatie na gebruik van bimatoprost voor wimpergroei (data on file, Allergan Medical Affairs, juni 2010). Postmarketingrapporten zijn vaak onvolledig en moeilijk te beoordelen op individuele basis. Tot op heden zijn er echter geen vastgestelde trends van risicofactoren gemeld in deze kleine aantallen gevallen. Patiënten moeten worden gewezen op de kleine kans op een verhoogde bruine pigmentatie van de iris, die waarschijnlijk permanent zal zijn. Infectie na toepassing is ook een mogelijkheid en dient te worden beperkt door de bijsluiterinstructies te volgen voor toepassing met dagelijkse applicators met één dosis voor elk oog, die bij elke verpakking worden geleverd.
Hoewel de klinische ervaring met betrekking tot de veiligheid van bimatoprost 0,03% die dermaal wordt toegepast beperkt is, suggereren de beschikbare gegevens dat het veiligheidsprofiel zelfs gunstiger zou kunnen zijn dan hierboven beschreven voor intraoculaire toediening. In de cruciale studie waren de meest voorkomende bijwerkingen geassocieerd met het gebruik van bimatoprost pruritus van de ogen, conjunctivale hyperemie, hyperpigmentatie van de huid, oogirritatie, symptomen van droge ogen en erytheem van het ooglid, die alle bij minder dan 4% van de patiënten optraden (Latisse bijsluiter, Allergan, Inc., 2008). Conjunctivale hyperemie was het enige specifieke voorval dat significant vaker werd gemeld bij proefpersonen die bimatoprost kregen (3,6%) dan bij proefpersonen die het product kregen (0%) (P = 0,03). Ter vergelijking, in een onderzoek van 3 maanden met eenmaal daagse behandeling met bimatoprost voor glaucoom of oculaire hypertensie (d.w.z. het geneesmiddel werd als oogdruppel toegediend), was de incidentie van behandelingsgerelateerde conjunctivale hyperemie en oogpruritus ongeveer 46 en 9%, respectievelijk. Bovendien werd de dermale toepassing van bimatoprost niet geassocieerd met iridale pigmentatie of klinisch betekenisvolle veranderingen in de intraoculaire druk. Verschillen in veiligheidsprofielen van bimatoprost naar toedieningsweg kunnen gedeeltelijk worden verklaard door het feit dat één enkele toepassing van bimatoprost 0,03% op de bovenste ooglidrand met de bijgeleverde applicator ongeveer 5% oplevert van de dosis die wordt toegediend voor de behandeling van glaucoom (Allergan, Inc., ongepubliceerde gegevens). Bovendien, wanneer aangebracht op de bovenste ooglidrand, zal de daaropvolgende absorptie van het actieve geneesmiddel in het oogweefsel naar verwachting minimaal zijn als gevolg van de barrièrefunctie van de huid en het kleine oppervlak waarop de dosis wordt aangebracht.
Het vermogen van prostaglandine-analogen om de groei van de wimpers te verhogen lijkt niet beperkt tot bimatoprost. Gepubliceerde rapporten beschrijven latanoprost en travoprost, beide prostaglandine-analogen die worden gebruikt om oculaire hypertensie te behandelen, als geassocieerd met wimperveranderingen, waaronder toename in lengte en donkerheid . Studies die de klinische werkzaamheid van bimatoprost versus latanoprost evalueren voor de behandeling van oculaire hypertensie suggereren dat de bijwerking van toegenomen wimpergroei vaker voorkomt bij bimatoprost . Deze resultaten zijn echter niet noodzakelijkerwijs vergelijkbaar met die wanneer deze geneesmiddelen worden toegepast op de bovenste ooglidrand, die niet zijn geëvalueerd in enig head-to-head onderzoek. Bovendien slagen studies waarin een toename van de wimpergroei als bijwerking wordt geregistreerd er meestal niet in de veranderingen te kwantificeren met behulp van objectieve maten.
Hoewel andere prostaglandine-analogen in staat lijken de wimpergroei te beïnvloeden, zijn deze producten niet FDA-goedgekeurd voor de behandeling van hypotrichosis. Hun werkzaamheid bij toepassing op de bovenste ooglidranden is niet volledig onderzocht in klinische trials. Bovendien is de veiligheid van deze geneesmiddelen, wanneer zij dermaal worden aangebracht, niet volledig geëvalueerd.
