Dromen en toekomstvoorspellingen worden algemeen aanvaard door de bevolking, ook al is er geen wetenschappelijk bewijs voor de methoden of resultaten die worden verkregen bij pogingen om de toekomst te voorspellen. In feite tart de mogelijkheid om toegang te krijgen tot glimpen van toekomstige tijdsbestekken de algemeen aanvaarde opvatting dat tijd een voortdurend ontrollende dimensie is waarin wij aanwezig zijn in het moment. De precognitieve aard van sommige dromen werd uitvoerig bestudeerd in zijn baanbrekende boek, An Experiment with Time. In dat boek, na een bespreking van de hersenfunctie waarin Dunne het parallellisme tussen geest en hersenen uiteenzet en het probleem van subjectieve ervaring belicht, geeft hij anekdotische verslagen van precognitieve dromen die hij, voor het grootste deel, zelf had ervaren. (referentie) De eerste droom die hij optekent vond plaats in 1898, waarin hij droomde dat zijn horloge stopte op een exacte tijd voordat hij wakker werd en ontdekte dat het dat inderdaad had gedaan. Latere dromen bleken verschillende grote rampen te voorspellen; een vulkaanuitbarsting in Martinique, een fabrieksbrand in Parijs, en het ontsporen van de Flying Scotsman sneltrein van het talud bij de Forth Railway Bridge in Schotland.
Dunne vertelt hoe hij deze dromen probeerde te begrijpen, langzaam tot de conclusie komend dat ze gebeurtenissen uit zijn eigen toekomst voorspelden, zoals het lezen van een krantenbericht over een ramp in plaats van de ramp zelf te voorzien. Om dit tot zijn tevredenheid te bewijzen, ontwikkelde hij het experiment waaraan het boek zijn titel ontleent. Bij het ontwaken schreef hij de details van zijn dromen op en later ging hij terug om ze te vergelijken met latere gebeurtenissen. Hij haalde ook enkele vrienden over om hetzelfde experiment uit te voeren, en experimenteerde met zichzelf met wakkere mijmeringen die een hypnagogische toestand benaderden. Op grond van de resultaten beweerde hij dat deze aantoonden dat zulke precognitieve fragmenten vaak voorkwamen in dromen, zelfs dat zij in gelijke mate vermengd waren met vroegere herinneringen, en daarom moeilijk te identificeren waren tot na de gebeurtenis die zij voorzagen. Hij geloofde dat de dromende geest niet werd aangetrokken tot het heden, zoals tijdens het waken, en in staat was om gebeurtenissen in het verleden en de toekomst met gelijke faciliteit waar te nemen.
In zijn boek, Limitless Mind, heeft Russell Targ, een wereldberoemde specialist in remote viewing, enkele zeer interessante dingen te zeggen over precognitieve dromen:
“Precognitieve dromen zijn waarschijnlijk de meest voorkomende psychische gebeurtenis in het leven van de gemiddelde persoon. Deze dromen geven ons vaak een glimp van gebeurtenissen die we de volgende dag of in de nabije toekomst zullen meemaken. In feite geloof ik dat de precognitieve droom kan worden veroorzaakt door de ervaring die we op dat toekomstige tijdstip hebben. Als je bijvoorbeeld droomt dat er een olifant voor je raam langs loopt, en je wordt de volgende ochtend wakker en ziet een circusoptocht onder leiding van een olifant door je straat trekken, dan zou ik zeggen dat de droom van de vorige nacht over een olifant veroorzaakt werd door je ervaring van het zien van de olifant de volgende ochtend. Dit is een voorbeeld van de toekomst die het verleden beïnvloedt – wat niet zo vreemd is als het klinkt als je je realiseert dat we allemaal tijdloos bewustzijn zijn. Er is een enorme hoeveelheid bewijsmateriaal om dit model van causaliteit te ondersteunen. Wat echter niet kan gebeuren is dat een toekomstige gebeurtenis het verleden verandert. Niets in de toekomst kan er de oorzaak van zijn dat iets dat al gebeurd is, niet gebeurd is.”
“Om te weten dat een droom precognitief is, moet je erkennen dat hij niet veroorzaakt wordt door mentale residuen van de vorige dag, door je wensen, of door angsten. Precognitieve dromen hebben een ongewone helderheid, en ze bevatten vaak bizar of onbekend materiaal. Dromenexperts spreken graag van de bovennatuurlijke (unheimliche) helderheid van precognitieve dromen. Dit zijn geen wensvervullings- of angstdromen. Als je bijvoorbeeld onvoorbereid bent op een examen en je droomt over zakken voor het examen, zouden we dit niet als voorkennis beschouwen maar als gewone oorzaak en gevolg. Aan de andere kant, als je gedurende vele jaren zonder angst honderden vliegreizen hebt gemaakt, en dan een angstige droom hebt over een neerstortend vliegtuig, zou je misschien je reisplannen willen heroverwegen.”
“Een droom is slechts een voorspelling van gebeurtenissen die in de toekomst zullen plaatsvinden, tenzij je iets doet om ze te veranderen op basis van de informatie in de droom. Een dergelijke actie falsifieert de voorspelling niet. Er is geen paradox. In dit geval is het een droom over een waarschijnlijke toekomst die niet werkelijkheid wordt. Een andere vraag zou kunnen zijn: “Hoe kan ik dromen over een vliegtuigongeluk of een botsing, en er dan later achter komen dat precies zo’n gebeurtenis heeft plaatsgevonden, maar zonder mij erin?” Het antwoord is hier heel anders. Je droomt over de echte crash, waaraan je niet deelneemt, en dramatiseert dan de gebeurtenissen in je droom om jezelf erin op te nemen. We zouden zeggen dat de angstaanjagende crash die werkelijk plaatsvindt de stimulus of oorzaak kan zijn van een droom van de vorige nacht. Dit wordt retrocausaliteit genoemd, en het kan de basis zijn van de meeste voorkennis.”
