Marbury v. Madison


John Marshall, portret met hoofd en schouders, rechter profiel.
Saint-Mémin, Charles Balthazar Julien Fevret de, 1770-1852, kunstenaar.
Richmond : 1808.
1 prent : gravure.
Prints & Photographs Division.
Reproductienummer:
LC-USZ62-54940

In de zaak Marbury v. Madison (1803) van het Amerikaanse Hooggerechtshof werd het beginsel van rechterlijke toetsing vastgelegd – de bevoegdheid van de federale rechtbanken om wetgevende en uitvoerende handelingen ongrondwettig te verklaren. Het unanieme advies werd geschreven door opperrechter John Marshall.

President John Adams benoemde William Marbury tot een van de tweeënveertig vrederechters op 2 maart 1801. De Senaat bevestigde de benoemingen de volgende dag, 3 maart, de laatste volle dag van Adams’ ambtstermijn. Waarnemend staatssecretaris John Marshall slaagde er echter niet in vier van de benoemingen te doen, waaronder die van Marbury. Toen Thomas Jefferson op 4 maart aantrad, beval hij dat de vier resterende commissies werden ingehouden. Marbury daagde de nieuwe staatssecretaris, James Madison, voor de rechter om zijn commissie alsnog te verkrijgen. Het Hooggerechtshof sprak zich uit op 24 februari 1803.

Website van de Library of Congress | External Web Sites | Selected Bibliography

Digital Collections

A Century of Lawmaking for a New Nation: U.S. Congressional Documents and Debates, 1774-1875

Deze collectie bevat congrespublicaties van 1774 tot 1875, waaronder debatten, wetsvoorstellen, wetten en journaals.

De volgende verwijzingen naar William Marbury zijn te vinden in de Annals of Congress en de Senate Executive Journal.

  • 2 maart 1801 – President John Adams diende tweeënveertig rechterlijke benoemingen in bij de Senaat, waaronder William Marbury tot vrederechter in het District Columbia. Marbury’s naam werd in het Senate Executive Journal foutief gespeld als Marberry.
  • 3 maart 1801 – De Senaat bekrachtigt alle tweeënveertig rechterlijke benoemingen die Adams de vorige dag had ingediend, inclusief die van Marbury.
  • 28 januari 1803 – Het verzoekschrift van William Marbury, Robert Townsend Hooe, en Dennis Ramsay “biddend dat de Secretaris van de Senaat wordt opgedragen hun een gewaarmerkt afschrift te bezorgen van hun benoemingen tot vrederechter voor de graafschappen Washington en Alexandria” werd door de Senaat ingediend en voorgelezen.
  • 31 januari 1803 – De Senaat heeft de op 28 januari ingediende motie in beraad genomen: “Dat de Secretaris van de Senaat wordt opgedragen een gewaarmerkt afschrift te geven van de handelingen van de Senaat van 2 en 3 maart 1801, voor zover deze betrekking hebben op de voordracht en benoeming van William Marbury, Robert T. Hooe, en Dennis Ramsay, tot vrederechters voor de graafschappen Washington en Alexandria, op het grondgebied van Columbia, op verzoek van hen of van een van hen.”
  • 31 januari 1803 – De Senaat verwerpt Marbury’s petitie met een stemming van 13 yeas en 15 nays.

Thomas Jefferson Papers, 1606 to 1827

De complete Thomas Jefferson Papers van de Manuscript Division at the Library of Congress bestaat uit ongeveer 27.000 documenten.

Een selectie van verwijzingen naar Marbury v. Madison en rechterlijke toetsing omvat:

  • Thomas Jefferson aan Henry Knox, 27 maart 1801, “…in de klasse van verhuizingen rangschik ik echter niet de nieuwe benoemingen die mr. A. er met de zweep & in heeft geluisd vanaf 12 december, toen de verkiezing bekend was (en hij dus niet voor zichzelf, maar voor zijn opvolger benoemde) tot 9 uur ’s avonds, om 12 uur, toen hij zijn ambt moest neerleggen. Deze schending van het fatsoen, zal geen effect hebben, behalve in de benoemingen voor het leven, die onveranderlijk zijn. Maar voor de anderen beschouw ik de benoemingen als ongeldigheden. Ik zal de benoemde personen zelfs niet zien als kandidaten voor hun ambt, veel minder als bezitters ervan met een titel die respect verdient.”
  • Thomas Jefferson aan Abigail Smith Adams, 11 september 1804, “maar de opvatting die aan de rechters het recht geeft te beslissen welke wetten grondwettelijk zijn en welke niet, niet alleen voor henzelf op hun eigen werkterrein, maar ook voor de wetgevende & uitvoerende macht op hun werkterrein, zou van de rechterlijke macht een despotische tak maken.”
  • Thomas Jefferson aan George Hay, 2 juni 1807, “Ik merk op dat de zaak Marbury v. Madison is aangehaald, en ik denk dat het belangrijk is om op de drempel te stoppen met het aanhalen van die zaak als autoriteit & om te laten ontkennen dat het wet is…” “Ik heb lang gewild naar een goede gelegenheid om de gratuite opinie in Marbury v. Madison voor het publiek te brengen & aan de kaak te stellen als zijnde geen wet.”
  • Thomas Jefferson aan James Madison, 25 mei 1810, “Zijn wendingen in de zaak Marbury, in die van Burr, & de recente Yazoo-zaak, tonen aan hoe behendig hij de wet kan verzoenen met zijn persoonlijke vooroordelen.”
  • Thomas Jefferson aan W. H. Torrance, 11 juni 1815, “De vraag of de rechters de exclusieve bevoegdheid hebben om te beslissen over de grondwettigheid van een wet, is tot nu toe een onderwerp van overweging voor mij geweest in de uitoefening van officiële taken. er is zeker geen woord in de grondwet dat die bevoegdheid meer aan hen heeft gegeven dan aan de uitvoerende of wetgevende macht.”
  • Thomas Jefferson aan Spencer Roane, 6 september 1819, “In de zaak Marbury en Madison verklaarden de federale rechters dat commissies, ondertekend en verzegeld door de president, geldig waren, hoewel ze niet waren afgeleverd. Ik achtte de overhandiging van essentieel belang om een akte te voltooien, die, zolang zij in handen van de partij blijft, nog geen akte is, zij is alleen in posse, maar niet in esse, en ik hield de overhandiging van de commissies tegen.”
  • Thomas Jefferson aan William Johnson, 12 juni 1823, “…onder de middernachtelijke benoemingen van mr Adams’ waren commissies voor enkele federale vrederechters voor Alexandrië. deze waren door hem ondertekend en verzegeld, maar niet afgeleverd. Ik vond ze op de tafel van het departement van Staat, toen ik in functie trad, en ik verbood de uitlevering ervan. En in dit geval had ik ze daadwerkelijk in handen, want toen ik ze tegensprak, was er nog geen staatssecretaris. Toch wordt deze zaak van Marbury en Madison voortdurend aangehaald door de bank en de balie, alsof het vaste wet was, zonder enige tegenwerping dat het slechts een obiterend betoog van de opperrechter is.”

U.S. Reports

United States Reports is een reeks ingebonden case reporters die de officiële verslagen zijn van beslissingen voor het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten. Deze collectie beslaat 1754-2003 of volumes 1 tot en met 542.

  • U.S. Reports: Marbury v. Madison, 5 U.S. (1 Cranch) 137 (1803).

Congress.gov

Constitution of the United States of America: Analysis and Interpretation

De grondwet van de Verenigde Staten van Amerika: Analysis and Interpretation (in de volksmond bekend als de Grondwet geannoteerd) bevat juridische analyse en interpretatie van de Grondwet van de Verenigde Staten, voornamelijk gebaseerd op jurisprudentie van het Hooggerechtshof. Deze regelmatig bijgewerkte bron is vooral nuttig bij onderzoek naar de constitutionele implicaties van een specifieke kwestie of onderwerp. Het hoofdstuk over artikel III bespreekt Marbury v. Madison.

Guide to Law Online

De Guide to Law Online, opgesteld door de Law Library of Congress Public Services Division, is een geannoteerde gids voor informatiebronnen over overheid en recht die online beschikbaar zijn. Het biedt een compilatie van websites voor de rechterlijke macht van de Verenigde Staten, inclusief links naar het Hooggerechtshof en andere federale rechtbanken.

Externe websites

Aan James Madison van William Marbury, 16 december 1801, Founders Online

Landmark Cases of the U.S. Supreme Court: Marbury v. Madison (1803), Street Law and The Supreme Court Historical Society

Draft of Motion Rule for Marbury v. Madison, National Archives and Records Administration

Judicial Review and Legislative Power: Marbury v. Madison, CQ Press

Lessenplan: John Marshall, Marbury v. Madison, and Judicial Review-How the Court Became Supreme, EDSITEment

Marbury v. Madison (5 U.S. 137), Cornell Legal Information Institute

Marbury v. Madison (1803), PBS

Marbury V. Madison – The Case of the “Missing” Commissions, American Heritage

Marbury v. Madison: The Supreme Court Claims its Power, National Constitution Center

Onze documenten, Marbury v. Madison (1803), National Archives and Records Administration

Supreme Court Landmark Case Marbury v. Madison, C-SPAN

Selected Bibliography

Clinton, Robert Lowry. Marbury v. Madison en rechterlijke toetsing. Lawrence: University Press of Kansas, 1989.

Dewey, Donald O. Marshall Versus Jefferson: The Political Background of Marbury Vs. Madison. New York: Knopf, 1970.

Graberm Mark A., and Michael Perhac, eds. Marbury Versus Madison: Documenten en commentaar. Washington, D.C.: CQ Press, 2002.

Nelson, William Edward. Marbury v. Madison: The Origins and Legacy of Judicial Review. Lawrence: University Press of Kansas, 2000.

Sloan, Cliff, en David McKean. De grote beslissing: Jefferson, Adams, Marshall, and the Battle for the Supreme Court. New York: PublicAffairs, 2009.

Tushnet, Mark, ed. Arguing Marbury v. Madison. Stanford: Stanford Law and Politics, 2005.

Younger Readers

DeVillers, David. Marbury v. Madison: Bevoegdheden van het Hooggerechtshof. Springfield, N.J.: Enslow Publishers, 1998.

Mountjoy, Shane. Marbury v. Madison: Establishing Supreme Court Power. New York: Chelsea House, 2007.

Naden, Corinne J., and Rose Blue. Marbury v. Madison: The Court’s Foundation. Tarrytown, N.Y.: Benchmark Books, 2005.

Randolph, Ryan P. Marbury v. Madison: Het nieuwe Hooggerechtshof krijgt meer macht. New York: Rosen Publishing Group, 2004.

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg