Reformed Church in America, kerk die is voortgekomen uit de Nederlandse nederzettingen in Nieuw-Nederland (New York) in de 17e eeuw. De Dutch Reformed Church was de eerste gereformeerde kerk van continentaal Europese achtergrond in Noord-Amerika. Tijdens de periode van Nederlandse soevereiniteit over Nieuw-Nederland was zij de gevestigde kerk van de kolonie. Toen de Engelsen de kolonie in 1664 in beslag namen, gaven zij de verzekering dat de Nederlands Hervormde Kerk zou worden bevrijd van Engelse controle en dat zij zou worden toegestaan om verder te gaan onder de kerkelijke jurisdictie van de classis (kerkelijk bestuursorgaan) van Amsterdam. Onder deze controle groeide de kerk langzaam. In 1679 stond de classis van Amsterdam de oprichting van een koloniale classis toe, maar met beperkte bevoegdheden.

Reformed Church in America

Marble Collegiate Church, New York, N.Y., U.S.

Gryffindor

Al vroeg in de 18e eeuw werd de kerk beïnvloed door nieuwe bewegingen: koloniaal zelfbewustzijn, afnemende belangstelling voor Nederlandse zaken, de religieuze opleving van de Great Awakening, en toenemende belangstelling voor samenwerking met andere kerken, met name de Presbyterianen. De Nederlandse kerk splitste zich in twee facties. De ene, een koloniale partij, wilde meer vrijheid van de classis van Amsterdam, vrij gebruik van de Engelse taal in de eredienst, een plaatselijke hogeschool voor de opleiding van predikanten, en steun voor opwekkingen in de kerken. De conservatieve Nederlandse partij wenste echter het Nederlandse gezag en de Nederlandse invloed te behouden, met inbegrip van in Nederland opgeleide predikanten en het gebruik van de Nederlandse taal in de erediensten. De koloniale partij kreeg al snel de overhand. In 1766 stichtte zij het Queen’s College, de latere Rutgers Universiteit, in New Brunswick, N.J. De twee facties herenigden zich in 1771 onder een plan dat het uiteindelijke gezag in Holland liet, maar een grote plaatselijke autonomie gaf. Na de Amerikaanse Revolutie werd de kerk volledig onafhankelijk onder een nieuwe grondwet (opgesteld in 1784-92). De naam Reformed Protestant Dutch Church werd in 1867 veranderd in Reformed Church in America.

Een grote migratie van Nederlanders naar de Verenigde Staten in het midden van de 19e eeuw deed het aantal kerkleden toenemen. De meeste immigranten vestigden zich in Michigan en andere gebieden in het Midwesten, en de kerk had daarom twee integraal verwante, maar tamelijk verschillende groepen, gecentreerd in New York en New Jersey en in het Midwesten. De oudere, oostelijke sectie van de kerk, die meer verwijderd was van haar etnische oorsprong, was veel minder conservatief dan de nieuwere, Midwestelijke sectie.

De geloofsnormen zijn de Heidelbergse Confessie, de Belgen Confessie, en de Canons van Dort. Tussen het begin van de 19e en het midden van de 20e eeuw zijn verschillende pogingen ondernomen om een eenheid te vormen tussen de Gereformeerde Kerk in Amerika en andere gereformeerde of presbyteriaanse groepen in de Verenigde Staten. Geen enkele poging is geslaagd. De nationale kantoren bevinden zich in New York. Het aantal leden in 2005 werd geschat op bijna 270.000 in bijna 900 gemeenten.

Neem een Britannica Premium-abonnement en krijg toegang tot exclusieve inhoud. Abonneer u nu

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg