Reproductieve aspecten van apen uit de Nieuwe Wereld worden bekeken in een evolutionaire context. Moleculaire fylogenieën tonen duidelijk aan dat zij monofyletisch zijn. Zij tonen echter ook aan dat geklauwde Nieuwe Wereld apen geen zuster zijn van alle andere platyrrhines. In plaats daarvan scheidde de eerste divergentie titis, sakis en uakaris van alle anderen. In sommige daaruit voortvloeiende cladistische classificaties worden geklauwde smalneusapen verwarrend genoeg tot de Cebidae gerekend. Toch kan een klassieke classificatie op basis van graad een scheiding handhaven tussen Cebidae en Callitrichidae (die gespecialiseerde evolutionaire dwergen zijn). In moleculaire bomen nestelt Callimico zich ook consequent binnen de callitrichids, omdat hij nauwer verwant is aan penseelaapjes dan aan tamarins. De ovariële cycli en de draagtijd worden besproken, met name in vergelijking met de zustergroep (apen uit de Oude Wereld, mensapen en mensen). Apen uit de Nieuwe Wereld hebben eveneens invasieve placentatie en menstruatie (zij het in geringe mate bij callitrichiden). Apen uit de Nieuwe Wereld zijn ongewoon onder de primaten omdat de duur van de ovariële cycli vaak beperkt is. Cebidae hebben enkelvoudige geboorten; maar penseelaapjes en tamarins vertonen secundaire evolutie van meervoudige geboorten, met een hoogst ongebruikelijke gedeelde placentale circulatie die in chimaerisme resulteert. De achterstandsfase in de vroege dracht vertoont ook secundaire uitbreiding bij callitrichiden, waaronder Callimico. Meerlingzwangerschappen werden schijnbaar secundair onderdrukt tijdens de evolutie van Callimico vanuit een met penseelaapjes gedeelde voorouder.
