Geboren in Los Angeles, California, werd Robby Krieger door een Chuck Berry concert overtuigd om rock muziek te proberen, wat resulteerde in de gitarist die zijn klassieke gitaar inruilde voor een Gibson SG, een instrument dat uiteindelijk zijn signature instrument zou worden. Krieger studeerde natuurkunde en Indiase muziek aan de UCLA, speelde in bandjes met vrienden en liep uiteindelijk een drummer tegen het lijf die hij een paar jaar eerder had ontmoet, John Densmore. De twee begonnen samen te jammen op blues, terwijl Krieger’s interesse in Indiase muziek en cultuur bleef bloeien, toen hij begon te experimenteren met sitars (hij studeerde aan de Kinnara School, die was opgericht door Ravi Shankar), en meditatie lessen begon te volgen. Het was tijdens een van deze meditatielessen dat Krieger toetsenist Ray Manzarek ontmoette. Manzarek overtuigde Krieger er uiteindelijk van om te komen repeteren met een dichter/zanger waar hij mee werkte, Jim Morrison. Hun eerste repetitie resulteerde naar verluidt in het schrijven van “Moonlight Drive,” wat resulteerde in de geboorte van de Doors.
Snel bouwden ze een naam op in L.A. met hun onvoorspelbare live shows, de Doors werden getekend bij Elektra Records, en brachten hun debuutalbum, the Doors, uit in 1967. Het album zou een van de rockklassiekers aller tijden worden, want het bracht de monsterhit “Light My Fire” voort, een nummer dat volledig door Krieger was geschreven. Latere studio releases – 1967′s Strange Days, 1968′ Waiting for the Sun, en 1969′s the Soft Parade – bevatten allemaal een aantal klassieke nummers, en bij het aanbreken van de jaren ’70, bracht de band een paar sterke releases uit, 1970′s Morrison Hotel en 1971′s L.A. Woman. In de nasleep van Morrison’s vroegtijdige overlijden, probeerden de Doors door te gaan, wat resulteerde in een paar matige albums, 1971’s Other Voices en 1972’s Full Circle, alvorens in te pakken.
