Er staan tientallen oxymoronen in William Shakespeare’s tragedie Romeo en Julia. Een oxymoron is een retorisch element dat twee woorden combineert die tegenstrijdig lijken. In zijn toneelstukken gebruikt William Shakespeare vaak oxymorons om tegenstrijdige of complexe emoties in zijn personages te onthullen. Hier volgen enkele van de meer bekende voorbeelden uit de tragedie van Romeo en Julia.
Als Benvolio Romeo adviseert zijn relatie met Rosalind te verbreken, antwoordt Romeo melodramatisch,
Hier heeft veel te maken met haat, maar meer met liefde.
Waarom dan, o vechtende liefde, o liefdevolle haat …
Shakespeare’s gebruik van het oxymoron onthult hier de razende verliefdheid die Romeo voelt voor zijn verliefdheid. De kracht van Romeo’s verliefdheid wordt benadrukt door haat, een van de sterkste negatieve emoties, te koppelen aan de positieve emotie van liefde.
Later, als Romeo wordt afgewezen door Rosalind, gebruikt hij weer verschillende oxymorons om zijn gekwelde emotionele toestand uit te drukken.
Veder van lood, heldere rook, koud vuur, zieke gezondheid,
Stilwakende slaap dat is niet wat het is!
Een laatste voorbeeld van een oxymoron wordt uitgesproken door Julia in akte III, als ze hoort dat Romeo haar neef Tybalt heeft vermoord. In een poging het feit te verwerken dat de man van wie ze houdt een familielid heeft vermoord, roept ze uit:
Een verdoemde heilige, een eervolle schurk!
Juliet gebruikt het oxymoron om haar tegenstrijdige emoties van verdriet en woede over de dood van haar neef en de liefde die ze voor Romeo voelt te weerspiegelen. In dit moment van verdriet kan Juliet niet beslissen of ze haar geliefde moet vervloeken of eren, en kan ze evenmin bepalen of Romeo een heilige of een schurk is.
Dit zijn slechts een paar van de oxymorons in Shakespeare’s tragedie Romeo and Juliet. Veel succes met het vinden van meer voor jezelf als je het stuk bestudeert!
