Savoie, Franse Savoie, Italiaanse Savoia, historische en culturele regio die de departementen Haute-Savoie en Savoie omvat, regio Rhône-Alpes, zuidoosten van Frankrijk. Het grenst aan de historische regio Savoie.
De vroege bewoners van het gebied waren de Allobroges, leden van een Keltische stam die zich hevig verzette tegen de Romeinse penetratie. Zij werden uiteindelijk in 121 v. Chr. door de Romeinen veroverd, en hun grondgebied werd later opgenomen in de provincie Gallia Narbonensis. Tijdens de periode van de invallen van de barbaren werd het gebied van Savoye toegewezen aan de Bourgondiërs (437) en ging het vervolgens over in het Frankische koninkrijk van Bourgondië (534). De naam Savoie dateert uit deze periode en is uiteindelijk specifiek van toepassing geworden op het gebied tussen het Meer van Genève in het noorden en de Isère in het zuiden.
Na de ineenstorting van het Karolingische rijk in de 9e eeuw maakte Savoie deel uit van een reeks koninkrijken die Midden-Europa bestreken en in het midden van de 11e eeuw onder de suzereiniteit van de Duitse Heilige Roomse keizer kwamen. Tegen die tijd beheerste een leenheer, Humbert I (de Witser), stichter van het huis van Savoye, een groot deel van het gebied. Humbert en zijn opvolgers bouwden in de Middeleeuwen een aanzienlijke staat op met Savoye als basis, die zich over de Alpen naar het oosten uitstrekte tot in Piemonte.
In de vroegmoderne tijd werd Savoye een voorwerp van Franse expansie vanwege zijn strategische positie aan de toegangswegen naar Italië. Hoewel Savoye in de 16e en 17e eeuw een aantal malen door Franse troepen werd bezet, slaagden de hertogen van Savoye erin het te heroveren. Tegelijkertijd verloor het overwegend Franse Savoye echter zijn hegemonie onder de Savoyaardse gebieden doordat de hertogen de voorkeur gaven aan hun Italiaanse gebieden, wat tot uiting kwam in de overplaatsing van de hoofdstad van Chambéry naar Turijn in Piëmonte (1563). Savoye werd in 1792, tijdens de Franse Revolutionaire Oorlogen, door Frankrijk geannexeerd en in 1815 aan zijn traditionele heersers teruggegeven.
Savoy werd (samen met Nice) in 1860 definitief onderdeel van Frankrijk als prijs voor de instemming van de Franse keizer Napoleon III met de vorming van een staat in Noord-Midden-Italië onder het bewind van het huis Savoye.
De regio ligt net ten zuiden van het Meer van Genève in Zwitserland en vormt fysiografisch gezien een bijna zuiver alpien berglandschap. Een groot deel van de beperkte landbouwgrond in de regio wordt gebruikt voor veeteelt en zuivelproductie, en er worden granen, wijnstokken en fruit (appels) verbouwd. De bossen zijn een belangrijke hulpbron, en de kaasmakerij en houtzagerij zijn belangrijke industrieën. De traditionele chalets in het noordwesten van de Savoie zijn gebouwd van hout, terwijl de chalets in de hoge Alpen grotendeels van steen zijn gebouwd. De landbouwbedrijven zijn over het algemeen sterk versnipperd. Savoie is overwegend rooms-katholiek; het protestantisme heeft er weinig voet aan de grond gekregen.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Chambéry, Annecy, en Annemasse zijn belangrijke industriële en commerciële centra van de regio en, met hun voorsteden, zijn de thuisbasis van de meerderheid van de bevolking van de regio. De industrie strekt zich uit langs de vallei van de Arve. In de bergachtige gebieden is toerisme de belangrijkste economische activiteit, geconcentreerd in reeds lang gevestigde resorts zoals Chamonix. Meer moderne wintersportplaatsen zijn La Plagne en Les Ares.
De regionale keuken is sterk afhankelijk van kaas, zoetwatervis, rivierkreeft, paddestoelen, aardappelen en fruit. De kazen staan bekend als tommes en zijn verpakt in strakke ballen met een taaie korst. Gratins worden bereid met aardappelen, eieren en bouillon. Saint-Jean-de-Port en Montmélian brengen karakteristieke rode wijnen voort; de Marc de Savoie is een fijne gentiaanbitter. Het patois van Savoye vertoont Provençaalse invloeden, en veel woorden eindigen op oz of az. De z wordt nooit uitgesproken.
