De meeste mensen hebben het gevoel dat ze onder veel stress staan. Gelukkig heeft het menselijk lichaam veel interne mechanismen om ons te helpen om te gaan met de meeste stressfactoren die het leven ons kan bieden. Een van de belangrijkste spelers in onze reactie op stress is ons zenuwstelsel. Wanneer stress ons parten speelt, kan ons zenuwstelsel ons een aantal duidelijke signalen geven, ervan uitgaande dat we bereid zijn om te luisteren.
Het zenuwstelsel – een snelle inleiding
Zonder te diep in te gaan op de fysiologie, bestaat het zenuwstelsel uit twee hoofdonderdelen: het centrale zenuwstelsel (CZS) en het perifere zenuwstelsel (PZS). Het CZS vormt het grootste deel van het zenuwstelsel en omvat de hersenen en het ruggenmerg. Het PNS bestaat uit alle andere zenuwstructuren die niet in het CNS liggen. De grote meerderheid van wat gewoonlijk zenuwen worden genoemd, wordt geacht in het PNS te liggen.
Het autonome zenuwstelsel (ANS) is dat deel van het PNS dat als controlesysteem fungeert en het evenwicht in het lichaam bewaart. Het ANS controleert en regelt alle levensondersteunende functies waar je niet over hoeft na te denken; het is je ANS dat je in leven houdt wanneer je slaapt of wanneer je bewusteloos wordt geslagen. Het ANS is onderverdeeld in twee delen: het sympathische zenuwstelsel (SNS) en het parasympathische zenuwstelsel (PNS). Het zijn deze twee takken van het zenuwstelsel die ons helpen om te gaan met stress, dus een korte beschrijving is op zijn plaats.
Het sympathische zenuwstelsel (SNS) wordt vaak het ‘vecht of vlucht’ zenuwstelsel genoemd, omdat het SNS het lichaam voorbereidt om te vechten of te vluchten voor gevaar. Wanneer het SNS de dominante tak van het zenuwstelsel wordt, wordt bloed weggeleid van de inwendige organen naar de spieren en de periferie van het lichaam (de armen, benen, enz.) om actie te vergemakkelijken. Aangezien er een verhoogd gebruik is van voedingsstoffen en hormonen, evenals een grotere weefselvernietiging wanneer het SNS is ingeschakeld, veroorzaakt het een katabool (afbraak) effect op het lichaam. Het SNS is dominant wanneer je intensief traint, werkt, of iets doet dat een verhoogde bloedtoevoer naar de spieren vereist; dit omvat stress.
Het parasympatisch zenuwstelsel (PNS) is daarentegen verantwoordelijk voor spijsvertering en eliminatie en dient om herstel, wederopbouw en reparatie van het lichaam te reguleren, waardoor het meer anabool (opbouwend/herstellend) is. Het PNS stimuleert ook de immuunfunctie ’s nachts terwijl u slaapt.
Symptomen van een overactief Sympathisch Zenuwstelsel
Wanneer we gedurende lange tijd onder een hoog stressniveau staan, wordt het SNS dominant en worden de functies van het PNS evenredig uitgeschakeld. Na verloop van tijd kan deze over-stimulatie van het SNS leiden tot duidelijke tekenen van onbalans, waaronder: slechte spijsvertering / spijsvertering, constipatie, angst, oppervlakkige ademhaling, verhoogde hartslag, slechte kwaliteit van de slaap, rusteloosheid, nachtelijk zweten, verminderd libido, vermoeidheid, nervositeit, verhoogde opwinding / prikkelbaarheid, verhoogde spierspanning, verhoogde ontsteking en verhoogde vatbaarheid voor infecties (dat wil zeggen,
Als u last heeft van meer dan drie van de bovenstaande symptomen, moet u luisteren naar de signalen die uw lichaam u geeft. Je lichaam vertelt je dat het wordt leeggezogen en als je niet iets doet om het te ondersteunen, is een ineenstorting van een soort aanstaande.
Hoe een overactief Sympatisch Zenuwstelsel te ondersteunen
Er zijn verschillende manieren om het SNS te ondersteunen en de balans tussen het sympathische en parasympathische systeem te herstellen. Klik op de links hieronder voor meer informatie:
Dieetveranderingen ter ondersteuning van een overactief sympathisch zenuwstelsel
Oefeningen ter ondersteuning van een overactief sympathisch zenuwstelsel
Levensstijlaanpassingen ter ondersteuning van een overactief sympathisch zenuwstelsel
Het belangrijkste is dat je iets (en vaak veel dingen) moet doen om een overactief sympathisch zenuwstelsel onder controle te krijgen. Gelukkig vereisen de meeste dingen die je moet “doen” dat je vertraagt en ontspant, dus in plaats van te proberen nog een ding toe te voegen aan je toch al overbelaste levensstijl, maak je eigenlijk tijd voor jezelf.
De gevolgen van het niet luisteren naar deze signalen kunnen verwoestend zijn – hartaandoeningen, slapeloosheid, depressie, chronische vermoeidheid, angst, chronische pijn, burn-out – de lijst gaat maar door en door. Luister naar de signalen die je lichaam je geeft, kom in balans en geniet van je leven.
