Tara Grinstead was een lerares en voormalig schoonheidskoningin toen ze in oktober 2005 verdween. Maar het zou bijna 12 jaar duren voordat onderzoekers eindelijk te weten kwamen wat er was gebeurd – en nu blijkt uit recente onthullingen dat de lokale politie en onderzoekers van de staat de zaak mogelijk al snel na haar verdwijning hadden kunnen oplossen.
John McCullough, die beweert dat hij in 2007 heeft geprobeerd de onderzoekers een belangrijke tip te geven die de zaak had kunnen oplossen, spreekt voor het eerst op televisie met “48 Hours” correspondent Peter Van Sant. . McCullough zei dat een vriend genaamd Bo Dukes hem vertelde dat hij wist wie Grinstead had vermoord. McCullough zei dat hij de autoriteiten had gebeld, maar die hebben nooit iets gedaan.
“Hij vertelde me dat zijn vriend haar per ongeluk had gewurgd, en dat hij hulp nodig had om van het lichaam af te komen,” vertelt McCullough aan Van Sant.
Het stadje Ocilla, Georgia, is verteerd door achterdocht en theorieën over de verdwijning van Grinstead. Op de ochtend van 22 oktober 2005 hielp Grinstead een aantal tieners met de voorbereidingen voor een plaatselijke schoonheidswedstrijd. Ze ging later naar een feestje en werd het laatst gezien op weg naar huis.
“Ik heb dit verhaal 12 jaar gevolgd en bijna niemand dacht dat deze zaak ooit zou worden opgelost,” meldt Van Sant.
Het mysterie begint
Meer dan 15 jaar heeft de verdwijning van Tara Grinstead – geliefde lerares en plaatselijke schoonheidskoningin – de mensen van Ocilla, Georgia, zoals Jannis Paulk, die net om de hoek van Tara woonde, voor een raadsel gesteld. …we wilden allemaal iets doen om te helpen… Er waren flyers. Er waren billboards. … We hadden zoekacties zoals je nog nooit hebt gezien.
Jannis, die een lokaal webdesignbedrijf runde, werd een expert in de zaak – hij hield de zaak nauwlettend in de gaten sinds Tara als vermist was opgegeven. Jannis Paulk: Er waren mensen die geloofden dat ze was weggelopen. … Iemand heeft haar ontvoerd en houdt haar ergens gegijzeld. En … waar we niet aan wilden denken was dat iemand haar vermoord heeft. Maar wie zou deze levendige 30-jarige vrouw kwaad willen doen? Maria Woods Harber groeide op met Tara. Mijn beste vriendin, Tara Grinstead, was een mooi persoon, van binnen en van buiten. …Ze straalde. Ik bedoel, ze had de grootste glimlach. Ze kon je alles vertellen om je beter te voelen. Maria Woods Harber: Dit is waar Tara Grinstead in 2005 woonde. Maria zegt dat Tara van jongs af aan vastbesloten was om haar dromen waar te maken, door mee te doen aan schoonheidswedstrijden en zo geld te verdienen voor een studiebeurs. Maria Woods Harber: Ze was absoluut elegant op het podium. … haar hoofddoel was Miss Georgia te winnen of tenminste Miss Georgia te worden, en dat lukte. Tara nam de Miss Georgia-kroon niet mee naar huis, maar alleen al het meedoen was een enorme prestatie, zegt Dana Wilder, die opgroeide in Ocilla. Na de universiteit kreeg Tara een baan op de Irwin County middelbare school in Ocilla, waar ze geschiedenis doceerde in de elfde klas. Maria Woods Harber: Persoonlijke kant – ze had een beetje een moeilijke tijd. Ze was in de dertig en niet getrouwd, en ik denk dat ze daar een beetje somber over was. Tara had een vriendje voor een lange tijd. En in de zomer van 2005, gingen ze uit elkaar. Dat vriendje was Marcus Harper, een voormalige agent uit Ocilla. Het stel maakte het uit, maar bleef contact houden. Het was een deel van de roddels dat ze ruzie hadden gekregen nadat Marcus eerder dan verwacht was teruggekeerd naar de stad die oktober. Maar niemand in Ocilla wist wat er was gebeurd toen Tara verdween na de barbecue op zaterdagavond 22 oktober: Hoe laat ging ze naar huis? Maria Woods Harber: Ongeveer 11 uur. Op zondag belde Tara’s moeder haar verschillende keren, maar Tara nam niet op. Maria Woods Harber: En de volgende ochtend… kreeg ik een telefoontje dat ik naar Ocilla moest komen. Tara was niet op school komen opdagen. Maria Woods Harber : Ik wist niet helemaal zeker wat ik binnen zou lopen en zou zien, … haar kamer was precies zoals het altijd was, … en er lagen een paar dingen op de vloer, zoals een haardroger … en toen was haar bed onopgemaakt, alsof ze in het bed had gelegen. Tara’s handtas en sleutels ontbraken; haar mobieltje lag naast haar bed op te laden. Maria merkte iets op dat niet op zijn plaats lag: Tara’s wekker lag onder haar bed. En een bedlampje was stuk. En toen was er nog iets anders Maria Woods Harber: Dus, toen ik het huis weer uitkwam, zag ik… bij de voordeur, een latex handschoen liggen. Maria Woods Harber: Op de grond. Ook gevonden was een visitekaartje van een politieagent in een nabijgelegen stad – de autoriteiten konden geen van beide verklaren en verzamelden ze als bewijsmateriaal. Het Georgia Bureau of Investigation, bekend als de GBI, werd ingeschakeld. In 2008 sprak Van Sant met speciaal agent Gary Rothwell. Gary Rothwell : Het is een van de meest uitgebreide onderzoeken die de GBI heeft ondernomen. Gary Rothwell : Het leek erop dat Tara misschien op eigen houtje was vertrokken. Echter, we hadden een handschoen, een latex handschoen die we niet konden verklaren. Dus dat gaf ons een sterkere aanwijzing dat er iets ergs was gebeurd. De GBI testte die handschoen en vond niet alleen Tara’s DNA erop, maar ook het DNA-profiel van een onbekende man. De zaak leverde in de loop der jaren honderden tips op. Jannis Paulk maakte zelfs een website om de autoriteiten te helpen informatie te verzamelen. Jannis Paulk: FindTara.com. … Ik bouwde een message board omdat ik dacht dat er een goede kans was dat wie … wist wat er met haar was gebeurd, mogelijk iets zou komen zeggen. Zoals Jannis zich herinnert, was de verdenking al vroeg gericht op de mannen in Tara’s leven. Jannis Paulk: … er waren verschillende mensen, verschillende mannen, die lang in de gaten werden gehouden … Een andere was een oud-leerling die beweerde dat hij en Tara in het geheim met elkaar omgingen. Maar toen hij ondervraagd werd over haar verdwijning, had hij een alibi en werd nooit aangeklaagd. Dan was er Tara’s ex-vriend, Marcus Harper. Iemand trok me naar de zijkant, en ze hadden zoiets van: “Luister, weet je, er zijn wat dingen gezegd … over je militaire verleden, over hoe je bent … Getraind om te doden” … Marcus hield altijd vol dat hij onschuldig was, maar bleef onder verdenking. Onderzoekers volgden tientallen aanwijzingen door het hele land, maar er kwamen tips naar boven die rechtstreeks terugleidden naar de middelbare school waar Tara lerares was en misschien iemand die bij haar in de klas had gezeten. Jarenlang leefde Marcus Harper onder een wolk – sommigen zouden zeggen een onweersbui – van verdenking. Hij was het gesprek van de dag in Ocilla, Georgia, en niets van dat alles was goed. De politie heeft hem nooit een verdachte genoemd, maar Marcus werd meer dan wie ook onderzocht in de verdwijning van zijn ex-vriendin, Tara Grinstead. Marcus Harper: Er is DNA van mij afgenomen. Mijn truck werd geluminoled … foto’s werden genomen. … Moest mijn alibi vertellen, weet je, of waar ik was, bij wie ik was. En dat werd bevestigd. Jaar na jaar ging voorbij zonder arrestaties. Maar in 2005, misten of negeerden de autoriteiten een tip die de zaak had kunnen oplossen. Slechts enkele weken nadat Tara was verdwenen op een feestje in een pecannoot boomgaard, vertelde een van Jannis Paulk’s werknemers haar dat hij twee jonge mannen een verontrustend verhaal had horen vertellen. Jannis Paulk: Dat ze op een feestje hadden zitten opscheppen over hun betrokkenheid bij Tara’s verdwijning en dat ze uiteindelijk haar lichaam hadden meegenomen naar een pecannoot boomgaard om het te verbranden in een vuurplaats. Het was een schokkende verklaring. Jannis Paulk : Het brengt gewoon een hoop naar boven. Dus, het is een beetje waardeloos nu. John McCullough zegt dat hij nog steeds gekweld wordt door pijnlijke herinneringen aan het genegeerd worden door rechercheurs 14 jaar geleden. Peter Van Sant: Dit raakt je echt, hoewel, hierover praten. John McCullough: Ja. McCullough, nu een manager bij een waterbedrijf in Texas, had Bo Dukes ontmoet op het legerbootcamp in 2006. Peter Van Sant: Dus, twee zuidelijke jongens ontmoeten elkaar in Oklahoma in het leger. John McCullough: Ja. Peter Van Sant: En jullie konden het goed vinden? John McCullough: Ja, Tara Grinstead, en zei, je weet wel, “vermist.” McCullough was niet klaar voor wat Bo vervolgens zou zeggen. Verbijsterd als hij was, zat McCullough in een dilemma. Kon hij zijn vriend verraden? Zijn medesoldaat? Peter Van Sant: Het soort man waar je een schuttersputje mee wilt delen, toch? Die je met je leven kunt vertrouwen? Ja. Juist. John McCullough beweert dat hij in 2007 heeft geprobeerd om de onderzoekers een tip te geven die de zaak had kunnen oplossen. McCullough zei dat hij de autoriteiten had gebeld, maar dat ze daar nooit gehoor aan hadden gegeven. CBS News Het gewicht van wat McCullough zegt dat Bo hem vertelde werd ondraaglijk. Twee maanden later, in februari 2007, zegt McCullough dat hij drie politiebureaus in Georgia heeft gebeld, waaronder Ocilla, waar hij een voicemailbericht achterliet met de tekst: John McCullough: “Dit is John McCullough. Ik weet wie Tara Grinstead vermoordde of er een deel van uitmaakte. Het werd me verteld toen ik in Georgia was. … Hier is mijn nummer … Ik zal doen wat er moet gebeuren voor jullie om me serieus te nemen. Ik heb net een ander departement aan de lijn gehad, dat niets heeft gedaan. Ongelooflijk, McCullough zegt, dat niemand hem heeft teruggebeld. Peter Van Sant: Dit is de moord op Tara Grinstead… en er leek weinig interesse te zijn, klopt dat? John McCullough: Zeer weinig interesse. Maar McCullough was vastbesloten om de waarheid boven tafel te krijgen. Hij belde de hoogste wetshandhaver van de staat die het onderzoek leidt, de GBI. John McCullough: Ik zou zeggen vanaf het jaar 2007 tot 2016 … Ik zou waarschijnlijk zeggen dat ik negen of tien keer de hand uitstak naar de GBI. John McCullough: Ik heb geen idee. Misschien omdat ik een niemand ben. Ik weet het niet. Annis Paulk sprak ook met de GBI in 2008 toen het bureau de zaak aan het herzien was. En ze vertelde hen over de tip van haar werknemer drie jaar eerder met betrekking tot Bo Dukes en Ryan Duke. Maria Woods Harber: Ze was charismatisch, vastberaden, een prachtige persoonlijkheid. Maria Woods Harber: Ik weet het niet. In 2017, meer dan 11 jaar nadat Tara verdween, kwam Brooke Sheridan naar voren met een mogelijk antwoord. Brooke zegt dat ze in Savannah studeerde om apotheker te worden toen ze in 2015 oog in oog kwam te staan met haar online date. Brooke Sheridan: Het was liefde op het eerste gezicht. Bo Dukes komt uit een vooraanstaande familie die een enorme pecannootboomgaard in het Ocilla-gebied bezat. Bo kwam in grote problemen toen hij in het leger zat. In 2012 werd hij aangeklaagd en veroordeeld voor het stelen van meer dan $ 150.000 aan militaire voorraden. En Bo zat meer dan twee jaar in de federale gevangenis. Bo biechtte dit alles op aan Brooke, die bij hem bleef. Terwijl hun relatie zich ontwikkelde, voelde Brooke dat iets Bo leek op te vreten. Peter Van Sant: En jij zou dat niet laten gebeuren. Brooke Sheridan: Nee. Brooke bleef Bo aanmoedigen zich open te stellen, te praten over dit duistere onderwerp dat hem kapot maakte. Uiteindelijk brak hij. Zijn kamergenoot en goede vriend was Ryan Duke. Peter Van Sant: Waarom zou Ryan Duke Tara Grinstead hebben vermoord? Bo vertelde Brooke dat Ryan die nacht zijn pick-up truck had gestolen en die had gebruikt om het lichaam van Tara te vervoeren naar een afgelegen deel van een pecannotenboomgaard die eigendom was van Bo’s familie. Brooke Sheridan: Ryan keek naar Bo en zei, “Het is jouw truck. Het land van je familie.” En hij zei dat hij zijn armen omhoog stak, “Wat ga je doen?” Peter Van Sant: En door Ryan tegen hem te zeggen, “Hé, maatje. Dit is jouw truck, en dit is het land van je familie,” werd dat door Bo opgevat als een dreigement dat – we nu partners zijn in deze? Nu was het Brooke’s beurt om gekweld te worden door een vreselijk geheim. Maar als je hier klaar voor bent -Bo was een jaar eerder in 2016 al ondervraagd door de GBI. Dat was nadat onderzoekers eindelijk John McCullough hadden bereikt. John McCullough: Ik ben blij dat er eindelijk iemand luistert. … dus, ik praat met hem, vertel hem alles wat ik weet. Maar toen ontkende Bo alles. Zonder harde bewijzen, konden de autoriteiten hem niet arresteren. Maar nadat hij brak met Brooke, vertelde ze Bo dat het tijd was om de waarheid te vertellen. GBI AGENT to BO DUKES: Ik laat het aan u over om te vertellen dat u iets weet over Tara… Bo vertelde de GBI alle gruwelijke details: GBI AGENT: U kon het lichaam nog zien? BO DUKES: Ja. Yeah. BO DUKES: Ja. De dag na Bo’s bekentenis, werd zijn vriend Ryan Duke gearresteerd. Bijna 12 jaar na Tara’s verdwijning, op 23 februari 2017, verscheen Ryan Duke voor de rechter, beschuldigd van Tara’s moord. Hij pleitte niet schuldig en wacht op zijn proces. Marcus Harper: Ik kreeg een telefoontje … En de stem aan de andere kant van de telefoon zei, weet je, “Broer, je 12 jaar van hel is voorbij. … we hebben een arrestatie verricht.” Onderzoekers zeggen dat Ryan heeft bekend Grinstead te hebben vermoord. Volgens aantekeningen van Ryans bekentenis die door de GBI zijn gemaakt – en die zijn uitgelekt- vertelde Ryan de onderzoekers dat hij een drugsverslaafde was en: “… in Grinstead’s huis inbrak en uit haar tas probeerde te stelen toen hij dacht dat ze achter hem kwam… sloeg hij haar met zijn vuist. Duke wilde Grinstead niet slaan, maar hij reageerde gewoon en was bang … Duke … zei dat Grinstead stierf toen hij haar sloeg.” En herinner je je die latex handschoen die op de plaats delict is gevonden? Een DNA monster van Ryan Duke was een perfecte match. Peter Van Sant: Was het een emotioneel moment voor u om te beseffen dat er na al die tijd iemand was gearresteerd? Maria Woods Harber: Ja. Ik heb dagenlang gehuild, kon dagenlang niet slapen. Het was heel moeilijk te bevatten. En de volgende maand werd Bo Dukes – die jaren eerder in Tara’s klas had gezeten – gearresteerd en aangeklaagd – niet voor moord, maar voor het verzwijgen van een dood, het belemmeren van de aanhouding van een crimineel, en liegen tegen rechercheurs. Twee jaar later, in maart 2019, was Bo de eerste die terecht moest staan. PROSECUTOR OPENING: Deze zaak gaat over Bo’s leugens… het gaat over Bo’s verzwijgen dat zijn beste vriend, Ryan, Tara Grinstead had vermoord en vervolgens verbranden ze beiden het lichaam. En voor het eerst hoorde iedereen Bo’s eigen verklaring toen zijn GBI-interview in de rechtbank werd afgespeeld: BO DUKES : Hij vertelde me dat hij Tara Grinstead had vermoord. … En hij vroeg me hem te helpen zich van haar lichaam te ontdoen. Maar vertelde Bo wel het hele verhaal? BRAD RIGBY | PROSECUTOR: Deze zaak gaat over de leugens van Bo, leugens die van 2005 tot 2016 hebben geduurd. =Bo stond een maximale straf van 25 jaar te wachten. Dus ging hij naar de rechter in de hoop dat juryleden genade zouden tonen voor een man die zijn rol in het misdrijf al had bekend. De aanklagers speelden de videoband van Bo’s interview met de GBI. Bo vertelde wat Ryan hem de dag na de verdwijning van Tara had verteld: BO DUKES : Hij vertelde me dat hij Tara Grinstead had vermoord. Ik geloofde hem niet. Ik dacht dat hij niet goed bij zijn hoofd was. Ik zei hem, laat me met rust … Toen Ryan zijn verhaal een paar dagen later aan Bo herhaalde… BO DUKES : Nogmaals, ik geloofde hem niet… hij vroeg me met hem mee te gaan naar de pecannootboomgaard. Bo Dukes vertelde de GBI dat Ryan Duke in oktober 2005 naar hem toe kwam en zei dat hij Grinstead had vermoord en haar lichaam had gedumpt in een pecannootboomgaard waarvan de familie van Bo Dukes eigenaar was. Dukes zei dat hij en Ryan Duke samen het lichaam van Grinstead twee dagen lang in de boomgaard hadden verbrand. CBS News Dus namen de twee mannen de pick-up truck van Bo Dukes en reden de stad uit op een snelweg en stopten op een onverharde weg die naar de pecannootboomgaard leidde die eigendom is van de familie van Bo Dukes. De twee mannen reden ongeveer 200 meter de weg op naar de plek waar het lichaam van Tara Grinstead was neergelegd: We reden terug naar achteren, en hij liet me zien waar haar lichaam lag. GBI AGENT: Van alle mensen, waarom Tara, wat is het verband? BO DUKES: Geen verband. BO DUKES: Voor zover ik weet, kende hij haar niet. De agent vraagt Bo zijn eerste reactie toen hij met Ryan naar de boomgaard ging. GBI AGENT: So, you immediately see this and you’re like “what in the hell did you do?” BO DUKES: Yeah. En waarom zou je het hier doen op de pecannoot boomgaard van mijn familie? Ik bedoel… Wat zei hij? Bo gaf toen zijn verslag van het verplaatsen en verbranden van haar lichaam, wat begon op een woensdag en twee dagen duurde. GBI AGENT: Dus, op vrijdag, is er niets meer over? BO DUKES: Nee. Het was nu tijd voor Bo’s legerkameraad John McCullough om eindelijk zijn verhaal te doen over Bo’s bekentenis. En deze keer leek de hele wereld te luisteren. Hij getuigde kalm, maar van binnen was hij nog ziedend op Bo. John McCullough: Als er niet meerdere politieagenten in de rechtszaal waren op de dag dat ik getuigde, had ik hem waarschijnlijk met mijn handen uit elkaar gerukt. Maar McCullough was niet de enige getuige die details gaf over Tara’s dood. De voormalige werknemer van Jannis Paulk, Garlan Lott, vertelde de rechtbank dat hij dat gesprek uit 2005 tussen Ryan en Bo had opgevangen op een feestje in dezelfde pecannootboomgaard waar Tara’s lichaam was verbrand. Hij wist niet zeker wie wat zei. GARLAN LOTT: De verklaring die ik me herinner was: “We hebben haar lichaam vermoord en verbrand.” LAWYER: Enige twijfel bij u, echter, dat u deze twee mensen hoorde lachen over het doden en verbranden van Tara Grinstead’s lichaam? GARLAN LOTT: Nee. In een kruisverhoor voegde Rothwell eraan toe dat hij de verantwoordelijkheid op zich neemt voor de nalatigheid van de GBI. AGENT GARY ROTHWELL: Het is iets dat we hadden moeten opvolgen, maar dat hebben we niet gedaan. De jury had minder dan een uur nodig om Bo Dukes op alle aanklachten te veroordelen. Zijn hoop op genade werd de bodem ingeslagen. Tijdens zijn veroordeling sprak Tara Grinstead’s stiefmoeder Connie de rechtbank toe: CONNIE GRINSTEAD: Hij wist dat ze nooit meer terug zou komen. Dat had hij ons op zijn minst kunnen vertellen, maar dat heeft hij niet gedaan. En de reden dat hij wist dat ze niet meer terug zou komen, is dat hij haar lichaam met de ene na de andere lading hout had verbrand. En Bo Dukes zelf sprak rechtstreeks tot de familie van Tara” BO DUKES: Aan de familie van Tara Grinstead, het spijt me oprecht. Uw lange lijden is onvoorstelbaar geweest.” Bo werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf. Maar Maria en anderen hebben nog steeds vragen over wat er werkelijk is gebeurd. En of Bo’s verklaringen waar waren. Zoals Bo het vertelde: “Ryan heeft de moord gepleegd. En alles wat ik deed was hem helpen het lichaam te dumpen. Dat geloof ik niet. Ze wijst op tegenstrijdigheden tussen Ryans versie van de gebeurtenissen en die van Bo. Ryan heeft de GBI verteld dat hij Tara heeft vermoord door haar te slaan. Later zei hij dat het mogelijk was dat hij haar had gewurgd. Maar Bo zegt dat Ryan zeker was van wat er gebeurd was: BO DUKES: Hij sprong op haar, terwijl hij in bed lag en wurgde haar in bed. En er waren nog meer tegenstrijdigheden: De ene zei dat ze kleren aan had, de andere zei van niet. Een beetje vreemd, nietwaar? Ja, heel erg. Wat is er met Tara Grinstead gebeurd? 16 foto’s Maria gelooft dat deze tegenstrijdigheden een sinistere verklaring kunnen hebben – dat Bo Dukes meer met Tara’s moord te maken had dan hij of Ryan hebben gezegd. Maria Woods Harber: Ik geloof dat… Ryan en Bo Dukes hier samen in zaten. En ze is niet de enige die gelooft dat Bo Dukes hielp een lichaam te verbranden niet alleen om zijn vriend te beschermen. Peter Van Sant: U gelooft dat Bo dit deed om zichzelf te beschermen? Maurice Godwin: O, absoluut. Zelfs nu Bo Dukes 25 jaar achter de tralies zit voor zijn rol in het toedekken van de moord op Tara Grinstead, geloven sommige mensen die bij deze zaak betrokken zijn dat hij een veel grotere rol speelde. Maria Woods Harber denkt dat Bo met zijn vriend Ryan hier bij Tara’s huis was op de avond van haar moord. Maria Woods Harber: Ik denk dat Bo er meer mee te maken had. Ja. Zo ook forensisch onderzoeker Maurice Godwin, die in 2006 door Tara’s zus werd ingehuurd. Indertijd deed Godwin buurtonderzoek in Tara’s buurt, en vond twee tieners die zeiden dat ze vreemden buiten Tara’s huis hadden gezien op de avond dat ze verdween. Maurice Godwin: Dat ze twee mannen zagen aan de rechterkant van Tara’s slaapkamerramen aan de rechterkant van haar huis. … zeiden dat het net donker was. Peter Van Sant: Het was donker. Maar twee mannen stonden hier bij die struik? Maurice Godwin: Bij die struik. Peter Van Sant: En wie denkt u dat die twee mannen waren? Maria heeft ook geconcludeerd dat aanranding hoogstwaarschijnlijk het motief was. Maria Woods-Harber: Ze gingen beiden haar huis binnen. Ze hebben haar allebei aangevallen, en ze hebben het allebei gepland. In openbare verklaringen ontkent Bo’s advocaat dat, maar Maria gelooft dat Bo net zo betrokken was bij Tara’s dood als Ryan zou zijn geweest. Maria Woods-Harber: Als je kijkt naar Bo’s geschiedenis sinds dat gebeurde, ja. Ik geloof zeker dat Bo meer te maken had met de planning en de uitvoering. Maria verwijst naar een incident waarbij Bo Dukes werd gearresteerd voor verkrachting en ontvoering terwijl hij op borgtocht vrij was voor zijn proces in de Grinstead-zaak. Nieuwsbericht: De politie van Warner Robbins zegt dat Dukes dinsdagmiddag twee vrouwen meenam naar het huis, en hen bedreigde met een vuurwapen. Hij pleitte niet schuldig en wacht op zijn proces. Maurice Godwin: Alles narcistisch. Alles draait om wat hij wil en wanneer hij het wil. Maar Jannis Paulk blijft geloven wat Ryan de GBI heeft verteld. Peter Van Sant: Gelooft u dat Ryan Duke alleen handelde? Jannis Paulk: Ik geloof wat hij zei dat hij deed. Ryan’s bekentenis – waarin hij de moord op Tara toegaf – suggereert dat zijn proces een open en gesloten zaak wordt. Maar in nog een andere wending in deze verbijsterende moord, hebben Ryans advocaten publiekelijk gezegd dat hij zijn bekentenis zal herroepen tijdens zijn aanstaande proces – bewerend dat hij high was van de drugs en alle schuld op Bo zal schuiven. Jannis Paulk: Mij is verteld dat Ryans verdedigingsteam zal betogen dat hij een valse bekentenis gaf en dat Bo eigenlijk verantwoordelijk was voor Tara’s dood. Voor alles wat er de afgelopen 15 jaar is gebeurd, is afsluiting nog steeds ongrijpbaar voor alle betrokkenen. Maria Woods Harber: Ik moest tot de conclusie komen dat ik de rest van mijn leven maar moet leven zonder het te weten. Maar het lijdt geen twijfel dat Tara Grinstead in haar korte en impactvolle leven mensen op zeldzame manieren heeft geraakt – zelfs degenen die haar nooit hebben ontmoet, zoals John McCullough. John McCullough: Ik kan het niet uitleggen . … En wou dat ik erbij had kunnen zijn toen het gebeurde, zodat ik iets had kunnen doen. Maria Woods-Harber: Ze is een inspiratie geweest. Ze had nog een heel leven voor zich. … Ze bracht grote dingen naar Irwin County High School … En ik zou hopen dat uiteindelijk het woord Tara Grinstead een lichtpuntje zal zijn, want ze bracht veel goede dingen naar Ocilla. Dana Wilder: Ocilla was Tara’s leven. …daar heeft ze haar wortels gelegd. En dat is waar ze wilde blijven en waar ze wilde zijn. Ryan Duke’s rechtszaak is niet gepland. Het is vertraagd door moties van de verdediging en de Covid-19 pandemie. geproduceerd door Alec Sirken en Lauren Clark. Michelle Feuer is de ontwikkelings producent. Shaheen Tokhi en David Dow zijn de geassocieerde producenten. Greg Kaplan, Phillip J. Tangel en Marcus Balsam zijn de redacteuren. Anthony Batson is de senior broadcast producer.
Er komt een verontrustend verhaal naar boven
FINALLY, A CONFESSION
WIE heeft TARA GRINSTEAD ECHT VERMOORD?
