Door Christina Herrick|January 27, 2015

Finicky. Tweejarig. Hitte intolerant. Kneus gemakkelijk. Moeilijk te bewaren. Als deze kenmerken voor een appelcultivar in ontwikkeling werden opgesomd, zou hij het onderzoeksstation niet verlaten.

Maar dit is niet zomaar een onderzoekscultivar. Het is Honeycrisp.

Vraag een teler of hij het leuk vindt om jaar in jaar uit Honeycrisp te kweken en hij zal waarschijnlijk nee zeggen. Maar het is een noodzakelijk kwaad. Zonder Honeycrisp – een van de meest winstgevende rassen om in een boomgaard te hebben – geloven veel telers dat ze niet concurrerend kunnen blijven.

Ondanks zijn zoete naam en populariteit in de markt, is er een donkere kant aan Amerika’s lievelingsappel.

“Het is verreweg de moeilijkste variëteit die ik ooit heb geteeld,” zegt Bruce Allen, president van Columbia Reach Pack in Yakima, WA.

Een uitdaging om te telen
Er zijn zoveel nuances om Honeycrisp met succes te telen, dat de keuzes die een teler maakt een evenredig grotere invloed zullen hebben op hoe Honeycrisp zich zal gedragen. Het ras vereist meer aandacht en inputs om een gewenste opbrengst te krijgen.

“Het wil te vroeg oogsten, en het kan uitlopen,” zegt Jennifer DeEll, programmaleider verse marktkwaliteit van het Ontario ministerie van Landbouw, Voedsel en Plattelandszaken. “(Het heeft) broos hout dat extra ondersteuning nodig heeft, en de boom zal afbreken op welke hoogte je paal ook is.”

De keuze van de onderstam heeft invloed op hoe productief het ras zal zijn. Omdat het een cultivar met een lage groeikracht is, kunnen grotere onderstammen ervoor zorgen dat Honeycrisp tweejarig wordt. DeEll zegt dat sommige onderstammen er ook voor zorgen dat bomen afbreken of dat er een tekort aan voedingsstoffen ontstaat. Handmatig uitdunnen is noodzakelijk en overbeweiding kan kleine vruchten opleveren en de boom tweejarig maken.

Honeycrisp is zeer gevoelig voor zwartrot, echte meeldauw en bacterievuur. Hitte en zonnebrand zijn ook problemen met Honeycrisp. Het fruit wordt groter, vooral in de eerste jaren.

Een uitdaging om te oogsten en te bewaren
“Honeycrisp heeft een dunne schil, die gemakkelijk doorboord wordt. Dit kan leiden tot meer opslagrot in de detailhandel”, zegt DeEll.

Vele telers kiezen ervoor om de appels van hun steel te ontdoen en ze voorzichtig in de bakken te leggen om kneuzingen te voorkomen, zegt Bruce Turner, nationaal marketingvertegenwoordiger voor Oneonta Starr Ranch Growers. Deze extra voorzorgsmaatregel kan de oogstkosten echter verdubbelen.

Honeycrisp’s neiging om groot te worden kan ook leiden tot bitter pit. De aandoening kan aanwezig zijn bij de oogst, maar zal verergeren als de appels worden opgeslagen.

“Je kunt overal 20% tot 30% van je oogst verliezen als het aan de bomen hangt, alleen met bittere pit,” zegt Mark Boyer van Ridgetop Orchards, LLC, in Fishertown, PA. “

De beste verdediging van een teler tegen bitter pit is calciumbespuiting, zegt DeEll.

Als telers nog niet genoeg problemen hadden met Honeycrisp tijdens het groeiseizoen, is het ras ook vatbaar voor fysiologische aandoeningen zoals soft scald en soggy breakdown. Ook de opslag in CA is problematisch, omdat het ras zeer gevoelig is voor koeling en kooldioxide.

“Het conditioneren van het fruit vóór de koude opslag is uiterst belangrijk. Door de vruchten zeven dagen bij 10°C te bewaren, kan zachtschurft en zompige afbraak tijdens de daaropvolgende koude opslag bij 3°C aanzienlijk worden verminderd”, aldus DeEll. “Warmere temperaturen voor conditionering kunnen ook de ontwikkeling van bittere pitten verergeren, dus 10°C lijkt het beste compromis voor deze aandoeningen.”

Boyer zegt dat het ironische van de noodzaak om te conditioneren is dat de appels die moeten worden bewaard je eerste plukken zijn, maar dat is wanneer de markten het gunstigst zijn. Hij zei dat zijn familie de oorlog tegen de bittere pit in de boomgaard moet voeren om verliezen bij de opslag te voorkomen. Je besteedt veel tijd en geld aan het beheer van de oogst, zodat je een mooie kwaliteit Honeycrisp krijgt om uit te stallen. Dan verpak je het”, zegt Boyer. Maar als je het opslaat, dan is je derde pluk of een latere pluk Honeycrisp vatbaarder voor zompige inzinking.”

De veranderende markt
Gezien het feit dat het zo’n uitdagende variëteit is om te telen, is er maar één reden waarom telers eraan blijven vasthouden – de opbrengsten.

“Telers worden duidelijk nog steeds aangetrokken tot Honeycrisp omdat het momenteel of de laatste jaren verreweg een van de meest winstgevende rassen is om te telen,” zegt Allen.

Met de winstgevendheid van dit ras, voeren telers hun productie op. Zowel Allen als Turner zien de productie in de komende vier jaar verdubbelen. Voor 2018-2019 wordt uitgegaan van 12.000.000 kartons. Dit is een stijging ten opzichte van 3.158.000 in 2010-2011, volgens de Washington Apple Commission.

“Het zal waarschijnlijk met 150%, misschien 200% stijgen in de komende 10 jaar,” zegt Allen.

Zowel Allen als Turner zien het risico als telers zich haasten om als eerste op de markt te komen.

“Er is een zeer reële verleiding om elk najaar als eerste op de markt te zijn en die nieuwe oogst hoge prijzen te krijgen,” zegt Turner. “In recente seizoenen hebben we groen, onrijp fruit in de detailhandel gezien dat gewoon niet goed eet.”

Als consumenten een onaangename eetervaring hebben, zullen ze waarschijnlijk hun voorkeuren elders richten.

“Ik heb een grote teler het ‘Het doden van de gans die de gouden eieren legt’ horen noemen,” zegt Turner. “We kunnen geen enkele consument teleurstellen, we zullen elke consument nodig hebben die van zijn Honeycrisp houdt en over een paar jaar nog meer koopt.”

Hoewel de productie is toegenomen, hebben de telers niet voldaan aan de vraag naar beschikbaarheid het hele jaar door. De markt voor Honeycrisp is echter aan het veranderen.

“Tot voor kort bleven de Honeycrisp-prijzen stevig, zelfs toen het aanbod toenam, omdat het een bredere distributie kreeg en langer op de markt bleef”, zegt Desmond O’Rourke, uitgever van het World Apple Report. “De steun voor de Honeycrisp-prijzen door de toegenomen distributie wordt geleidelijk uitgehold.”

O’Rourke zegt dat een belangrijke indicator hiervoor de premie-uitbetalingen in 2013-2014 versus dezelfde tijdsperiode dit seizoen zijn.

“Vorig jaar bedroegen de Honeycrisp-prijzen uit de staat Washington gemiddeld ongeveer $ 54 per 40-lb doos bij FOB voor de periode september-december,” zegt Desmond O’Rourke. “Voor dezelfde periode dit jaar bedroegen ze gemiddeld ongeveer 43 dollar, een daling van 20%. Voor dezelfde periode stegen de Honeycrisp zendingen uit de staat Washington met ongeveer 50%.”

The Future Of Honeycrisp
“Het tijdperk van torenhoge Honeycrisp prijzen is voorbij. Ze verkopen nog steeds met een aardige premie ten opzichte van de meeste rassen,” zegt O’Rourke.

Hij zegt dat naarmate Honeycrisp beter verkrijgbaar wordt, consumenten met hoge inkomens hun voorkeur zullen verleggen naar andere premium rassen.

Met deze verandering in de markt zegt Allen dat hij enkele grote telers kent die niet meer Honeycrisp-arealen toevoegen.

“Er zijn verschillende telers in de staat Washington waarvan ik weet dat ze redelijk grote plantages hebben, die mij hebben laten weten dat ze niet meer gaan planten. De reden daarvoor is dat het zo’n moeilijk ras is om te telen, het managementsysteem zo onder druk zet om te proberen het goed te plukken, dat ze gewoon niet denken dat ze verdere productiestijgingen op hun eigen bedrijf goed aankunnen.”

Maar nu de markt verandert, ziet Boyer wel een lichtpuntje in de Honeycrisp.

Ten eerste heeft Honeycrisp in zijn eentje een brede groep consumenten kennis laten maken met de kenmerken van een moderne eetappel – knapperigheid, zoetheid, smaken, aantrekkingskracht, enz.

“Mensen beginnen nu echt te begrijpen wat een echt geweldige eetappelervaring is,” zegt hij. “Er komen een heleboel geweldige appelvariëteiten op de weg die onze klanten in de toekomst in een winkel zullen lopen, naar een schap kijken en bijna elke appel die daar staat, zal een geweldige eetervaring zijn.”

Ten tweede kunnen de veranderende marktprijzen voor Honeycrisp helpen om de vraag naar het ras te spreiden.

“Ik sprak met mensen die zeiden ‘kun je geloven dat Honeycrisp voor $ 1,99 per pond gaat en de rest van het andere fruit $ 0,99 per pond is,'” zegt hij. “Ze zien het als brandstofprijzen (die dalen). Gaat de consument daardoor meer consumeren? Ik denk het wel.”

Turner zegt dat, hoewel telers de grote oogst misschien als het begin van het einde zien, kruideniers aan de andere kant grote aantallen als een goede zaak zien.

“Winkeliers zijn nog steeds erg enthousiast over Honeycrisp – een winkelier vertelde me dat hij vindt dat we ons percentage nieuwe aanplant moeten verhogen,” zegt hij.

En, er zijn nog steeds mensen die nog geen Honeycrisp hebben geproefd. Maar als ze dat doen, komen ze terug voor meer.

“De zonnige kant is gewoon dat 8 van de 10 mensen als ze een Honeycrisp van hoge kwaliteit krijgen, denken dat het absoluut de beste appel is die ze ooit hebben gegeten en ze willen meer,” zegt Allen.

Ondanks alle negatieve kanten van Honeycrisp, erkennen de meeste telers, zoals Boyer, dat Honeycrisp een must-have is.

“Het is altijd een haat-liefde verhouding met Honeycrisp. Wat zou je zonder doen? Je kunt gewoon niet zonder,” zegt hij.

De opbrengsten die Boyer en zijn familie van Honeycrisp ontvingen, stelden hen in staat om opnieuw in hun boomgaard te investeren, de hoge plantdichtheid te verhogen, faciliteiten voor gekoelde opslag te bouwen en nieuwe apparatuur aan te schaffen.

“Voordat Honeycrisp kwam, reden we niet rond met gloednieuwe tractoren, gloednieuwe sproeiers. Voordat Honeycrisp er was, bouwden we geen gebouwen voor koude opslag. We plantten geen hoge dichtheid omdat onze marges nogal klein waren,” zegt hij.

Soggy breakdown in Honeycrisp.

Advies over het temmen van Honeycrisp’s donkere kant
Telers, marketeers en onderzoekers, geven advies aan telers die de donkere kant van Honeycrisp hebben gezien.

  • Mark Boyer van Ridgetop Orchards, LLC, in Fishertown, PA: Ik zou zelfs niet rotzooien met de gewone soorten Honeycrisp, ik zou wachten om de volledig rode Honeycrisp te krijgen. Het tweede ding is dat ik echt aandacht zou besteden aan de afstand tussen de bomen, en niet overhaast te oogsten, vul de afstand in die u van plan was, en doe alles wat in uw macht ligt om de bittere pit onder controle te krijgen, en realiseer je dat het bijna net als kersen is – het is een hartverscheurende teelt, je wint wat je verliest wat.
  • Bruce Allen, voorzitter, Columbia Reach Pack: Wees voorzichtig met het planten van meer Honeycrisp. Als je echt een goede plek hebt, zou ik niet aarzelen om meer te planten. Maar het is zeer locatiegebonden. Wees heel voorzichtig met de veronderstellingen die je maakt over wat Honeycrisp in de toekomst zal opbrengen. Wees voorzichtig met wat je als teler denkt te kunnen doen. Honeycrisp gaat je uitdagen.
  • Jennifer DeEll, programmaleider verse marktkwaliteit van het Ontario ministerie van Landbouw, Voedsel en Plattelandszaken: Wees niet hebzuchtig. Beknibbel niet op arbeid. Probeer niet om een gewas te vroeg te krijgen. Probeer niet op spuitmiddelen te besparen. Zorg ervoor dat u de optimale behandeling en opslagregimes voor Honeycrisp kent en begrijpt. Anders krijg je snel grote verliezen.
  • Bruce Turner, nationaal marketing vertegenwoordiger voor Oneonta Starr Ranch Growers: Teel het goed, oogst het op het optimale moment, en zorg ervoor dat elke appel een uitstekende eetervaring is.

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg