En voor Patrick, die uit een arbeidersmilieu komt en sinds zijn 18e financieel onafhankelijk is, is fantasie net zo belangrijk als financiën. Hij maakt een onderscheid tussen meer traditionele escort en zaken met suiker. “Als ik op Seeking Arrangement zit,” legt hij uit, “probeer ik de illusie van een ervaring op te bouwen – het is geen escortservice waar ik meteen in seks stap.” En voor hem snijdt het Pretty Woman-geloof noodzakelijkerwijs aan twee kanten. Het was gewoon een manier om toegang te krijgen tot een levensstijl die ik anders niet zou kunnen hebben. Maar naast de fantasie van “portemonnee-liefde” – van intimiteit in de stijl van “boyfriend experience”, gegenereerd door een financiële vergoeding – wordt er nog een andere, misschien meer delicate illusie gesponnen. Vaak doen “legale suikerooms”, zoals Sebastian, een onlangs afgesneden sugar gayby, het zegt, “graag alsof het iets anders is dan een transactie,” legt hij uit. “De enige keer dat ik die taal echt gebruik is als ik er met vrienden over praat, omdat het een manier is om iets heel ingewikkelds uit te leggen,” voegt hij eraan toe. Er is een soort simulacrum van voogdij. “Ik heb geleerd dat hij mij heel graag ziet als de student die van hem leert, omdat hij een zeer, zeer, succesvolle zakenman is,” legt Patrick uit. Wat overduidelijk wordt, is dat sommige mannen met middelen een rollenspel willen spelen van een generatie die kennis schenkt, een Gatsby-achtige poging om het verleden te herbeleven, om het opnieuw uit te vinden. Ze proberen zichzelf plaatsvervangend mentor te maken door een vaderlijke, leraarlijke liefde te bieden die hen zelf werd ontzegd door het klimaat van homofobie van vroeger, door wijsheid die verloren ging in het vuur van de HIV/Aids-crisis. De suikerbaby-vaderrelatie is een imitatieritueel dat bijna doet denken aan de Griekse pederastie in de oudheid – waarbij de ‘filetor’ (in zekere zin vergelijkbaar met onze moderne papa) bevriend raakte (lees: ontvoerde) met de ‘kleinos’ (een puberjongen), om een soort part-seksuele, part-educatieve mentorschap aan te gaan waarbij ook dure cadeaus werden gegeven. Deze onconventionele relaties waren niet de facto misbruikend of niet-consensueel, maar het is moeilijk om echt te oordelen volgens onze moderne morele normen.

“Hij vindt het heerlijk om mij levensadvies te geven,” zegt Patrick over één papa, “maar , ik geloof dat ik de macht over de situatie heb, omdat hij op mijn geleende tijd zit, waarvan hij zich niet bewust is. Hij denkt dat ik hem opzettelijk zie voor de verrijking van de uitwisseling, terwijl ik hem zie voor de verrijking van het soort voordelen die hij me kan geven: het geld , de reizen , waar dan ook. Daarom besteed ik er zoveel tijd aan.”

De machtspositie in deze relaties is vloeibaar en spectraal, en de afspraken die erin gecodeerd zijn verschuiven en smelten – zelfs voor de soms zuinige en zakelijk ingestelde Adam zijn de dingen niet altijd zo duidelijk en contractueel, en niet zonder de complicatie van gevoelens en bezitsdrang. “Ik geloof niet in het cliché van de suikeroom en de jongen die een ‘deal’ sluiten en zich daaraan houden, zonder emoties. Zo iemand heb ik nog niet ontmoet.” Adam, die vindt dat hij zelf aan de ontvangende kant heeft gestaan van veel “doen alsof gevoelens”, gelooft dat “de meeste gevallen zijn als , hebben chemie met je … ze doen het voor het geld.” Hij gelooft dat doen alsof, tot op zekere hoogte, iets is dat in alle romantische relaties voorkomt. “Echtgenoten houden van elkaar, dus je kunt het de suikerbaby niet kwalijk nemen dat hij een grote schertsvertoning creëert op basis van zijn overlevingsinstinct,” meent hij.

Deze geromantiseerde illusies – of waanideeën, afhankelijk van wie je het vraagt – doen meer dan alleen in stand houden wat een wederzijds voordelige regeling zou kunnen zijn. Ze geven wat anders ogenschijnlijk sekswerk zou zijn – met alle stigma’s van dien – ook de geurige waas van een roman. “Ik voel me niet helemaal bedrogen door de slechte ervaringen die ik heb gehad,” vervolgt Adam, verwijzend naar de keer dat een sugar baby hem 22.000 pond collegegeld afhandig maakte. “Tenslotte willen mensen geliefd zijn – en ze willen geneukt worden – maar mensen zullen misbruik van jou of van situaties maken als je ze hun gang laat gaan. Het is hun instinct … een normaal aspect van menselijke relaties.”

Natuurlijk zijn er die homoseksuele sugar daddy’s voor wie de mannen die ze houden slechts accessoires zijn, een manier om toegang te krijgen tot jeugd en schoonheid zonder de noodzaak – of de wens – om het vleselijke erbij te betrekken. “Niemand heeft ooit iets seksueels gedaan voor zover ik weet,” vertelt Hector*, een bevriende producer. “Maar er is ook absoluut geen druk in die zin. Het is een heel non-ding. Hij is heel onwennig en op zichzelf. Ik kan me niet voorstellen dat hij dat ooit heeft gedaan. Hij is waarschijnlijk nog maagd.”

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg