De Rivera RockCrusher Recording Power Attenuator is een volledig uitgeruste optie met cabinet
emulatie en 11-bands grafische EQ.
Dus je hebt je droomversterker gevonden – een soort van. Het klinkt als een miljoen dollar als het wordt aangezwengeld om zijn sweet spot, maar iedereen vertelt je altijd om het naar beneden te zetten. En je wilt echt de glorieuze toon van je versterker vastleggen bij het opnemen, maar je wilt niet investeren in microfoons en voorversterkers, en je hebt ook geen akoestisch perfecte ruimte om op te sporen. Het is een oud probleem: gitaarversterkers kunnen weerbarstige beesten zijn, moeilijk te temmen en zowel live als in de studio moeilijk van microfoons te voorzien. Gelukkig voor gitaristen is er een keur aan apparaten die zijn ontworpen om de toon van een versterker te controleren, vast te leggen en te bewerken.
Luidsprekerboxen. Bij gebruik van een buizenversterker wordt meestal een luidspreker aangesloten. De luidspreker geeft de energie van de versterker af in de vorm van geluid. Maar wat als u uw buizenversterker wilt gebruiken zonder luidspreker(s) aangesloten, misschien voor late-night stille opname of oefenen?
U moet altijd een of andere belasting op uw luidspreker-uitgang hebben aangesloten, anders kunt u de versterker ernstig beschadigen. Dit is waar load boxes komen: Ze laden je gitaarversterker veilig en stellen je in staat hem op allerlei manieren te gebruiken zonder luidsprekers. Voorbeelden van load boxes zijn de Suhr Reactive Load, Koch Dummybox Studio/PA, en de Two Notes Torpedo Live.
Denk aan een load box als de meest elementaire vorm van verzwakker, een die de uitgang van je versterker verlaagt tot lijnniveau. Ook wel “dummy loads,” dergelijke apparaten kunt u die lijn uit te nemen in een computer-opname-interface, zodat u kunt vastleggen en verwerken van uw versterker geluid.
Omdat gitaarluidsprekers een belangrijk onderdeel van de gitaarklank zijn, wil je meestal een luidsprekersimulatie toevoegen. Sommige belastingsboxen hebben luidsprekersimulaties aan boord, maar als dat niet het geval is, kun je een analoge luidsprekersimulator gebruiken zoals de Palmer PDI09, of een softwareplug-in die impulsresponsies host. (Dergelijke impulsreacties bootsen digitaal de geluiden na van verschillende luidspreker/microfoon-combinaties). Er zijn grote bibliotheken van IR’s op de markt, en je kunt er online nog veel meer gratis vinden. Goede IR’s klinken verbazingwekkend dicht bij de echte miked cabs.
Een loadbox kan ook het load-down line-level versterkersignaal naar een tweede eindversterker sturen, zodat je totale controle hebt over je toon en volume. Zet je versterker op het juiste niveau, verlaag het tot lijnniveau, voeg desgewenst effecten toe, en “reamp” het geheel dan tot elk gewenst volume via een eindversterker en cab naar keuze.
Reamp apparaten. Met sommige apparaten kun je een versterker belasten en deze vervolgens versterken met een tweede eindversterker – alles in één apparaat. De Bad Cat Unleash, Fryette Power Station, en Two Notes Torpedo Reload zijn allemaal goede voorbeelden. De Unleash en Torpedo Reload voeren de reamp-functie uit via solid-state eindversterkers, terwijl de Fryette unit beschikt over 50 watt buizenvermogen. Alle drie de apparaten zijn ontworpen met het oog op een zuivere klank en een integere klank. Maar wanneer je dergelijke apparaten in je signaalketen introduceert, kunnen toon- en gevoelsveranderingen optreden, dus probeer voordat je koopt.
Attenuators. Verzwakkers verminderen passief het volume van uw versterker door een deel van de output van de versterker te absorberen en de rest door te geven aan de luidsprekerkast. Sommige attenuators fungeren ook als loadbox en hebben een uitgang die een line-level signaal naar een opname-interface of een andere eindversterker stuurt voor reamping. Voorbeelden zijn de THD Hotplate, de Jim Kelley Power Attenuator, en de Rivera RockCrusher. De RockCrusher loadbox/attenuator heeft zelfs een geavanceerde analoge luidsprekersimulator met line-out, en een grafische EQ om de toonrespons van de gesimuleerde luidspreker te fine-tunen.
Reactief versus resistief. Wanneer een luidspreker – laten we zeggen in een open-back 1×12 cab – is aangesloten op een buizenversterker, heeft deze een unieke relatie met de versterker. Zie het als een heen-en-weer gesprek tussen de versterker en de luidspreker/cabine. Je specifieke versterker, cabine, luidspreker, en wat je speelt beïnvloeden deze dialoog. Dit wordt de impedantiecurve genoemd, en het is een meetbare variabele. Als je dezelfde luidspreker in een 4×12 cabine met gesloten achterkant zet, verandert die impedantiecurve. De versterker reageert anders dan met de 1×12. Dus meerdere dingen beïnvloeden de toon en het gevoel: versterker, kast, luidsprekers, en impedantie curve.
Een reactieve belasting of reactieve verzwakker verlaagt de uitgang van een versterker of belast hem volledig, terwijl de impedantiecurve behouden blijft, waardoor de versterker hetzelfde aanvoelt, klinkt en reageert als wanneer hij rechtstreeks op een kast is aangesloten. Weerstand verzwakkers en belastingen elimineren die impedantie curve. Het resultaat is dat de toon en het gevoel van de hele installatie verandert. De meeste spelers vinden dat als de demping op een resistieve verzwakker toeneemt, de toon wordt aangetast, meestal meer gecomprimeerd en donkerder wordt. Transparantie is voor mij een groot pluspunt, dus ik ben een fan van reactieve verzwakkers.
Ik hoop dat ik een aantal van de toepassingen van en verschillen tussen loadboxen, verzwakkers, en reampboxen heb helpen verduidelijken. Tot volgende maand, wens ik je een goede toon!
