In de loop der jaren als hondentrainer heb ik waarschijnlijk met evenveel Duitse herdershonden gewerkt als met welk ander ras dan ook.
In de meeste gevallen zijn ze een ongelooflijk trouw ras, zijn ze toegewijd aan hun baasjes en hebben ze hele lieve en leuke persoonlijkheden. En dus, voor degenen onder u die van het ras houden en niets anders dan een Duitse herder in de toekomst zouden overwegen, begrijp ik het!
Toch, sommige mensen zijn doodsbang voor ze en vinden ze gevaarlijke honden om te bezitten.
Voor degenen onder u die op hun hoede zijn voor Duitse herders, begrijp ik ook waar u vandaan komt! Ten eerste, het zijn zeer grote honden en kunnen zeer intimiderend overkomen.
Ten tweede, hun instinct om hun familie of eigendom te beschermen is sterk en kan ertoe leiden dat ongetrainde Duitse herders zeer beschermende, agressieve, en enge honden worden.
Het sleutelwoord hier is ongetraind, omdat elke ongetrainde hond – ongeacht het ras – dezelfde problemen kan hebben.
In de afgelopen tien jaar heb ik echt het gevoel dat ik Duitse herders ben gaan begrijpen en dat ik persoonlijk verliefd ben geworden op dit ras. Ik heb me ook gerealiseerd dat ze zo verkeerd worden begrepen als gevolg van slecht getrainde Duitse herders die vaak in het nieuws komen en hoe ze worden afgeschilderd op tv en in de media.
Om deze reden wilde ik het bericht van vandaag schrijven in de hoop dat, als je iemand bent die bang is voor dit ras, op zoek bent naar hulp en richting met je hond, of je kent iemand die huiverig is voor Duitse herders, dan zou deze eerlijke waarheid over dit prachtige ras je van gedachten kunnen doen veranderen.
Laten we beginnen met een blik te werpen op het ras zelf…
Duitse herder rasoverzicht
De Duitse herder als ras komt oorspronkelijk uit Duitsland. Dat is geen verrassing. Maar, geloof het of niet, hun naam werd al snel na de oorlog veranderd. Voor de oorlog werd dit ras in Groot-Brittannië en delen van Europa de Elzasser genoemd.
Er zijn nog steeds delen van Europa die de Duitse herder de Elzasser noemen; maar het grootste deel van de wereld is weer overgegaan op de Duitse herder.
Best interessant, toch?
Als het gaat om levensverwachting, Duitse herders leven normaal gesproken zo’n 9-13 jaar.
De kleur van een Duitse herder kan aanzienlijk variëren van grijs tot zwart tot tan, en zelfs een zilverachtige kleur.
De reuen worden ongeveer 24 centimeter op de schouder en de teven hebben de neiging om een beetje korter te zijn, met ongeveer 22 centimeter op de schouder.
Wat het gewicht betreft, de reuen wegen gemiddeld ongeveer 80 pond en de teven zijn een beetje lichter met ongeveer 60 pond. Het valt niet te ontkennen dat dit grote honden zijn!
Nou, zoals ik al eerder zei, Duitse herders staan bekend om hun fysieke kracht en intelligentie. Als werkhonden, werden ze gefokt om zelfverzekerd en krachtig te zijn … twee eigenschappen die mensen vaak afschrikken om iets met het ras te maken te willen hebben.
Het is deze combinatie die hen tot ongelooflijke beesten maakt. Ze hebben sterke spieren. Ze zijn duidelijk groot, en toch, in hun geest, zijn ze ook zeer zelfverzekerd, waakzaam en alert.
Dus, het is zeer waarschijnlijk dat je echt je handen vol zult hebben als je ervoor kiest om een Duitse herder te nemen, en voor degenen onder u die er al een hebben, weet u misschien precies waar ik het over heb.
Ja, ze zijn een hoop hond om mee om te gaan. Maar, ik wil niet dat dat u afschrikt. Elke hond, of het nu een Labrador retriever of een chihuahua is, kan een hoop werk zijn. Alle hondenrassen vereisen een goede training en dagelijkse omgang. Dit geldt vooral wanneer uw hond een puppy is, omdat een goede training veel gedragsproblemen op de weg kan voorkomen.
Als u een puppy heeft, raad ik u aan mijn Puppy Coach trainingsprogramma te bekijken.
Dus, dat gezegd hebbende, een Duitse herder is echt niet veel meer van een verbintenis dan een ander hondenras. En, zolang je bereid bent om de tijd en moeite te steken in het werken met je Duitse herder en je weet wat je doet, kunnen het ongelooflijk mooie, zachtaardige en liefdevolle huisdieren blijken te zijn.
Ik weet dit voor een feit, omdat ik vele jaren heb gewerkt met talloze Duitse herders van alle leeftijden en gedragsproblemen die zeer plezierig waren om mee om te gaan. Hier volgt dus wat meer over mijn persoonlijke ervaringen met Duitse Herders…
Mijn persoonlijke ervaring met Duitse Herders
Zoals met elk ras, is er het hele scala van verschillende persoonlijkheden en karakters en temperamenten die je kunt tegenkomen. Maar vandaag wil ik met u delen hoe mijn algemene ervaringen met Duitse herders zijn geweest.
Ik kan met een gerust hart zeggen dat de rasbeschrijving die aan Duitse herders wordt gegeven, behoorlijk accuraat is. Ik ben veel Duitse herders tegengekomen die lichamelijk en geestelijk sterk zijn, moedig, en vaak moeite hebben om zich terug te trekken.
Natuurlijk voldoen niet alle Duitse herders aan deze beschrijving. Ik ben er veel tegengekomen die erg angstig en nerveus waren. Maar meestal heb ik de zelfverzekerde, wilskrachtige herders gezien.
Wat ik fascinerend vind aan Duitse herders is dat ze, ondanks hun sterke persoonlijkheid, wel met je samen lijken te willen werken. Ze lijken allemaal een diep verlangen te hebben om een band met je op te bouwen, voor je te werken en een geweldige job te doen.
Het is bijna alsof ze je partner willen zijn in plaats van onafhankelijk te werken. Dit betekent echter, als je niet zeker weet wat je doet, zullen ze heel snel in de bestuurdersstoel stappen, wat een probleem is. Je wilt echt niet dat je Duitse herder de beslissingen neemt!
Dat is waar ze niet een hond voor iedereen zijn, omdat Duitse herders dit spel van “Wie heeft de leiding, ik of jij?” op een zeer hoog niveau spelen. Ik noem het de hondencode.
Het is eigenlijk de psychologie van de hond. Ze hebben een code of een stel regels, die ze volgen. Die code bepaalt wie hier de lakens uitdeelt. Dat is waar het vaak uit elkaar kan vallen voor mensen die de hond code niet kennen, maar ze bezitten een Duitse herdershond.
Een man die ik kende in de straat had een probleem met zijn Duitse herder en ik wist toevallig dat diep van binnen deze Duitse herder een mooie jongen was. Hij wilde goed doen, maar aan zijn lot overgelaten, zou hij fouten gaan maken.
De man was eigenlijk van plan om hem weg te doen na een ernstig incident en was klaar om hem aan een ander gezin te overhandigen omdat hij vond dat zijn hond bloed had geproefd en dat was het einde van hem als een goede hond. Het was alleen door er tussen te komen en hem een beetje uit te leggen waarom zijn Duitse herder eigenlijk een ander dier had gebeten – een schaap dat hij bezat – dat hij besloot de hond te houden.
Ik legde uit dat het niet de schuld van de Duitse herder was. Ik zei tegen mijn buurman, “Dit is niet Walt Disney.” Hij had in feite de Duitse herder en een schaap – geloof het of niet – bijna uit dezelfde kom eten, dus het was een recept voor een ramp.
Ik vertelde hem dat hij zijn sokken omhoog moest trekken als hondeneigenaar en beginnen met het invoeren van een aantal echt eenvoudige trainingstechnieken, en het was zeer effectief. Eigenlijk heb ik hem de hondencode geleerd! Hij heeft die hond nog steeds, maar ik was erg geneigd om te zeggen: “Ik neem hem van je over!” omdat ik stiekem wist dat hij een prachtig lid van ons gezin zou zijn. Hij was diep van binnen nog steeds een geweldige hond, maar je moest wel weten wat je deed!
Sindsdien ben ik verliefd geworden op Duitse herders. Ik zie mezelf zeker eindigen met een in de toekomst. En ja, ik zou dit ras volledig vertrouwen rond mijn kinderen, mijn vrouw, en mijn andere honden.
Zoals ik al zei, met de juiste training en grenzen op zijn plaats, Duitse herders zijn mooie, vriendelijke honden. Je moet alleen bereid zijn om de tijd en energie te steken in het werken met dit hondenras (en de hondencode begrijpen), zodat je niet eindigt met een aantal van de meest voorkomende Duitse herder gedragsproblemen, waar we het hierna over gaan hebben.
Gemeenschappelijkste Duitse Herder Gedragsproblemen
Voordat we ons gaan verdiepen in de meest voorkomende gedragsproblemen bij Duitse Herders, denk ik dat het belangrijk is om te kijken waar het ras eigenlijk vandaan komt.
In de afgelopen eeuw zijn Duitse Herders gebruikt voor opsporing, opsporing en redding – vooral voor de politie – en bescherming en bewaking. Het is dus geen verrassing dat veel van de problemen precies op dit gebied liggen.
Ze zijn opzettelijk gefokt op eigenschappen als felle loyaliteit, intelligentie en kracht.
Dit leidt tot een van de eerste veel voorkomende problemen voor Duitse herders, die draait om agressie en de behoefte om te beschermen. Het is heel goed mogelijk dat een ongetrainde Duitse herder naar andere honden of mensen blaft of longeert, vooral op zijn eigen terrein.
Het is helemaal niet zo dat dit type hond gemeen of vervelend is. In feite, vanuit het oogpunt van de hond, gelooft hij dat hij gewoon zijn werk doet om zijn familie of territorium te beschermen.
Het is een zeer, zeer veel voorkomend probleem, en, aan het eind van de dag, is het waar de Duitse herder voor gefokt is om veel van de tijd te doen.
Het goede nieuws … dit gedrag kan ongetraind zijn. Of nog beter, als je werkt met een Duitse herder pup of een jonge Duitse herder, kun je dit gedragsprobleem gemakkelijk voorkomen. En voor het geval je het je afvraagt, dit betekent niet automatisch, dat als je ooit echt hulp nodig hebt, dat ze de gelegenheid niet zullen aangrijpen!
Het tweede probleem dat ik heb ontdekt dat vaak voorkomt bij Duitse herders – wat volgens mij waarschijnlijk te wijten is aan het vastberaden karakter van de Duitse herder en hun grootte – is trekken aan de lijn.
Wanneer een Duitse herder wil trekken, zijn ze erg sterk, duidelijk als gevolg van hun fysieke ontwerp. Als je ze gewoon een standaard halsband omdoet, kan het een absolute nachtmerrie zijn, bijna onmogelijk om ze tegen te houden als ze naar voren trekken, dus het maakt het erg lastig.
Nogmaals, met wat basistraining en een goed stevig tuig, kan dit gedrag gemakkelijk worden voorkomen.
Het derde meest voorkomende probleem dat ik tegenkom bij dit ras is bijten en bijten, vooral bij puberende Duitse herders die ongeveer 6 of 7 maanden oud zijn.
Ze kunnen echt, echt bijtgraag zijn, en ze lijken het leuk te vinden om hun tanden te gebruiken op de armen van mensen – alweer, iets wat in bepaalde gebieden om bepaalde redenen in hen is gefokt.
Hier is iets waar ik wil dat je over nadenkt … de meeste honden rond deze leeftijdsgroep zijn bijtgraag als gevolg van tandjes krijgen en hebben gewoon een natuurlijk verlangen om te kauwen. Duitse herders zijn grote honden, dus dit probleem kan enger lijken bij dit ras. Ik begrijp dat volkomen.
Maar, net als bij elke andere hond, hoeft u alleen maar de behoefte van uw hond om te bijten en op een speeltje te kauwen om te buigen en vanaf het begin duidelijk te maken dat bijten in handen, armen, benen, enz. niet ok is.
En voor degenen onder u die zich afvragen, knijpen en bijten moet echt stoppen op of voor de leeftijd van 4 maanden. Dus, als uw puppy het nog steeds doet na dit stadium, kijk uit, want dat is niet zo cool!
Het laatste grote probleem dat ik heb gemerkt tijdens het trainen van Duitse herders is verlatingsangst.
Wanneer dit ras alleen wordt gelaten, kunnen ze erg gestrest raken. Dit is te wijten aan hun felle loyaliteit aan hun mensen en hun verlangen om dicht bij hun roedel te blijven en deze te beschermen.
Wanneer een hond gestrest is als gevolg van verlatingsangst, kan hij een verscheidenheid aan verschillende gedragsproblemen vertonen, zoals het graven van kuilen, proberen te ontsnappen, of blaffen. Je moet onthouden dat deze problemen worden veroorzaakt omdat je Duitse herder van streek raakt over het feit dat hij je niet kan beschermen als je weggaat.
Deze problemen zijn vervelend, frustrerend, en zouden niet acceptabel moeten zijn, maar ze gebeuren wel uit liefde.
(Als je een puppy hebt, goed nieuws! U kunt deze problemen vroegtijdig beteugelen voordat ze een groter probleem worden met mijn Puppy Coach Trainingsprogramma! Leer hier meer over het programma!)
Nogmaals, veel hondenrassen lijden aan verlatingsangst en zullen precies hetzelfde gedrag vertonen wanneer ze alleen gelaten worden. Dit is waar de training om de hoek komt kijken. Werk samen met uw hond om een einde te maken aan zijn verlatingsangst, en of hij nu een poedel of een Duitse herder is, u zult in staat zijn om een einde te maken aan dit ongewenste gedrag.
De Hondencode
Op het einde van de dag komen alle problemen die geassocieerd worden met Duitse herders terug op wat ik “de hondencode” noem.”
Alle honden hebben de afstamming van een wolf. En net als wolven, hebben alle honden een familie-roedel mentaliteit en een verlangen om elkaar te beschermen, te verzorgen en lief te hebben. Ik zou zeggen dat de Duitse herder die hondencode naar de letter van de wet volgt.
Dus, als je een goede Duitse herder wilt hebben, moet je echt de regels van de hondencode begrijpen – en je moet die regels snel leren.
En omdat Duitse herders zo slim zijn, spelen ze vaak op hun “A spel”. Maar, als je een “B spel” speelt, zal je hond niet naar je luisteren. Met de Duitse herder, moet je spelen met je “A spel” of een “A+ spel.” Je moet een intelligente hondeneigenaar zijn.
Het is als een schaakspel. Veel mensen weten hoe ze moeten schaken, maar er zijn meesters en dan zijn er grootmeesters, en het lijkt me gewoon dat Duitse herders de grootmeesters van deze hondencode zijn. Ze zullen je naar het volgende niveau brengen, en je doet je zet, en ze zullen iets anders doen om je te slim af te zijn.
Totdat je daadwerkelijk de basis begrijpt van hoe je de geest van die Duitse herder kunt winnen, zul je altijd blijven worstelen.
Als je op zoek bent naar een uitgebreid trainingsprogramma voor je Duitse herder pup of een uitgebreid trainingsprogramma om een van de bovengenoemde problemen te stoppen, kijk dan zeker naar mijn online trainingsprogramma-De kalmerende code voor honden.
In het programma geef ik je oplossingen voor een heleboel verschillende hondentrainingsproblemen, van het verhelpen van agressief gedrag en lijntraining tot rappel training en puppy training.
Start vandaag nog met The Dog Calming Code!
Zo, dat is mijn samenvatting van de Duitse herder. Ik hoop dat u nu iets meer weet over hun geschiedenis en waarom ze zich gedragen zoals ze dat doen.
