☆
Argentinië is de laatste in een lange rij van landen die een nieuwe nationale hoofdstad hebben gesticht. De nieuwe stad, die in 1987 werd gesticht in de buurt van twee kleine provinciestadjes aan de rand van Patagonië, kon nauwelijks meer verschillen van het kosmopolitische Buenos Aires. Doel van de overplaatsing is de ontwikkeling in Patagonië te stimuleren, de groei van Buenos Aires af te remmen en te breken met de jarenlange inefficiënte overheidsbureaucratie door in de nieuwe stad een nieuw elite-ambtenarenapparaat op te richten. In dit artikel worden de belangrijkste kenmerken van het nieuwe programma onder de loep genomen en wordt kritiek geleverd op de ervaringen van andere landen met de vestiging van een nieuwe hoofdstad.
☆☆
Dit artikel is gebaseerd op een toespraak die in Buenos Aires is gehouden op een conferentie over “Verhuizing van de hoofdstad: de internationale ervaring”. Mijn dank gaat uit naar de Commissie voor de Consolidatie van de Nationale Democratie, die de bijeenkomst organiseerde, naar de afgevaardigden op de conferentie, en naar verschillende Argentijnse vrienden die informatie over het nieuwe project verschaften. Mijn bijzondere dank gaat uit naar Jorge Hardoy en Tony O’Connor voor hun gedetailleerde commentaar op een eerdere tekst.
