2020 heeft de wereld een spiegel voorgehouden en velen gedwongen de realiteit van racisme in al zijn gedaanten te zien. Van zwarte mensen die onevenredig vaak sterven tijdens de pandemie tot de gruwelijke moord op George Floyd en het uitblijven van gerechtigheid voor Breonna Taylor – de 26-jarige medische hulpverlener die in haar eigen huis door de politie werd gedood.
In het Verenigd Koninkrijk zijn de omvang en de impact van geïnstitutionaliseerd racisme blootgelegd, met jonge zwarte mannen die tijdens de lockdown van het coronavirus 20 000 keer in Londen werden aangehouden en gefouilleerd (het equivalent van 1 op de 4 jonge zwarte mannen), samen met zwarte parlementsleden, advocaten, hoge politieofficieren, sporters en nog veel meer.
De protesten van #BlackLivesMatter over de hele wereld hebben bij veel individuen en organisaties een engagement aangewakkerd om zich te informeren over de zwarte geschiedenis, het erfgoed en de cultuur – als onderdeel van het begrijpen van racisme en het solidair zijn ertegen.
Als dat engagement verder moet gaan dan sociale media en moet leiden tot echte verandering, moet iedereen, uit alle gemeenschappen, de Maand van de Zwarte Geschiedenis omarmen als een startpunt voor het verkennen, ontdekken en vieren van de zwarte geschiedenis, het erfgoed en de cultuur – zowel in het verleden als hedendaags. Van de ongelooflijke prestaties en bijdragen, tot de vele onvertelde verhalen en belemmeringen voor vooruitgang – de dagelijkse realiteit van geïnstitutionaliseerd racisme.
Cruciaal is dat de Black History Month dit jaar een tijd is om een licht te schijnen op onze gedeelde Britse geschiedenis en het hele verhaal eerlijk en waarheidsgetrouw te vertellen, om de geschiedenis te dekoloniseren en terug te winnen, en verhalen te vertellen vanuit het perspectief van alle mensen – niet alleen de rijke blanke mannen aan de macht. Het kappen van omstreden standbeelden en monumenten is nog maar het begin, nu is het tijd om gemeenschappen te vragen hoe koloniale objecten en symbolen worden gebruikt om het ware verhaal van de geschiedenis te vertellen.
Black History Month 2020 is ook een tijd om vooruit te kijken en het hier en nu te vieren – en de toekomstige mogelijkheden. In de voorbije jaren was oktober de enige tijd van het jaar waarin in het Verenigd Koninkrijk werd gesproken over de verwezenlijkingen van zwarte mensen in Groot-Brittannië. Hopelijk zullen de gebeurtenissen van 2020 een katalysator zijn om de zwarte geschiedenis op veel grotere schaal te delen – in musea, galeries, scholen, universiteiten, openbare ruimten en gemeenschappen.
Zwarte mensen hebben altijd geschiedenis geschreven en zullen dat ook altijd blijven doen – maar het is even belangrijk dat zwarte mensen het voortouw nemen in de manier waarop die geschiedenis wordt ontdekt, onderzocht, onderzocht, vastgelegd, gearchiveerd, gecureerd, tentoongesteld en gedeeld. Dat betekent dat zwart geleide erfgoedorganisaties en professionals moeten worden ondersteund; dat nationale en lokale instellingen veel toegankelijker en representatiever moeten worden gemaakt; en dat gemeenschappen in staat moeten worden gesteld om te definiëren en te delen wat zwarte geschiedenis voor hen betekent.
Zwarte cultuur is niet alleen maar handelswaar die moet worden toegeëigend en te gelde gemaakt, en zwarte geschiedenis is niet alleen maar een maand die moet worden afgevinkt op een kalender die wordt gedomineerd door een witgewassen versie van de geschiedenis.
De Maand van de Zwarte Geschiedenis 2020 is een tijd voor mensen om samen te komen en hopelijk lessen te trekken voor het heden en de toekomst. Het is een tijd om de inzet om te leren en verenigd te staan tegen racisme te eren. Het is een tijd om de geschiedenis op te eisen en opnieuw te bedenken hoe onze gedeelde geschiedenis in de toekomst zal worden verteld.
