De wereld is niet eerlijk voor linkshandigen, zelfs niet als ze rockgoden zijn. Jimi Hendrix had moeite om linkshandige gitaren te vinden, dus draaide hij de standaard rechtshandige Fender Stratocasters om en zong ze opnieuw. Dat veranderde de snaarspanning en de
plaats van de microfoon en produceerde Hendrix’ kenmerkende mix van heldere hoge tonen en delicate lage tonen.
Deze maand brengt Fender een Jimi Hendrix Stratocaster uit (voor $900) die de aanpassingen van de legende zal
imiteren. Zo werkt het:
A: De achterste pickup op de traditionele Stratocaster is schuin geplaatst om de hogere snaren bij hun basis te vangen, waar ze een meer doordringende toon hebben. Op Hendrix’ gitaar pakt hij de hogere snaren verder naar boven, zodat ze in plaats van te gillen, zingen.
B: Gitaarpickups zijn als een soort mini-microfoons, met een poolmagneet die onder elke snaar is aangebracht. De afstand tussen de magneet en de snaar varieert voor elke snaar. Door de oriëntatie van de traditionele Stratocaster om te draaien, veranderde Hendrix welke snaren het dichtst bij hun magneten lagen en daardoor het meest prominent in de mix aanwezig waren.
C: Om dezelfde reden waren Hendrix’ lage snaren relatief strakker, waardoor ze minder dreunend en twangy klonken.
D: Op een traditionele Strat zijn de hoogste snaren (E, B) het langst. Ondersteboven worden ze de kortste, zodat ze niet zo strak getrokken hoeven te worden om te stemmen. Voor Hendrix maakte dat ze gemakkelijker te buigen, wat cruciaal was voor nummers als “All Along the Watchtower.”
E: Fender’s headstock ontwerp maakt elke snaar een andere lengte, dus door de gitaar ondersteboven te bespannen veranderde welke snaren het langst waren. Dit veranderde de subtiele boventonen die werden geproduceerd door trillingen op het onbespeelde deel van de snaar boven de top van de hals, in de buurt van de stemsleutels.
Dit verhaal verschijnt in het november 2015 nummer van Popular Mechanics
