Toen ik opgroeide in het middenwesten van de Verenigde Staten, ben ik de eerste om toe te geven dat ik niet veel in aanraking ben geweest met pittig eten. De eerste keer dat ik naar een authentiek Thais restaurant ging, ging ik weg met tranende ogen en slurpte ik genoeg water naar binnen om een badkuip te vullen – het blijkt dat er een verschil is tussen “Minnesota pittig” en echte, echte pittigheid.
Dezer dagen geniet ik van een beetje pit op mijn eten – maar ik moet nog steeds voorzichtig zijn. Zoals veel amateur koks, heb ik de fout gemaakt om mijn handen niet goed te wassen na het snijden van een hete peper. Vijf, tien minuten later veeg ik terloops mijn oog schoon – en boem, pijn, roodheid en tranen.
Capsaïcine, de chemische verbinding die wordt geproduceerd door gekruid voedsel zoals pepers, kan gevaarlijk zijn! Er is een reden waarom pepperspray een effectief afschrikmiddel is tegen overvallers of aanvallers.
Zo ook kunt u, als u bij een tuin- of bouwmarkt langsgaat, een poeder vinden om op uw tuinplanten te strooien om herten, konijnen en andere dieren af te schrikken van grazen. Over het algemeen is het hoofdbestanddeel van dat poeder capsaïcine – het is min of meer gewoon cayennepeper in poedervorm!
Dus, dit spul is nuttig. Maar als we nadenken over de productie van capsaïcine in pepers, lijkt het een beetje onduidelijk waarom het een voordeel is. Het doel van fruit is immers om geconsumeerd te worden.
(Dat is overigens niet alleen een huiselijk gezegde – de reden waarom bomen bessen of ander fruit produceren, is dat dieren het zullen consumeren, samen met de zaden die het bevat. De zaden passeren het spijsverteringskanaal van het dier en worden op een nieuwe plaats afgezet, samen met, ahem, “verse meststof.”)
Dus waarom zou een plant een vrucht ontwikkelen waarvan het eten pijn doet?
Zoals vele andere wetenschappelijke vragen, zijn er meerdere theorieën voor waarom peperplanten geëvolueerd zijn om capsaïcine in hun vruchten te produceren.
Theorie 1: Vogels vinden de hitte niet erg
De pikantheid van pepers kan zoogdieren, zoals wij, ervan weerhouden ze te eten, maar raad eens wie geen smaakreceptoren voor hitte heeft?
Als je vogels hebt geraden, goed gedaan met het lezen van de ondertitel van deze sectie! Het blijkt dat vogels niet dezelfde smaakreceptoren hebben als zoogdieren. Een receptor die bij zoogdieren een andere vorm heeft dan bij vogels, is een doorlaatreceptor, die opengaat en een signaal afgeeft wanneer hij warmte registreert, boven 43 graden Celsius – of capsaïcine.
Omdat de vogelversie van deze doorlaatreceptor niet door capsaïcine wordt aangetast, snoepen ze vrolijk van chilipepers. Vogels hebben geen tanden, dus slikken ze de zaden in hun geheel in – die door hun spijsverteringskanaal gaan en op andere plaatsen terechtkomen, vaak ver van de oorspronkelijke plant. Dit helpt de chilipeper zijn zaden te verspreiden.
Maar waarom zou de plant niet willen dat andere dieren er ook van smullen en die zaden verspreiden?
In de gebieden waar chilipepers groeien, zijn de belangrijkste zoogdieren die ze eten knaagdieren, zoals ratten en muizen. Maar wanneer knaagdieren de pepers eten, vermalen ze de zaden met hun tanden, waardoor ze worden vernietigd en niet meer kunnen groeien.
Dus voor de chiliplant verspreiden vogels intacte zaden die kunnen groeien, maar knaagdieren vernietigen de zaden.
Dus, capsaïcine! De manier om vogels te laten blijven snoepen terwijl muizen en ratten een ander maaltje kiezen.
Maar is er nog een andere mogelijke reden waarom chilipepers die specerij konden ontwikkelen?
Theorie 2: Burn Off Those Microbes
Rodenten die hun zaden opeten zijn niet het enige gevaar dat chilipepers lopen.
Zoals veel planten hebben ook chilipepers te kampen met insecten en microben, zoals schimmels. Maar het blijkt dat insecten ook niet van capsaïcine houden! Onderzoekers hebben ontdekt dat capsaïcine het aantal sporen van parasitaire insecten vermindert, en dat planten die capsaïcine produceren minder schimmel en meeldauw ontwikkelen.
Er is natuurlijk een wisselwerking – het kost energie om capsaïcine te maken. Een plant die capsaïcine produceert, zal minder energie hebben om te groeien. Het is dus niet waarschijnlijk dat elke plant ter wereld capsaïcine zal produceren; voor veel planten weegt de toegenomen groei zwaarder dan het voordeel om schimmel te bestrijden of fruit uit de mond van knaagdieren te houden.
