Image: iStock
- Wat is een contractiestresstest (CST)?
- Waarom wordt CST gedaan?
- Hoe wordt de contractiestresstest gedaan?
- Hoe voelt het tijdens de contractiestresstest?
- Hoe wordt het resultaat van de CST geïnterpreteerd?
- Wat zijn de risico’s van deze procedure?
- Wat zijn de contra-indicaties voor deze test?
- CST vs. NST
Bij hoog-risico zwangerschappen is het van essentieel belang om na te gaan hoe de baby zal reageren op de weeën tijdens de bevalling. Om te bepalen hoe de foetus zal reageren, onderwerpen artsen u aan een speciale zwangerschapstest, de zogenaamde weeënstresstest.
MomJunction helpt u te begrijpen wat het belang is van deze test tijdens de zwangerschap en hoe en wanneer hij nodig is.
Wat is een weeënstresstest (CST)?
CST meet de hartslag van de foetus tijdens de late zwangerschap of de bevalling. Het doel van deze test is de weeën op te wekken en ervoor te zorgen dat de baby tijdens de weeën van de baarmoeder voldoende zuurstof van de placenta krijgt. Deze test staat ook bekend als de stresstest of de oxytocine challenge test.
Vrouwen met zwangerschapscomplicaties worden over het algemeen rond 34 weken of later aan deze test onderworpen (1). Bovendien hangt het aantal tests dat een zwangere vrouw nodig kan hebben af van de mate van risico in haar zwangerschap.
CST wordt aanbevolen als de arts denkt dat uw zwangerschap risico’s oplevert, vooral voor de baby.
Terug naar boven
Waarom wordt CST gedaan?
CST wordt gedaan om het welzijn van de baby tijdens de weeën of de bevalling vast te stellen en om te controleren of de placenta de foetus voldoende ondersteunt. Als de placenta voldoende zuurstof en bloed voor de foetus heeft, zal de hartslag niet worden beïnvloed.
De gemiddelde hartslag van de foetus is 110-160 slagen/minuut en kan fluctueren op basis van de toestand van de baarmoeder. Elke afwijking in de foetale hartslag wijst op een onvoldoende zuurstoftoevoer of een andere foetale noodsituatie (2). Gewoonlijk verminderen de samentrekkingen van de baarmoeder de toevoer van bloed of zuurstof naar de foetus via de placenta. Dit kan een variatie in de foetale hartslag teweegbrengen.
De weeënstresstest wordt aanbevolen wanneer de resultaten van een niet-stresstest of een biofysisch profiel abnormaal zijn (1).
Een weeënstresstest is vooral nodig bij hoog-risico zwangerschappen met complicaties zoals (3, 4):
- Hartziekte
- Type-1 diabetes
- Rh-factor sensibilisatie
- Slecht gecontroleerde hyperthyreoïdie
- Antifosfolipidensyndroom
- Systemische lupus erythematosus
- Hypertensieve stoornissen
- Hemoglobinopathieën zoals hemoglobine SS, SC of S-thalassemie
- Chronische nierziekte
- Intra-uteriene groeibeperking
- Hoge bloeddruk
- Post-terme zwangerschap
- Stilgeboorte
- Verminderde foetale bewegingen
- Meerlingzwangerschap (tweeling of drieling) met groeiverschil
- Oligohydramnios, of tekort aan vruchtwater
- Polyhydramnios, of teveel aan vruchtwater
Hieronder wordt beschreven hoe het onderzoek in het ziekenhuis wordt uitgevoerd.
Terug naar boven
Hoe wordt de weeënstresstest gedaan?
Vóór de test mag u zes tot acht uur lang niets eten of drinken. Ook moet de patient haar blaas legen voordat de procedure begint.
De test: U moet op uw linkerzij gaan liggen, en twee apparaten worden rond uw buik vastgebonden. Het ene apparaat meet de hartslag van de foetus en het andere registreert de weeën in de baarmoeder. De hartslag en de weeën worden op een grafiek genoteerd om het resultaat te evalueren.
De test duurt tot u binnen tien minuten (5) drie weeën krijgt (die elk 40 seconden duren). De weeën die u voelt kunnen mild zijn, vergelijkbaar met menstruatiekrampen.
- Oxytocine-uitdagingstest: Als de weeën niet binnen 15 minuten vanzelf op gang komen, wordt u een kleine dosis oxytocine (Pitocin) toegediend via een infuus.
- Tepelstimulatie: Dit is een andere methode om de weeën op gang te brengen. De arts kan u vragen de tepels te stimuleren om oxytocine in het lichaam vrij te laten komen en zo de weeën op natuurlijke wijze op te wekken.
Na de test moet u wachten tot de weeën weer normaal zijn. De test neemt dus in totaal ongeveer twee uur in beslag.
Terug naar boven
Hoe voelt het tijdens de weeënstresstest?
Het kan zijn dat u zich tijdens de weeën niet prettig voelt als u op uw linkerzij ligt. Bovendien kunnen de elektronische sensoren rond uw buik u een beetje ongemakkelijk laten voelen. De meeste vrouwen die deze test hebben ondergaan, zeggen dat het een pijnloze maar ongemakkelijke procedure is (1).
Lees verder om te weten hoe de artsen de CST-resultaten interpreteren.
Terug naar boven
Hoe wordt het CST-resultaat geïnterpreteerd?
De resultaten van de weeënstresstest worden onmiddellijk verkregen uit de grafische registratie in het elektronische apparaat dat tijdens de test voor de foetale bewaking wordt gebruikt (4). De resultaten kunnen zijn:
- Negatieve contractiestresstest
Het resultaat van de CST is normaal/negatief wanneer er geen vertragingen van het foetale hart zijn tijdens de weeën, geregistreerd met een frequentie van 3 weeën/10 minuten.
- Positieve contractiestresstest
Het testresultaat is positief als meer dan de helft van de contracties wijst op late vertragingen in de foetale hartslag, geregistreerd met een frequentie van 3 contracties/10 minuten.
- Eenduidig-verdacht
Interessente vertragingen of een aanzienlijke variatie in de vertragingen worden waargenomen. Deze dubbelzinnigheid vraagt om een herhalingstest.
- Equivocaal-tachysystole
Er is één contractie in meer dan elke twee minuten, die 90 seconden aanhoudt, wat duidt op vertragingen van de foetale hartslag.
- Equivocaal-onbevredigend
Het resultaat is onbevredigend wanneer er minder dan drie weeën optreden in 10 minuten of wanneer de tracing niet goed kan worden geïnterpreteerd.
Zoals enkele andere tests kan ook deze test enkele risico’s hebben.
Terug naar het begin
Wat zijn de risico’s van deze procedure?
Enige risico’s van CST zijn: (1):
- Het gebruik van oxytocine kan leiden tot vroegtijdige weeën. Het kan ook de weeën verlengen, maar deze kunnen met behulp van medicijnen worden gestopt. Als de weeën niet afnemen, zal de arts een spoedbevalling aanbevelen.
- Het apparaat om de foetale hartslag te meten kan defect zijn en gezondheidsproblemen bij uw baby aangeven, ook al maakt de baby het goed.
- Een foute positieve weeënstresstest kan optreden wanneer de weeënstresstest een daling van de foetale hartslag laat zien terwijl uw baby gezond is. De testuitslag kan ook fout-positief zijn bij patiënten met hoge bloeddruk.
Hoewel de test wordt uitgevoerd bij hoog-risico zwangerschappen, wordt hij voor een bepaalde groep zwangere vrouwen afgeraden.
Terug naar boven
Wat zijn de contra-indicaties voor deze test?
Contractiestress-test is in sommige gevallen niet uitvoerbaar.
- Vrouwen die een meerling dragen, omdat deze test vroeggeboorte zou kunnen stimuleren.
- Een patiënte met een gescheurd membraan als gevolg van een eerdere zwangerschap of operaties aan de baarmoeder.
- Er zijn tekenen van vroeggeboorte.
- Patiënt met een eerdere klassieke keizersnede.
- Obesitas.
- Placenta abruptie of placenta previa.
- Patiënt met een incompetente baarmoederhals.
- De zwangerschapsduur is minder dan 32 weken.
- Als de baby tijdens de test meer beweegt, wordt het moeilijk voor het apparaat om de hartslag of weeën te registreren.
Volgende begrijpen we hoe de weeënstresstest verschilt van de niet-stresstest.
Terug naar boven
CST Vs. NST
Hier volgen de verschillen tussen de niet-stress test (NST) en de contractiestress test (CST) (6):
| CST | NST |
|---|---|
| De hartslag van de foetus wordt geregistreerd als reactie op de samentrekkingen van de baarmoeder. | De foetale hartslag wordt gemeten in reactie op foetale beweging, zonder de foetus te belasten. |
| Nippelstimulatie of oxytocine wordt gebruikt om een baarmoedersamentrekking op gang te brengen. | Baarmoedersamentrekkingen worden bij deze procedure niet opgewekt. |
| De testresultaten worden afgelezen als negatief (normaal) of positief (abnormaal). | De testresultaten worden afgelezen als reactief (normaal) of niet-reactief (abnormaal). |
| Het is duur en omslachtig. | Het is kosteneffectief, snel en veiliger. |
| Niet vaak gebruikt tegenwoordig. | Voorkeurig aanbevolen door artsen tegenwoordig. |
Zwangerschap is een delicate fase in het leven. Het welzijn van moeder en kind moet regelmatig worden gecontroleerd, vooral als er risico’s aan de zwangerschap zijn verbonden. Mis geen enkele prenatale controle en praat met uw arts om te controleren hoe de zwangerschap vordert. Laat u testen wanneer dat nodig is om ervoor te zorgen dat u en uw baby veilig de zwangerschap doorkomen.
Terug naar boven
