De Bijbel leert dat Jezus aan een Romeins kruis werd gekruisigd en vervolgens in een geleende graftombe werd begraven. Maar op de derde dag na zijn kruisiging gingen de vrouwen die hem waren gevolgd naar zijn graf en vonden het leeg. Ze vertelden het aan de discipelen, van wie sommigen ook naar het graf gingen en het leeg aantroffen. En zij vroegen zich af wat er met Jezus’ lichaam gebeurd was?
Heden ten dage wordt het lege graf door de meeste evangelische gelovigen zonder meer aanvaard en is het een kernbeginsel van ons geloof. Maar ik vermoed dat de meesten van ons nooit echt veel tijd en moeite steken in het begrijpen van het belang ervan. Waarom is het lege graf belangrijk in het Christendom? Waarom staat het lege graf zo centraal in elk van de evangelieverhalen?
Geef hier uw GRATIS Paasgids. Laat bemoediging rechtstreeks in uw inbox bezorgen!
De opstanding en het lege graf
De opstanding van Jezus uit de dood is vanaf het begin de kern van de boodschap van het evangelie geweest. In 1 Korintiërs 15:3-5 verwoordt Paulus wat volgens de meesten een geloofsbelijdenis van de vroege kerk is geweest.
Want wat ik ontvangen heb, heb ik u als van het eerste belang doorgegeven: dat Christus voor onze zonden gestorven is volgens de Schriften, dat Hij begraven is, dat Hij op de derde dag is opgewekt volgens de Schriften, en dat Hij verschenen is aan Cephas en daarna aan de Twaalf.
Maar hoewel de opstanding en de lege graftombe met elkaar verbonden zijn, zijn ze toch verschillend. In de opstanding toonde Jezus zijn meesterschap over de dood en het houdt ook een belofte in voor gelovigen; dat ook wij overwinning zullen hebben over de dood.
Maar, in tegenstelling tot de opstanding, doet het lege graf niets voor ons. In plaats daarvan vertelt het ons iets. Het vertelt ons dat het graf Jezus niet kon houden. Dat hij lichamelijk opstond uit het graf. Toen de engel aan de vrouwen verscheen bij het lege graf, zei hij tegen hen: “Hij is niet hier; hij is opgestaan, precies zoals hij heeft gezegd. Kom en zie de plaats waar hij lag.” Het lege graf vertelde hen dat Jezus inderdaad was opgestaan. Het was het bewijs van de opstanding.
Het lege graf als symbool
Verschillende tradities binnen het Christendom hebben hun eigen symbolen die belangrijke gebeurtenissen of leringen binnen het Christelijk geloof vertegenwoordigen. Eén daarvan is universeel: het kruis. Het kruis zelf heeft geen reddende kracht. Maar het symboliseert wat Jezus voor ons heeft gedaan. Jezus’ dood aan het kruis was als een verzoenend offer voor onze zonden. En het kruis is daar een symbool van. Als we het kruis zien, worden we herinnerd aan wat Jezus deed.
Op dezelfde manier is de lege graftombe een symbool van de opstanding. Wanneer we de lege tombe zien of erover horen, moet dat ons wijzen op de opstanding van Jezus. En ook naar onze eigen aanstaande opstanding. Het symboliseert de overwinning op de dood.
Maar, terwijl het kruis een makkelijk symbool is om aan een ketting om je nek te hangen, is de lege tombe dat niet. Ik kan me niet herinneren ooit een lege tombe aan een ketting of vooraan in een heiligdom te hebben gezien. In plaats daarvan zouden we een leeg kruis kunnen zien als een symbool van beide. Jezus is niet langer aan het kruis, hij is niet dood, hij is opgestaan!
Alternatieven voor het lege graf
Het lege graf wijst op de lichamelijke verrijzenis van Jezus. Maar dat is beledigend voor veel mensen die het miraculeuze afwijzen, of die de goddelijkheid van Jezus ontkennen. Dus hebben ze alternatieve theorieën ontwikkeld om het lege graf te verklaren. Deze theorieën omvatten:
- De vrouwen, en later de discipelen, gingen per vergissing naar de verkeerde tombe.
- De discipelen stalen het lichaam van Jezus en beweerden dat hij herrezen was.
- Joseph of Arimathea verplaatste het lichaam uit zijn familiegraf en verzuimde vervolgens het aan iemand te vertellen.
- Het verhaal van een lege graftombe was gewoon een legende die zich ontwikkelde in de decennia na Jezus’ kruisiging.
Maar deze zijn allemaal eenvoudig te weerleggen. Het geloof in de verrijzenis, en de daaruit voortvloeiende lege graftombe, is in de vroege kerk goed bewezen. De geloofsbelijdenis die Paulus aanhaalt in 1 Korintiërs 15:3-5 wordt algemeen aangenomen te zijn ontwikkeld binnen twee decennia na Jezus’ dood en verrijzenis. Dat is veel te vroeg voor het ontstaan van legenden en vroeg genoeg voor critici om het lichaam van Jezus te produceren als hij niet was opgestaan.
Bewijs voor de lege graftombe
De vroegste discipelen van Jezus hadden geen behoefte aan bewijs voor de lege graftombe. Zij konden het zelf zien. Maar welke zekerheid hebben we vandaag dat het graf echt leeg was? Dat Jezus inderdaad uit de dood is opgestaan?
Het bewijs voor de lege graftombe is in feite hetzelfde als het bewijs voor de lichamelijke opstanding van Jezus. Dr. William Lane Craig geeft in zijn artikel The Resurrection of Jesus drie bewijzen voor de lege graftombe.
1. Als de graftombe niet leeg was geweest, zou iemand het lichaam van Jezus hebben voortgebracht.
2. Er zijn goed gedocumenteerde verschijningen van Jezus na zijn opstanding in alle vier de evangeliën, evenals in 1 Korintiërs.
3. Het beschrijft het beste het geloof van de vroege discipelen dat hij was opgestaan. Een geloof dat vreemd zou zijn geweest aan de Joden in de eerste eeuw.
In de loop der jaren zijn er veel sceptici geweest die geprobeerd hebben het lege graf weg te verklaren. Onder hen is Frank Morison, een scepticus die probeerde een weerlegging van het verhaal over de opstanding te schrijven. Maar tijdens zijn onderzoek voor het boek, raakte hij ervan overtuigd dat het graf leeg was. In plaats daarvan schreef hij Who Moved the Stone, ter verdediging van de lege graftombe.
Waarom is het belangrijk?
Dus, uiteindelijk, waarom is de lege graftombe belangrijk? Ik geloof dat het belangrijkste is dat het wijst op de lichamelijke opstanding van Jezus. Dat de dood Hem niet kon vasthouden. En, ten tweede, omdat Jezus is opgestaan, kunnen wij ook uitzien naar onze eigen opstanding. Het lege graf laat zien dat de dood niet het einde van de reis is. Er komt nog veel meer.
©iStock/Getty Images/TanyaSid
Ed Jarrett is al lange tijd een volgeling van Jezus en een lid van Sylvan Way Baptist Church. Hij is al meer dan 40 jaar bijbelleraar en blogt regelmatig op A Clay Jar. Je kunt hem ook volgen op Twitter of Facebook. Ed is getrouwd, vader van twee kinderen en grootvader van drie kinderen. Hij is gepensioneerd en geniet momenteel van zijn tuinen en backpacken.
