- Wat is Oppositional Defiant Disorder?
- Oppositional Defiant Disorder Explained
- Oppositional Defiant Disorder Symptomen
- Typen oppositioneel-defiant stoornis
- Kan een kind oppositioneel-defiant stoornis ontgroeien?
- Oppositional Defiant Disorder vs. ADHD
- What Causes Oppositional Defiant Disorder?
- Hoe disciplineer je een kind met ODD?
- Oppositional Defiant Disorder Behandelingen
- Oppositional Defiant Disorder At a Glance
Wat is Oppositional Defiant Disorder?
Oppositional Defiant Disorder (ODD) is een gedragsstoornis bij kinderen die wordt gekenmerkt door een aanhoudend patroon van vijandig, wraakzuchtig en uitdagend gedrag ten opzichte van gezagsdragers. Kinderen met ODD zijn vaak prikkelbaar, twistziek en ongehoorzaam. De diagnose ODD kan worden gesteld als dit gedrag 6 maanden of langer duurt.
ODD komt voor bij tussen de 1 en 16 procent van de kinderen en adolescenten in de algemene bevolking, maar komt veel vaker voor bij patiënten met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD). In feite vertonen 4 op de 10 kinderen met ADHD ook tekenen van ODD.
ODD kan beginnen in de kindertijd of adolescentie en kan zich ontwikkelen tot gedragsstoornis als het onbehandeld blijft. Behandeling voor ODD bestaat meestal uit een combinatie van psychotherapie en medicatie.
Bang dat uw kind of tiener misschien ODD heeft?
- Doe de ODD-symptoomtest voor kinderen
- Doe de ODD-symptoomtest voor volwassenen
Oppositional Defiant Disorder Explained
Een oppositioneel, uitdagend kind zal vaak zijn geduld verliezen, ruzie maken met volwassenen, actief verzoeken of regels van volwassenen negeren, mensen opzettelijk irriteren en anderen de schuld geven van wangedrag. Hij zal zich boos, gewelddadig en storend gedragen tegenover de volwassenen in zijn leven – ouders, leerkrachten, artsen en andere gezagsdragers. En hij lijkt zich het meest op zijn gemak te voelen in het midden van een conflict, wat verwarrend en uitputtend is voor alle betrokkenen – zelfs voor het kind zelf. Het kind met de diagnose ODD is niet alleen een twistziek of moeilijk kind; hij of zij is wraakzuchtig, wraakzuchtig en opzettelijk antagonistisch.
De symptomen van ODD kunnen er anders uitzien voor meisjes en jongens, bij wie de aandoening vaker voorkomt. Jongens met ODD hebben de neiging fysiek agressiever te zijn en woede-explosies te hebben, terwijl meisjes vaak liegen, weigeren samen te werken en anderszins de symptomen op indirecte manieren uiten. ODD wordt meestal in de vroege kinderjaren gediagnosticeerd; sommige patiënten ontgroeien de aandoening tegen de leeftijd van acht of negen jaar.
Raadpleeg een arts als u de onderstaande symptomen bij uw kind herkent, en zoek onmiddellijk hulp voor gewelddadig of zelfbeschadigend gedrag dat gevaarlijk zou kunnen zijn.
Oppositional Defiant Disorder Symptomen
- Fysieke agressie
- Verbaal geweld
- Woede-uitbarstingen
- Opzettelijk anderen lastig vallen
- Opzettelijk anderen
- Vijandig gedrag
- Vele ruzies
- Vreemdgaan tegen regels en wetten
Alle kinderen tarten hun ouders en halen van tijd tot tijd uit naar buiten. Om een ODD-diagnose te verdienen, moet een patiënt echter een consistent patroon van negatief, vijandig en uitdagend gedrag vertonen dat ten minste zes maanden duurt.
Typen oppositioneel-defiant stoornis
Praktici zien meestal twee typen ODD.
Het begin in de kindertijd is al op jonge leeftijd aanwezig, en kan kinderen erg moeilijk opvoedbaar maken. Vroegtijdige interventie en behandeling kunnen de symptomen van ODD effectief aanpakken en voorkomen dat het uitgroeit tot een ernstigere aandoening zoals gedragsstoornis.
Ontstaan ODD in de puberteit begint uit het niets in de middelbare schooljaren. Ooit liefhebbende kinderen worden onmogelijk om mee te leven. Huis en school worden plaatsen van bijna constante conflicten.
Kan een kind oppositioneel-defiant stoornis ontgroeien?
Volwassenen kunnen ook oppositioneel-defiant stoornis hebben. De aandoening kan levenslang blijven bestaan, net zo vaak als ze spontaan verdwijnt. In ongeveer 40 procent van de gevallen, worden volwassenen met ODD progressief slechter en uiteindelijk ontwikkelen ze een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Zelfs wanneer de aandoening niet verergert, kan ODD bij volwassenen problemen veroorzaken in relaties, huwelijk, en werk. De percentages middelenmisbruik, echtscheiding en werkgelegenheidsproblemen zijn hoger in deze populatie. Therapie en medicatie zijn de meest gebruikte behandelingsstrategieën bij volwassenen die ODD hebben.
Oppositional Defiant Disorder vs. ADHD
Onderzoek schat dat 5 procent van de algemene bevolking ODD heeft, terwijl tot 40 procent van de kinderen met ADHD de aandoening kan hebben. Deskundigen kunnen niet met zekerheid zeggen waarom ODD en ADHD elkaar zo vaak overlappen.
What Causes Oppositional Defiant Disorder?
De exacte oorzaak van ODD is onbekend, hoewel veel professionals het herleiden tot een combinatie van psychologische, sociale en biologische factoren. ODD-symptomen worden vaak in verband gebracht met prenatale blootstelling aan rook, blootstelling aan giftige stoffen, of slechte voeding. ODD komt vaker voor bij mensen die familieleden hebben met ODD, ADHD, gedragsstoornis (CD), stemmingsstoornissen, of drugsmisbruik problemen, hoewel onderzoekers geen specifiek verantwoordelijk gen hebben kunnen aanwijzen. Traumatische levensgebeurtenissen, zoals misbruik in de kindertijd, kunnen bij sommige mensen ODD uitlokken.
Voorouders en leraren zijn vaak de eersten die oppositioneel gedrag bij kinderen herkennen. De volgende stap is een bezoek aan een kinderpsychiater of een andere gekwalificeerde geestelijke gezondheidswerker. Om de diagnose ODD nauwkeurig te kunnen stellen, zal een arts een evaluatie uitvoeren om angst- of stemmingsstoornissen uit te sluiten, die allemaal ODD-achtig gedrag kunnen veroorzaken. Deze gedragingen zijn alleen “symptomen” van ODD als ze vaker voorkomen dan normaal is voor personen van dezelfde leeftijd en met hetzelfde ontwikkelingsniveau, en als ze een klinisch significante belemmering in sociaal, academisch of beroepsmatig functioneren veroorzaken.
Een beoordelend arts kan een gedetailleerde gedragsanamnese samenstellen van ouders, leerkrachten, en klinische observatie. Praten met zoveel mogelijk mensen over hoe en waar het gedrag zich voordoet kan de arts helpen bepalen welk gedrag invloed heeft op verschillende gebieden van het leven van het kind. Het helpt ook om te bepalen of het kind reageert op een stressvolle situatie, of dat er sprake is van een voortdurend gedragsprobleem. De arts kan beoordelingsschalen en vragenlijsten gebruiken om een volledige beoordeling te maken. De diagnose is tijdrovend omdat meerdere bronnen van informatie moeten worden beoordeeld.
Een persoon met ODD neemt zelden verantwoordelijkheid voor haar gedrag en het effect dat het heeft op iedereen in haar omgeving. Ze ziet “het probleem” bij iedereen liggen behalve bij zichzelf. Er is meestal een hooggekwalificeerde arts voor nodig om te bepalen of problemen op school, op het werk of thuis terug te voeren zijn op ODD.
Voordat de diagnose oppositioneel-defiant stoornis wordt gesteld, moet de clinicus aandoeningen uitsluiten zoals een stemmingsstoornis, persoonlijkheidsstoornissen (met name borderline, narcistische en antisociale persoonlijkheidsstoornissen), trauma (fysiek of seksueel misbruik), evenals middelenmisbruik. Elk van deze kan oppositioneel gedrag en ODD-symptomen veroorzaken.
De druk van het omgaan met ODD beïnvloedt het hele gezin, en kan de huwelijksrelatie onder druk zetten. Gelukkig bestaan er effectieve therapieën om zelfs het meest uitdagende kind of de meest uitdagende volwassene in toom te houden. Gedragsverandering is niet gemakkelijk, maar het is mogelijk – meestal met behulp van gespecialiseerde psychotherapie, een arts die toezicht houdt op de behandeling, en soms medicatie.
Hoe disciplineer je een kind met ODD?
Behandeling voor ODD omvat psychotherapie en medicatie.
Gedragstherapie en gezins-/oudertrainingsprogramma’s zijn de behandeling bij uitstek voor ODD. Deze programma’s leren familieleden strategieën voor het omgaan met verontrustend gedrag; suggereren positief alternatief gedrag ter vervanging van uitdagend gedrag; en stellen richtlijnen op voor het stellen van duidelijke verwachtingen, consequenties, en beloningen voor gedrag. Behandeling is het meest effectief wanneer vroeg in het leven begonnen.
Oppositional Defiant Disorder Behandelingen
In die gevallen waarin een patiënt niet reageert op therapie, wordt soms medicatie gebruikt om ODD-gedrag te “herbedraden”. Er zijn geen medicijnen goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van ODD in de VS, maar klinische ervaring suggereert dat de meeste kinderen en adolescenten met ODD verbeteren met een lage dosis atypische neuroleptica – arippirazol (Abilify) en risperidon (Risperidal), bijvoorbeeld. Medicatie is het meest effectief in combinatie met therapieprogramma’s.
Mensen met milde ODD kunnen verbeterde symptomen rapporteren na het nemen van omega-3 vetzuren om stemming en emoties te reguleren, vitamine E om omega-3 te helpen absorberen, melatonine om slaappatronen te helpen normaliseren, of zink om hyperactiviteit en impulsiviteit te helpen neutraliseren. Van deze alternatieve therapieën is niet empirisch bewezen dat ze de symptomen verbeteren, maar veel patiënten vinden dat het helpt om samen met hun arts een holistisch behandelplan op te stellen.
Oppositional Defiant Disorder At a Glance
Comorbiditeit met ADHD | – 25 procent van de jongens met ADHD en 10 procent van de meisjes met ADHD zal ODD ontwikkelen. – Ongeveer 40 procent van deze kinderen zal progressief verergeren en een gedragsstoornis (Conduct Disorder, CD) ontwikkelen. |
Suggestieve symptomen | – Verliest vaak zijn geduld – Maakt vaak ruzie met volwassenen – Tart of weigert vaak actief te voldoen aan verzoeken of regels van volwassenen – Ergert mensen vaak irriteert mensen opzettelijk – Geeft anderen vaak de schuld van zijn of haar fouten of wangedrag – Ergert zich vaak snel aan anderen – Is vaak boos en haatdragend – Is vaak hatelijk of wraakzuchtig – Bij volwassenen, Kwaad zijn op de wereld, regelmatig kwaad worden, zichzelf onophoudelijk verdedigen als hij kritiek krijgt of beschuldigd wordt; Kan zich presenteren als mishandeling van echtgenoot of woede op de weg |
Professional om te zien | Een gezinstherapeut of counselor. Een kinder- of jeugdpsychiater zal eventuele medicatie moeten voorschrijven. |
Behandelingen & Medicijnen | – Psychotherapie, inclusief training of begeleiding voor ouders – Stimulerende medicatie gebruikt voor ADHD – Atypische antipsych0tica, waaronder aripiprazol (Abilify) of risperidon (Risperidal) |
Aanbevolen middelen | – AACAP.org – ConductDisorders.com – EmpoweringParents.com – Taking Charge of Anger (#CommissionsEarned), door W. Robert Nay, Ph.D. – Je Opstandige Kind (#CommissionsEarned), door Russell A. Barkley, Ph.D. Je Opstandige Tiener (#CommissionsEarned), door Russell A. Barkley, Ph.D. Je Opstandige Kind: Parenting Easily Frustrated, Chronically Inflexible Children (#CommissionsEarned), door Ross W. Greene, Ph.D. |
#CommissionsEarned Als een Amazon Associate verdient ADDitude een commissie voor in aanmerking komende aankopen die door lezers van ADDitude worden gedaan via de affiliate links die we delen. Echter, alle producten die in de ADDitude Store gelinkt zijn, zijn onafhankelijk geselecteerd door onze redacteuren en/of aanbevolen door onze lezers. Prijzen zijn accuraat en items op voorraad op het moment van publicatie
Geactualiseerd op 24 maart 2021