Lees een full-text transcript.
Een persoon die kanker heeft gehad, wordt gewoonlijk een kankeroverlevende genoemd. “Mede-overlevende” wordt soms gebruikt om iemand te beschrijven die voor een dierbare met kanker heeft gezorgd.
Niet iedereen die kanker heeft gehad, houdt van het woord “overlevende”. De redenen hiervoor kunnen variëren. Het kan bijvoorbeeld zijn dat zij zich meer identificeren met “een persoon die kanker heeft gehad”. Of als ze elke dag met kanker te maken hebben, kunnen ze zichzelf beschrijven als “levend met kanker”. Daarom zien zij zichzelf misschien niet als een overlever.
Het leven met een geschiedenis van kanker is voor iedereen anders. Maar de meeste mensen hebben de gemeenschappelijke overtuiging dat het leven na kanker anders is.
Andere veel voorkomende reacties die mensen na kanker hebben, zijn:
-
Het leven meer waarderen.
-
Het meer accepteren van zichzelf.
-
Zich meer bezorgd voelen over hun gezondheid.
-
Niet weten hoe om te gaan na het einde van de behandeling.
Overleving begrijpen
Overleving van kanker heeft ten minste 2 gemeenschappelijke betekenissen:
-
Geen tekenen van kanker hebben na het beëindigen van de behandeling.
-
Leven met, door en na kanker. Dit betekent dat het overleven van kanker begint bij de diagnose. Het omvat mensen die gedurende langere tijd worden behandeld. Hun behandeling kan de kans verkleinen dat de kanker terugkomt of helpen voorkomen dat de kanker zich uitbreidt.
De fasen van overleving
Er zijn 3 fasen van overleving:
-
Acute overleving begint bij de diagnose en loopt door tot het einde van de eerste behandeling. De behandeling van de kanker staat centraal.
-
Extended survivorship begint aan het eind van de eerste behandeling en gaat door tot de maanden daarna. De gevolgen van de kanker en de behandeling staan centraal.
-
Permanent overlevingspensioen is wanneer er jaren zijn verstreken sinds het einde van de kankerbehandeling. De kans dat de kanker terugkomt, is kleiner. De langetermijneffecten van kanker en behandeling staan centraal.
Overlevingsstatistieken
Het aantal mensen dat kanker heeft gehad, is de afgelopen 45 jaar in de Verenigde Staten sterk toegenomen. In 1971 waren er 3 miljoen mensen met kanker. Vandaag de dag zijn dat er meer dan 15,5 miljoen.
-
Bijna 67% van de huidige overlevenden van kanker kreeg 5 jaar of langer geleden de diagnose.
-
Bijna 17% van alle overlevenden van kanker kreeg 20 jaar of langer geleden de diagnose.
-
Bijna de helft (47%) van de overlevenden heeft de leeftijd van 70 jaar of ouder.
De meeste overlevenden van kanker hebben gewone vormen van kanker gehad:
-
23% – borstkanker
-
21% – prostaatkanker
-
9% – colorectale kanker
-
8% – baarmoederhals-, baarmoeder, of eierstokkanker
-
8% – melanoom
Hogere overlevingspercentages kunnen te danken zijn aan de volgende belangrijke verbeteringen in kankerpreventie en -behandeling:
-
Screeningtests kunnen kankers vroeger opsporen. Deze tests omvatten:
-
Mammografie voor borstkanker
-
Prostaat Specifiek Antigeen (PSA) voor prostaatkanker
-
Colonoscopie voor colorectale kanker
-
Pap-test voor baarmoederhalskanker
-
Bestaande behandelingen worden op betere manieren gebruikt
-
Minder bijwerkingen, waardoor geplande behandelingen op schema blijven
-
Nieuwere behandelingen zoals doelgerichte therapie en immuuntherapie
Lees meer over de geschiedenis van kankeronderzoek op de website van de American Society of Clinical Oncology.
Het overleven van kanker: Wat u kunt verwachten
Aan het einde van de behandeling heeft iemand minder vaak contact met het zorgteam. Overlevenden kunnen hebben:
-
Rust dat de behandeling voorbij is
-
Onzekerheid over de toekomst
-
Verhoogde angst
-
Bang dat de kanker terugkomt
-
Geschuld over het overleven, anderen hebben verloren aan kanker
-
Fysieke, psychologische, seksuele of vruchtbaarheidsproblemen
-
Relatieproblemen
-
Discriminatie op het werk
-
Een sociaal netwerk dat nu voelt alsof het niet genoeg is
Veranderingen in relaties
Wanneer de actieve behandeling voorbij is, veranderen de behoeften van sommige overlevenden en kunnen de relaties verschuiven. Bijvoorbeeld:
-
Sommige vrienden kunnen hechter worden, terwijl anderen zich op afstand houden.
-
Families kunnen overbezorgd worden. Of het kan lijken alsof ze niet meer zo behulpzaam zijn.
-
Relatieproblemen van voor de kankerdiagnose kunnen weer aan de oppervlakte komen.
Wat u kunt doen:
-
Begrijp dat de hele familie verandert door de ervaring met kanker op manieren waar ze zich misschien niet bewust van zijn.
-
Werk door deze veranderingen heen om de steun te krijgen die u nodig hebt.
-
Houd open en voortdurende communicatie.
Terug naar het werk
Hervatting van een regelmatig werkschema is een manier om terug te keren naar een normale routine en levensstijl. De meeste mensen hebben hun baan nodig en de ziektekostenverzekering die het biedt.
Mensen met kanker kunnen:
-
Werken tijdens de behandeling
-
Vrij nemen voor de behandeling en weer aan het werk gaan als de behandeling is afgelopen
-
Niet in staat zijn om weer aan het werk te gaan door de gevolgen van de kanker of de behandeling ervan
Op het werk kunt u ondervinden dat:
-
Medewerkers willen wel helpen, maar weten niet hoe
-
U wordt anders of oneerlijk behandeld dan vóór de kankerbehandeling
Wat u kunt doen:
-
Besef dat wanneer en hoe u uw diagnose deelt een persoonlijke keuze is.
-
Als u ervoor kiest om over uw reis te praten, stel dan grenzen aan wat u deelt.
-
Bedenk waarover collega’s u tijdens en na de behandeling vragen zouden kunnen stellen. Beslis van tevoren hoe u hun vragen wilt beantwoorden.
Statistieken aangepast uit de publicatie van de American Cancer Society, Cancer Treatment & Survivorship Facts & Figures 2016-2017 (PDF), en het National Cancer Institute’s Office of Cancer Survivorship.