Wat Zijn De Verschillen Tussen Sumak en Gifsumak Wijnstok?

Klaar om de verschillen tussen sumak vs gifsumak planten te onderzoeken? Sumak (aka Sumach) is een interessante groep planten. Er zijn veel onschadelijke variëteiten die u kunt gebruiken voor vele nuttige doeleinden, en er zijn een paar giftige variëteiten die al de rest een slechte naam geven.

In dit artikel zullen we de verschillen bespreken tussen giftige sumak en zijn onschadelijke neven. We zullen ook informatie delen om u te helpen deze planten te identificeren en goed gebruik te maken van de winterharde, kleurrijke, nuttige onschadelijke sumak. Lees verder voor meer informatie.

Pin

Wat is gifsumak?

Gifsumak was ooit een lid van het Rhus-geslacht van bomen. Dit geslacht omvat:

• Braziliaanse peperbomen (Schinus terebinthifolius)
• Paarse rookstruik (Cotinus coggyrgria)
• Verfelijke sumak (meerdere variëteiten)
• Cashew (Anacardium occidentale)
• Mango (Mangifera indica)
• Pistache (Pistacia vera)

Recentelijk, zijn giftige leden van het Rhus-geslacht (waaronder gifsumak) uit de algemene categorie gehaald en ondergebracht in een geslacht voor giftige bomen en struiken, Toxicodendron (letterlijk gifboom).

Dit geslacht omvat planten die een stof produceren die urushiol wordt genoemd. Dit is het huiduitslag veroorzakende aspect van deze planten. In de VS moet u onder meer op de volgende leden van dit geslacht letten:

• Gifeik (Meerdere variëteiten)
• Gifsumak (Toxicodendron vernix)
• Gifsumak (Toxicodendron radicans)

Gifsumak is enigszins uniek in die zin dat het meestal groeit in moerassige gebieden en zeer weinig praktisch nut heeft; hoewel het sap van een Japanse variant wordt gebruikt om zwarte vernis te produceren.

Hoewel veel mensen denken dat poison sumac groeit als een liaan, is dit geloof onjuist. Er bestaat geen gifsumakrank. Giftige klimop kan groeien als een liaan, maar poison sumac groeit altijd als een struik of boom.

De poison sumac plant wordt gecategoriseerd als een bladverliezende struik, maar hij kan vrij hoog worden. Volwassen exemplaren zijn bekend met een hoogte van twintig voet. De giftige sumak heeft een dikke stam en stevige takken, zodat veel mensen hem als een boom zien.

Waar groeit de giftige sumak en hoe herken je hem?

De eerste aanwijzing dat een plant giftige sumak is en geen onschadelijke sumak, is dat je hem in een moeras vindt. Giftige sumak groeit graag in water. Men zegt dat hij graag “natte voeten houdt.” Als je niet in een moerassig gebied bent (b.v., een moeras, schaduwrijk hardhoutbos of dennenbos) en u vermoedt dat een struik of boom giftige sumak is, hebt u het waarschijnlijk mis; soms groeien sier- en giftige sumak echter naast elkaar, dus blijf waakzaam!

Hoe ziet giftige sumak eruit?

Als u in een moeras bent, bekijk de boom dan visueel (niet aanraken!) Poison sumac heeft:

Pinnately Compound Leaves:

Dit zijn bladeren die paarsgewijs aan lange rode stengels groeien met één enkel blad aan het eind van de stengel. De bladeren zijn niet allemaal even groot. In plaats daarvan worden ze naar het einde van de stengel toe kleiner en vormen zo een vedervorm.

Wanneer de plant nog geen bloemen of bessen heeft, kunt u de rode stengels en de vedervormige verzameling van oneven genummerde bladeren gebruiken als een identificatie.

Teardropvormige of afgeronde bladeren:

De afzonderlijke bladeren hebben een bleke middennerf, zijn generfd en druppelvormig. De bladranden zijn glad (d.w.z. ongetand of niet getand). De bladeren zijn enigszins dik, en het oppervlak is een beetje glanzend. De bladeren variëren van twee tot vier duim in lengte en kunnen één of twee duim breed zijn.

Verschillende schorstextuur:

Nieuwe schors zal glad en geelbruin zijn, maar de oude schors is ruw en grijsachtig. De oudere schors lijkt op die van een kornoelje, en gifsumak wordt soms gifkornoelje genoemd.

Verstralende herfstbladeren:

Gifsumak kan gevaarlijk zijn, maar hij ziet er ook goed uit. In de herfst verkleuren de bladeren geel, oranje en/of helderrood. De bladeren verkleuren niet allemaal tegelijk. Meestal zie je verschillende tinten aan dezelfde boom. Dit is een uitstekend fotomoment, maar maak er geen boeket van!

Doorhangende bloemen en sumakbessen:

Poison sumak produceert kleine, bleekgroene bloemen die uitgroeien tot wasachtige witte bessen (druifjes). Wanneer ze zich voor het eerst vormen, zijn de bessen groen. Naarmate ze rijpen, worden ze wit. Deze steenvruchten groeien in trossen die aan de takken hangen. De bessen zijn veilig voor vogels, en veel vogels eten ze ook. Herten eten ze ook als ze erbij kunnen.

Naast deze specifieke eigenschappen, is het belangrijk te onthouden dat poison sumac groeit in de moerassige gebieden van het oosten en zuidoosten van de Verenigde Staten. U zult het niet vinden in het Midwesten of het westen van de VS.

Hoe gevaarlijk is poison sumac en wat kunt u doen?

Van de verschillende giftige planten die in de Verenigde Staten voorkomen (poison oak, ivy, sumac, Virginia creeper en poisonwood) veroorzaakt poison sumac de meest ernstige allergische reacties bij de meeste mensen. Sommige mensen reageren niet bij de eerste blootstelling, maar herhaalde blootstelling zal uiteindelijk een sterke reactie veroorzaken.

Telkens wanneer u denkt dat u in contact bent geweest met giftige sumak of een andere giftige plant, moet u de blootgestelde huid onmiddellijk wassen met zeep of een speciaal product zoals Tecnu en warm water. Spoel grondig met koel water. Gebruik geen heet water, want dan kan de etherische olie van de plant (urushiol) in uw huid trekken.

Urushiol is de stof die allergische reacties veroorzaakt, en die kan afgeven op uw huid, uw kleren, uw kampeeruitrusting, de vacht van uw huisdier of iets anders dat ermee in contact komt. Het is een goed idee om u onmiddellijk uit te kleden, uw kleren in de was te gooien en u grondig te douchen telkens wanneer u thuiskomt van een wandeling, trektocht of kampeertocht in gebieden waar giftige planten aanwezig kunnen zijn.

Wees voorzichtig om niet in contact te komen met planten in het wild, tenzij u zeker bent van hun identiteit. Als u toch uitslag krijgt van giftige sumak, zijn er een paar dingen die u kunt doen om het herstel te bevorderen en de jeuk en pijn te verlichten.

• Na het douchen om de urushiol af te wassen, neemt u een lauw havermoutbad om de jeuk te helpen verlichten. Doe hiervoor een kopje droge havermout in een oude sok en knoop deze dicht. Gooi dit in uw lege badkuip en laat het badwater stromen. Laat het havermoutzakje in het bad zitten terwijl u zich onderdompelt. Het zal trekken als een theezakje.
• Bereid een pasta van zuiveringszout en water om over zeer geïrriteerde plekken van huiduitslag te strijken. Laat de pasta ongeveer een half uur zitten en spoel hem dan voorzichtig af met koel water. Misschien helpt het om een klodder pure aloë vera gel aan het mengsel toe te voegen om genezing te bevorderen.
• Gebruik OTC-antihistaminica zoals Benadryl. U kunt dit medicijn oraal innemen en/of gels of crèmes gebruiken die het bevatten. (Raadpleeg altijd een arts)
• Gebruik zalven, crèmes, gels en sprays die zinkoxide, zinkacetaat of hydrocortison bevatten.

Als uw huiduitslag niet meteen verbetert en/of niet binnen een week volledig verdwijnt, moet u naar uw arts gaan. Als een groot deel van uw huid is aangetast, of als zeer gevoelige gebieden (bijvoorbeeld ogen of slijmvliezen) zijn aangetast, is het verstandig om uw arts te raadplegen.

Wat is de beste manier om van giftige sumakplanten, -bomen en -struiken af te komen?

Niet als u in een gebied woont waar de plant veel voorkomt, is het waarschijnlijk dat u er geen last van heeft. Als u een volgroeide giftige sumak op uw eigendom heeft, kunt u het beste een professional inhuren om het voor u te verzorgen. Als u onvolgroeide planten hebt, hebt u een paar meer opties. U kunt:

• bespuiten met een onkruidverdelger.
• bespuiten met azijn.
• Een kudde geiten huren of aanschaffen om de planten op te eten en ze gemaaid te houden.

Voor meer details over Getting Rid Of Poison Ivy, Poison Sumac and Poison Oak

Of u nu kiest voor het verwijderen van giftige sumak (of andere giftige planten), vergeet niet om de borstel niet te verbranden. De rook kan sterk irriterend zijn en een negatieve invloed hebben op u, uw familie en mensen in de wijde omtrek.

Hoe verschilt sier- of onschadelijke sumak van gifsumak?

Gifsumak is gevaarlijk en eng, maar siersumak is heerlijk (zij het een beetje opdringerig). Inheems in Noord-Amerika, sumak is een robuuste, gemakkelijk te behagen, goed uitziende, nuttige aanvulling op een grote tuin of tuin.

Harmless sumak is bijna altijd een boom. Hij kan wel drie meter hoog worden. Zijn mooie witte bloemen trekken bestuivende insecten aan, en zijn pluizige, rode, rechtopstaande bessentrossen trekken allerlei vogels aan. De bessen zitten boordevol vitamine C en kunnen worden gebruikt voor het maken van alcoholische en niet-alcoholische dranken, specerijen en natuurlijke kleurstoffen.

De bomen hebben meerdere stammen en holle stengels. Het hout is goed voor veel dingen, waaronder whittling, het maken van pijp stelen en het maken van een natuurlijke “kraan” voor het verzamelen van ahornsiroop uit een boom. In tegenstelling tot giftige sumak kan sumakhout veilig worden verbrand, en de rook kan door imkers worden gebruikt om de bijen te kalmeren tijdens het onderhoud van de bijenkorven.

Sumac! Wat is het? Waar is het goed voor?

Harteloze sumak is gemakkelijk te kweken uit zaad of uit wortelstokken. In ideale omstandigheden kunnen ze zelfs invasief worden, omdat ze zich gemakkelijk uitzaaien als het waait en de wortels (wortelstokken) zich enthousiast verplaatsen.

Door hun welig tierende groeiwijze is deze boom een uitstekende keuze voor een groot, boomloos terrein of een heuvelachtig gebied dat last heeft van erosie. De bomen vormen een netwerk van ondiepe wortels die helpen de grond op zijn plaats te houden. Ze hebben de neiging om in bosjes te groeien om elkaar de steun van een complex wortelstelsel te geven.

Deze winterharde bomen groeien gelukkig (en ongevaarlijk) in de hele Verenigde Staten en Canada. Ze verdragen droogte en slechte bodemomstandigheden. Ze hebben bijna geen natuurlijke vijanden, dus u hoeft zich geen zorgen te maken over ongediertebestrijding.

Hoe ziet onschadelijke sumak eruit?

Er zijn veel variëteiten van onschadelijke (ook wel sier) sumak, en ze kunnen groeien in een grote verscheidenheid van omgevingen, behalve in schaduwrijke, moerassige gebieden. Onschadelijke sumaks houden van veel zon, en ze houden er niet van om hun voeten nat te houden. In feite zijn ze droogteresistent.

De verschillende variëteiten verschillen enigszins in uiterlijk. Onthoud alleen dat ze geen gladgerande bladeren of hangende witte bessen hebben. De meeste variëteiten van de onschadelijke sumak hebben deze eigenschappen gemeen:

• Vorkachtige stengels met paren bladeren die over de lengte lopen. Deze bladeren zijn alle van één grootte, en er is geen enkel blad aan het eind van de stengel, zodat de bladeren waarschijnlijk gelijk in aantal zijn. De stengels zijn groen of geel, rozig roze of een andere kleur die bij de plant past (niet fel, agressief rood).
• Langwerpige bladeren: In plaats van aan één uiteinde kleiner te zijn, zijn de onschadelijke sumakbladeren meestal even breed van het ene uiteinde naar het andere. Ze hebben een middenrib en getande randen.
• Rode, getufte, rechtopstaande zaaddozen: De bomen hebben kleine groenachtig/witte bloemen in het voorjaar. Deze veranderen in aantrekkelijke, rode of dieproze (meestal kegelvormige) zaaddozen tijdens de zomer. Als ze ongemoeid worden gelaten, blijven de zaaddozen op hun plaats en vormen ze de hele winter door een lust voor het oog en een belangrijke voedselbron voor vogels.
• Herfstkleur: De onschadelijke sumak geeft in de herfst een prachtig schouwspel. Het evenaart dat van zijn giftige neef – alleen zonder het gif!

Vele variëteiten van sering om uit te kiezen

Sumsoorten voor de sier zijn zeer aanpasbaar, en er zijn verschillende soorten voor elke regio van de Verenigde Staten en Canada. Er is ook geïmporteerde sumak die uit andere delen van de wereld is ingevoerd en gelukkig is genaturaliseerd in Noord-Amerika. Hier zijn enkele van de variëteiten die u kunt tegenkomen.

Top Pick

Smooth sumac (Rhus glabra) is een kleine boom met losse vruchttrossen en gladde schors. Zijn bladeren zijn vooral aantrekkelijk omdat ze aan de onderkant veel lichter zijn dan aan de bovenkant. De onderzijde van het blad kan bijna wit zijn, en dit geeft het blad een glinsterend uiterlijk als de wind waait. Dit exemplaar kan een hoogte bereiken van 2 meter tot 2 meter. Hij is winterhard in zones 3 tot en met 9.

Omwille van zijn grote verspreidingsgebied heeft hij vele namen, waaronder gewone sumak, Pennsylvania sumak, Rocky mountain sumak, Western sumak en Upland sumak. Vanwege zijn dramatische kleur en aantrekkelijke bast wordt hij ook wel Rode sumak, Scharlaken sumak, Witte sumak en Gladde sumak genoemd. Veel delen van Rhus glabra kunnen worden gebruikt om een grote verscheidenheid aan natuurlijke kleurstoffen te produceren, variërend in tinten van geel tot rood tot zwart. Het is ook een goede keuze voor het maken van dranken en het gebruik als specerij.

Prairie Flame is een cultivar van gladde sumak die in de herfst zeer briljant rood loof geeft. Het kleurcontrast tussen de boven- en onderzijde van de bladeren is zeer opvallend.

Andere Sumsaksoorten

• Staghorn (Rhus typhina) is een kleine tot middelgrote boom (15 tot 25 voet hoog) waarvan de takken eindigen in een compacte, afgeronde formatie. De takken zijn roestkleurig en een beetje harig als het gewei van een hert. Vandaar de naam. De trossen vruchten zijn ook bedekt met een zachte vacht. Hij wordt ook wel fluwelen sumak of azijnboom genoemd. Deze variëteit is winterhard in zones 4 – 8.
• Knipbladige hertshoorn (Rhus typhina laciniata) lijkt op gewone hertshoorn, maar de bladeren zijn klein en gedeeld voor een zeer delicaat uiterlijk.
• Tiger’s Eyes is een cultivar met helder chartreuse bladeren die in het begin van de herfst een aantrekkelijke gele tint krijgen en dan uitgroeien tot een indrukwekkende scharlakenrode kleur. De stengels hebben een rozige roze kleur. Dit is een dwergsoort die drie tot zes meter hoog wordt. Hij is winterhard in de Amerikaanse zones 4 tot 6. De plant is droogtetolerant en bestand tegen konijnen. Het is een goede keuze voor erosiebestrijding op hellingen.
• Gevleugelde sumak (Rhus copallina) heeft gladde twijgen (niet behaard), en zijn stengels hebben een plat membraan dat langs de zijkanten tussen de bladeren loopt. Dit is de “vleugel”. Deze interessante soort produceert kleine trossen bloemen en vruchten op een eerder spaarzame manier. Hoewel de plant wel 30 voet hoog kan worden, wordt hij soms dwergsumak genoemd. Andere namen zijn glanzende sumak en sumak met vlamblad. Deze mooie plant komt oorspronkelijk uit het oosten van de VS en is winterhard in zones 5 tot 10.
• Geurende sumak (Rhus aromatica) ook bekend als Citroen sumak, Zoet-geurende sumak en Polecat bush. Het is een uitzondering op de “bomenregel”. Het is een laagblijvende struik (2-8 voet hoog) die zich zeer snel verspreidt, zodat het een uitstekende keuze is als bodembedekker. Dit geldt vooral voor gebieden die gevoelig zijn voor bodemerosie. Het verschilt ook van andere siersumsac in het feit dat de bladeren in groepjes van drie worden gevormd. Om deze reden wordt hij vaak verward met gifsumak. Vergeet niet naar de bessen en bloemen te kijken voor een positieve identificatie. Hij is winterhard in de zones 4-8.
• Skunkbush sumak (Rhus trilobata) lijkt sterk op Geurige sumak en de twee worden vaak door elkaar gebruikt. Beide zijn kleine, driebladige versies die kunnen worden verward met poison ivy. De Skunkbush is vrij klein maar kan een hoogte bereiken van 12 meter. Hij is ook winterhard in de zones 4-8. Dit stinkende struikje heeft vele namen, waaronder Stinkend Struikje, Stinkende sumak, Quailbush, Stinkende sumak en aromatische of welriekende sumak.
• Iepenbladige sumak (Rhus coriaria) is een kleine variëteit die inheems is in Zuid-Europa. Hij wordt maximaal 1 meter hoog. Hij is winterhard in de Amerikaanse zones 9 en 10.
• Altijdgroene sumak (Rhus virens) is ook bekend als tabaksperzik. Hij komt oorspronkelijk uit Texas, New Mexico en Mexico. Dit is nog een vrij kleine struik die niet hoger wordt dan 12 meter. Hij heeft een prachtige rode herfstkleur en is alleen winterhard in de zones 8-10.
• Limonadebes (Rhus integrifolia) wordt maximaal 1 meter hoog. Hij komt oorspronkelijk uit Zuid-Californië en Baja en is winterhard in de zones 9-10. Deze aantrekkelijke struik heeft glanzend groene bladeren en mooie roze bloemtrossen.
• Zoete sumak (Rhus ovate) is een andere inheemse plant uit Zuid-Californië die ook in Baja en in Arizona kan worden gevonden. Andere namen zijn Chaparral sumak en Sugar Bush. Hij is droogtetolerant en heel aantrekkelijk met dikke, roze bessen. De hoogte van deze struik kan variëren van 1 meter tot 2 meter. Hij is winterhard in zones 7 tot 11.
• Kleine sumak (Rhus microphylla) lijkt wel wat op een hulststruik. De bladeren zijn klein en hij is goed geschikt voor zeer droge streken. Hij is ook bekend als Woestijnsumak of Scrub sumak. Deze krachtige groeier kan een hoogte bereiken van 2 meter en is winterhard in de zones 6 tot en met 9.
• Michaux’s sumak (Rhus michauxii) is een dwergsumak die wel wat lijkt op zijn giftige neef. Om die reden staat hij ook bekend als Valse giftige sumak. Je kan het verschil zien tussen de twee omdat Michaux’s grotere bladeren heeft dan echte giftige sumak. De bladeren zijn ook gekarteld langs de randen. Deze kleine struik wordt slechts 1 meter hoog en is winterhard in zones 5 tot 7.
• Prairie sumak ( Rhus lanceolata) kan een torenhoge hoogte bereiken van 20 meter en biedt een prachtig kleurenspel in de herfst. Het is een inheemse plant van de Texaanse prairies, en wordt soms Texas sumak, Prairie flame-leaf sumak, Limestone sumak of Prairie glanzende sumak genoemd. Dit mooie exemplaar is winterhard in zone 6-8.

Wat kun je doen met onschadelijke sumak?

Er zijn vele culinaire, medicinale en ambachtelijke toepassingen voor siersumak. Inheemse Amerikanen vonden onschadelijke sumak nuttig voor een breed scala van bezigheden. De jonge scheuten van de boom kunnen geplukt, geschild en zo gegeten worden. De eetbare delen van de boom zitten vol vitaminen en mineralen.

De bessen kunnen worden gebruikt om sumaklimonade te maken, smakelijke thee en/of een pittige specerij (rode za’atar) voor gebruik in midden-oosterse recepten, hartige sauzen, gevogeltegerechten, rijst en meer. Van de bessen kan een extract worden gemaakt, dat kan worden ingevroren voor gebruik in allerlei gerechten, het hele jaar door. Sumaklimonade kan op zichzelf worden gedronken, worden gebruikt om citroenachtige ijslolly’s te maken, worden toegevoegd aan alcoholische of niet-alcoholische dranken of worden gebruikt in elk recept dat om limonade vraagt.

Wat is sumak? Is het giftig?

De schors, bladeren, bessen, sap en wortels van de onschadelijke sumak worden in de volksgeneeskunde vaak gebruikt voor het maken van kompressen, zalven, adstringerende middelen, antiseptica, diuretica en diverse tonicums om uiteenlopende problemen aan te pakken, zoals:

• problemen met de urinewegen
• huidaandoeningen
• ontsteking
• verkoudheid en griep
• diarree
• koorts

Er wordt gezegd dat de bladeren kunnen worden gekauwd om pijnlijk tandvlees te verlichten. De citroenachtig smakende bessen kunnen worden gebruikt om medicinale of recreatieve wijn te maken. Bladeren, schors en bessen kunnen worden gebruikt om kleurstof te maken die geschikt is voor natuurlijke stoffen, ruwe wol, leer en meer.

Het zachte hout kan worden gebruikt voor handwerken of whittling. Uit het zaad kan olie worden gewonnen om natuurlijke was te kleuren voor het maken van kaarsen.

De beste tijd om sumakbessen te oogsten is in de nazomer/vroege herfst. Het is beter ze niet onmiddellijk na een regenbui te oogsten, omdat het ascorbinezuur (vitamine C) dat ze hun wrange, citroenachtige smaak geeft, wordt vastgehouden in de kleine haartjes die de bessen en de schors van de boom bedekken.

Regen spoelen deze stof weg, dus het is het beste om een paar dagen te wachten tot het zich weer heeft opgebouwd voordat u gaat oogsten. Om het ascorbinezuurgehalte te testen, lik je gewoon ter plekke aan een trosje bessen. Als het zuur smaakt, is het goed om te plukken.

Wat als sering mijn landschap overneemt?

Deze bomen houden ervan om te reizen. Als je besluit dat je er geen wilt en hem omhakt (of als er een sumakboom omvalt) zullen de wortels in overdrive gaan en snel scheuten uitzenden, zodat je al snel een dozijn bomen hebt waar je er eerst maar een of twee had. Door zaadverspreiding en het verspreiden van wortels, zou je al snel je hele buurt kunnen voorzien van sumak voor de sier, en sommige mensen zullen daar niet zo blij mee zijn.

Je kunt de verspreiding van de planten wel in de hand houden. Als u onschadelijke sumak plant, is het handig als u het gebied waar u wilt dat hij blijft, omringt door een muurtje te bouwen met stoeptegels. Graaf rondom een greppel van ongeveer een meter diep en zet de stoeptegels er verticaal in. De zijkanten met aarde of cement afdekken om de stenen op hun plaats te houden.

Sumacwortels gaan gewoonlijk niet dieper dan ongeveer 10 centimeter, dus uw muurtje zou uw boom redelijk binnen de perken moeten houden. Geef de boom wel voldoende ruimte om een paar scheuten uit te zenden voor nieuwe bomen. Vergeet niet dat ze graag in bosjes groeien omdat hun wortelsystemen ondiep zijn. Een enkele boom zal omvallen bij harde wind als hij geen metgezellen heeft om hem overeind te houden.

Omdat siersumakwortelstelsels lang zijn maar dicht bij de oppervlakte blijven, kunt u met deze methode enige verspreiding tegengaan. Dit zal natuurlijk niet veel helpen bij verspreiding door zaad. Als zaadvermeerdering resulteert in ongewenste oplopers, bespuit ze dan met herbicide of een azijnmengsel. Omdat het wortelstelsel zo uitgebreid is, zal dit op den duur waarschijnlijk niet veel uithalen.

U kunt ongewenste nieuwkomers waarschijnlijk beter laten maaien. Geiten zouden waarschijnlijk ook genieten van het eten van deze kleine sukkels. Als u zeer vastberaden bent en van hard werken houdt, kunt u individuele uitlopers zoeken, ze met de hand terughakken en hun stronken met herbicide verven. Het doden van sumakstronken is een zinloze bezigheid, en eerlijk gezegd kunt u er jaren mee bezig zijn met weinig of geen resultaat vanwege de verspreiding van zaden en het robuuste wortelstelsel.

De beste manier om siersumak te bestrijden is gewoon te begrijpen dat het zich zal verspreiden. Plant het op de juiste manier. Als u er geen ruimte voor hebt, laat hem dan staan. Als je het al hebt en het niet wilt, ben je misschien beter af en heb je er meer vrede mee dat je je houding aanpast dan dat je het probeert uit te roeien.

Sier sumak is een aantrekkelijke, nuttige plant die de potentie heeft om je directe omgeving te verbeteren, de lokale diversiteit aan wilde dieren te ondersteunen, herfst- en winterinteresse toe te voegen aan je erf en tuin en je dagelijkse voeding en je dagelijkse leven te verrijken.