Totdat de archeoloog Hiram Bingham er op deze dag, 24 juli, in 1911 op stuitte, dacht het grootste deel van de wereld dat de oude Inca-stad Machu Picchu verloren was gegaan, evenals hun hoofdstad Vilcabamba. Toen Bingham naar Peru terugkeerde om de opening te vieren van een weg naar de plaats die zijn naam zou dragen, begon hij oude kaarten en teksten te bestuderen, zoals TIME in 1948 meldde, totdat hij er zeker van was dat er ergens in de Andes een Inca-hoofdstad lag die nooit door de Spaanse indringers was gevonden. Hij kreeg een belangrijke tip van een plaatselijke ezeldrijver en vond bij het beklimmen van de Machu Picchu piek de verloren stad, verborgen onder wijnranken.
Natuurlijk betekent het feit alleen al dat de ezeldrijver de tip te bieden had, dat Machu Picchu in de eerste plaats nooit helemaal verloren was. Het werd gewoon genegeerd door iedereen behalve de lokale bevolking die hun leven rond de site leefden. Kort na Binghams dood, toen er een gedenkplaat aan hem werd gewijd, kreeg het tijdschrift aanleiding om het verhaal te herlezen:
Sommige deskundigen geloven dat delen van de stad, die Bingham Machu Picchu (Oude Piek) noemde, 60 eeuwen oud zijn, wat haar 1000 jaar ouder zou maken dan het oude Babylon. Meer recent, als de ruïnes juist worden geïnterpreteerd, was het tegelijk een onneembare vesting en een majestueuze koninklijke hoofdstad van een verbannen beschaving.
Gebouwd op een zadel tussen twee pieken, is Machu Picchu omgeven door een granieten muur, en kan slechts worden betreden door één hoofdpoort. Binnen is een doolhof van duizend verwoeste huizen, tempels, paleizen en trappen, allemaal gehouwen uit wit graniet en gedomineerd door een grote granieten zonnewijzer. In het Quechua, de taal van de zonaanbiddende Inca’s en hun tegenwoordige afstammelingen, stond de zonnewijzer bekend als Intihuatana, de aankoppelpost van de zon.
Volgens Bingham’s eigen berekening was de stad eigenlijk een pre-Inca fort dat uiteindelijk een Quechua stad werd, waar de eerste Inca koning werd geboren. Toen de Spanjaarden arriveerden, aldus Bingham, vluchtten de Inca’s die dat konden naar Machu Picchu, maar het rijk hield het nog maar een paar decennia vol voordat de laatste van hun koningen in de 16e eeuw werd vermoord.
Hoewel Machu Picchu zijn aantrekkingskracht op toeristen nooit heeft verloren, is wel gebleken dat Binghams verslag van wat zich daar had afgespeeld, niet helemaal waar was. Moderne deskundigen beweren dat Machu Picchu slechts een buitenverblijf voor de aristocratie was, en helemaal geen belangrijk centrum van het Inca-leven.
Lees meer uit 1948, hier in de TIME Vault: Explorer’s Return
Ontvang onze Geschiedenis Nieuwsbrief. Plaats het nieuws van vandaag in context en bekijk hoogtepunten uit de archieven.
Dank u!
Voor uw veiligheid hebben we een bevestigingsmail naar het door u opgegeven adres gestuurd. Klik op de link om uw inschrijving te bevestigen en onze nieuwsbrieven te beginnen ontvangen. Als u de bevestiging niet binnen 10 minuten ontvangt, controleer dan uw spam-map.
Schrijf naar Lily Rothman op [email protected].
