Toen mijn broer naar deze show begon te kijken en ik er stukjes van op de achtergrond hoorde, vond ik het het stomste ooit klinken – ik hoorde stukjes dialoog in de trant van “Oh, yeah! Nou val ik aan met mijn duistere tovenaar!” of “Nu zal ik de kracht van alle millennium items gebruiken en over de wereld heersen!” of “Ha ha, met de kracht van onze vriendschap zullen we je verslaan!” Maar nadat ik gedwongen was een aantal afleveringen te kijken en het plot en de karakterontwikkeling daadwerkelijk begon te volgen, ontdekte ik tot mijn verbazing dat deze show, hoewel het eigenlijk gewoon een marketingtruc is om ruilkaarten te verkopen, eigenlijk een complex en fascinerend verhaal is met goed ontwikkelde en multidimensionale personages en relaties.
Nou, toegegeven, je moet bepaalde toleranties hebben om van deze show te kunnen genieten: je moet de wereld accepteren waarin de personages leven, waarin om de een of andere reden alles lijkt te draaien om een bepaald kaartspel, Duel Monsters, en waarin er oude voorwerpen bestaan met verschillende geesten erin gevangen. Als je geneigd bent om de uitgangspunten van het plot als dom af te doen, dan is deze serie niets voor jou. Ten tweede moet je verdragen dat een groot deel van de show bestaat uit duels, waarin de personages zelf strijden in het kaartspel dat de show is ontworpen om op de markt te brengen. Het helpt als je een 6- tot 12-jarige jongen bent (of iemand anders, veronderstel ik) en het kaartspel zelf graag speelt. Of, zoals ik, je kan je gewoon realiseren dat het spel eigenlijk heel interessant en complex is, en in de show gebruikt wordt om het plot en de karakterontwikkeling te bevorderen, en het gewoon aanvaarden. Tenslotte moet je een zekere mate van sappigheid tolereren – de hoofdpersonages nemen vaak de tijd om door te gaan over het belang van vriendschap en moed en opkomen voor jezelf, enz. enz…maar persoonlijk vind ik dit enigszins verfrissend nadat ik mijn broer talloze videospelletjes heb zien spelen waarin de belangrijkste boodschap leek te zijn: dood alles op je pad als het je energiepunten oplevert of een dergelijk voordeel. En de relaties tussen de personages zijn complex genoeg dat deze toespraken, wanneer ze voorkomen, echt betekenisvol zijn en soms (althans voor mij!) heel ontroerend.
Het punt is, wijs deze show niet af. De animatie is helder en genuanceerd (behalve af en toe wanneer ze om de een of andere reden besluiten over te schakelen op overdreven, cartoonachtige animatie, vooral met Joey – die momenten zijn waarschijnlijk mijn minst favoriete aspect van de show!), en de personages zijn echt, ontroerend en zeer vermakelijk. Schort je cynisme op en laat jezelf gewoon genieten van de show–het is eigenlijk best de moeite waard!!