6 Things My Therapist Taught Me to Stop Bottling Up My Emotions

Będąc naturalnie „wewnętrznymi” osobowościami, introwertycy mogą zmagać się z wyrażaniem swoich uczuć, opinii i pragnień wobec innych.

Nie jestem terapeutą, ale chodzę na terapię. Tak więc, chociaż nie mam autorytetu licencjonowanego lekarza lub psychologa, moje doświadczenie nauczyło mnie kilku ważnych rzeczy na temat radzenia sobie z własnymi emocjami. Therapy, in short, has given me the support I need to find relief, liberation, and healing.

If you’re an introvert like me, you may find the therapy process challenging, as we „quiet ones” naturally tend to keep our thoughts and feelings to ourselves. Chroniczny overthinker, nauczyłem się tłumić moje uczucia w obawie przed byciem źle ocenianym, etykietą „zbyt wrażliwy,” lub nie kochany, szanowany lub zrozumiany. Z pomocą mojego terapeuty przekonałam się, że wrażliwość oznacza obnażenie wszystkiego i odrzucenie starannie skonstruowanego obrazu siebie, który tak usilnie starałaś się utrzymać – nie jest to proces łatwy, ale satysfakcjonujący.

Dla mnie terapia była potrzebą poczucia więzi z kimś, kto mnie rozumiał. Moja terapeutka nie znała mnie w taki sposób, jak moi przyjaciele i rodzina. Była (jest) tam, by mi pomóc, popychając mnie do stania się najlepszą sobą, do mówienia o rzeczach, które wolałabym zachować dla siebie, i do odkrycia katartycznej mocy uwalniania emocji poprzez rozmowę. Terapia może być błędnie postrzegana przez niektórych jako terapia tylko dla tych, którzy doświadczyli głębokiej traumy lub potrzebują pomocy w kierowaniu swoim życiem. Tak, terapia może być dla tych rzeczy, ale to także o wiele więcej.

Jedną z rzeczy, których nauczyła mnie terapia, jest to, jak przestać zamykać w sobie emocje i faktycznie je wyrażać. Oto sześć rzeczy, których nauczyłem się od mojego terapeuty, a które, mam nadzieję, pomogą i tobie.

6 Tips for Introverts to Stop Bottling Up Their Emotions

Like heavy rocks, unexpressed emotions will eventually weigh you down.

W pierwszej lekcji mój terapeuta zademonstrował moje emocjonalne ciężary za pomocą kamieni. To wydawało się dość proste, ale ona przekonała mnie o znaczeniu uczenia się puszczać mój ciężary. Otworzyła skrzynię i jeden po drugim wkładała mi do rąk kamienie (różnej wielkości, ale przeważnie wielkości mojej dłoni). Kamienie stawały się coraz cięższe, a w końcu, pod koniec, niemożliwe do utrzymania. Celem tego ćwiczenia było pokazanie mi, że tłumienie emocji może wydawać się nieistotne na początku, ale w końcu ciężar emocjonalny pociągnie cię w dół.

Rozważ swoje emocje w ten sposób. Czy pozwalasz, aby jakieś niewyrażone uczucia cię obciążały? Twoje myśli i uczucia są tak samo ważne jak myśli i uczucia innych osób.

Może się to wydawać oczywiste, ale jako introwertyczka, rozmowa nigdy nie była moim celem – a jednak rozmowa stała się teraz bardzo istotna dla mojego zdrowienia.

Przed rozpoczęciem terapii miałam wiele obaw dotyczących tego procesu. Czy powinnam mówić o tym, co moim zdaniem jest ważne? Czy mój terapeuta będzie się tym przejmował? A może jestem zbyt zniszczona emocjonalnie, by mieć cokolwiek wartego powiedzenia? Na szczęście moja terapeutka przejęła inicjatywę w rozmowie i zachęcała mnie, po prostu prosząc, żebym mówiła. Najlepszą rzeczą, jakiej mnie nauczyła, było to, że dobrze jest po prostu paplać i mówić o drobiazgach, takich jak to, co dzieje się w moim życiu i jak się czuję. Uwierzcie mi, kiedy mówię, że paplanie o moim życiu nie przychodzi mi naturalnie jako introwertykowi.

Więc, następna lekcja, której się nauczyłem to, że moje myśli i uczucia są tak samo ważne jak te każdego innego. Aby lepiej zrozumieć, co czujesz, zachęcam cię do rozmowy na ten temat. Znajdź terapeutę, przed którym nie będziesz się czuła skrępowana. Terapia, jak powiedziała mi kiedyś moja siostra, jest jak związek. Upewnij się, że twój terapeuta nie sprawi, że poczujesz się zduszony i niespokojny, albo że nie zrozumie twojej introwertyczności. Powinieneś myśleć o swoim terapeucie jako o kimś, komu możesz się zwierzyć – kimś, kto jest tam dla ciebie.

Spróbuj pisać to, co czujesz przez cały tydzień: krótkie notatki lub notatki na kartce, aby ci przypomnieć i skłonić cię do mówienia o tym, co trzymasz w środku. Robię to, gdy chcę sobie coś przypomnieć lub gdy chcę to dokładnie sformułować lub opisać.

Mówiąc o pisaniu…

Pisanie swoich myśli i uczuć pomoże ci nadać im sens.

Nawet przed terapią, pisanie było dla mnie pocieszające i nadal łagodziło mój ból i samotność (tak, nawet introwertycy bywają samotni, zwłaszcza gdy czują się niezrozumiani). Pisanie w sposób nieedytorski, bez myślenia o tym, kto mógłby to potencjalnie przeczytać, jest dobre. To jak przelanie na papier twoich najmroczniejszych, najbardziej intymnych lub zaskakujących myśli. (Tutaj jest kilka więcej wskazówek dziennikarstwa dla introwertyków.)

Akt pisania swoich myśli jest prawie podobny do robienia czegoś z nimi. Napisz list do osoby, która cię zraniła. Napisz do swoich rodziców o tym, jak zniszczyli cię jako dziecko. Napisz do Boga, jeśli tak zdecydujesz. Napisz do siebie samego w przyszłości. Gdy to zrobisz, przekonasz się, że przepracujesz skrywane uczucia i lepiej je zrozumiesz.

Dołącz do introwertycznej rewolucji. Jeden e-mail, w każdy piątek. Najlepsze artykuły o introwertykach. Subskrybuj tutaj.

Gdy wyrażasz swoje uczucia, możesz wzmocnić swoje relacje.

Często dawałem upust mojemu terapeucie o tym, jak byłem zdenerwowany, że mój przyjaciel nie próbował bardziej w naszym związku lub jak czułem się daleko od mojej rodziny. Prosiła mnie wtedy, żebym zastanowiła się, co robiłam w tej sprawie lub kiedy ostatni raz wyciągnęłam do kogoś rękę. Przez większość czasu nie mogłam powiedzieć, że zrobiłam wiele.

W ten sposób terapia pomogła mi stać się lepszą osobą. Zamiast tłumić nasze emocje, które z czasem nieuchronnie wybuchają, powinniśmy zastanowić się, co możemy zrobić teraz, aby stać się ludźmi, którzy lepiej radzą sobie ze stresującymi lub rozczarowującymi sytuacjami.

Na przykład, mam współpracownika, który często potrzebuje pomocy przy wykonywaniu zadań, a ja nie zawsze wiem, jak się do niego zwrócić. Kiedy zacząłem myśleć o rozmawianiu z nią w taki sposób, w jaki chciałbym, aby do mnie mówiono, stało się to łatwiejsze do opanowania. Wiem, że jest to najlepsze rozwiązanie dla naszego zespołu. Jednak jest to również korzystne dla mnie, ponieważ nie jestem już zestresowany tym, że ona nie skończy lub nie poradzi sobie z zadaniem w niewłaściwy sposób, a nasze zmiany są płynniejsze. Nie byłbym w stanie dojść do tego wniosku, gdybym nie rozmawiał o moich stłumionych uczuciach na terapii.

Inny przyjaciel notorycznie spóźnia się, kiedy się spotykamy. Ja zawsze jestem wcześnie. Czy widzisz to napięcie? Dzięki terapii nauczyłam się, że jeśli małe rzeczy mnie denerwują, powinnam zwrócić na nie uwagę w sposób nieosądzający i nie broniący się. Na przykład, nauczyłem się mówić: „Wiesz, że przeszkadza mi to, że ___.” Albo: „Rozumiem, skąd pochodzisz, ale byłabym wdzięczna, gdybyś ___”. Niech ktoś wie, że twoje uczucia są ważne. Nie przepraszaj, ale uznaj błędy i wady innych i postaraj się wypracować rozwiązanie.

Zidentyfikuj czynności, które sprawiają ci przyjemność, abyś mógł uwolnić stłumioną energię emocjonalną w zdrowy sposób.

Poza rozmowami o rzeczach, z którymi się zmagam, rozmawiam również z moim terapeutą o tym, co sprawia mi radość: sztuka, wolontariat w lokalnym Samaritan Center, spędzanie czasu z ludźmi, których lubię, uczenie się, czytanie i bieganie (chociaż ta okropna astma daje o sobie znać i aktywnie jej nienawidzę – ale to dobry zły bieg). W tych rozmowach mój terapeuta pomógł mi zidentyfikować kilka zdrowych sposobów na uwolnienie stłumionej energii emocjonalnej. Teraz nauczyłam się, że jeśli nie mogę porozmawiać z osobą, która mnie trapi lub zająć się sytuacją, która mnie obciąża, mogę skierować moje myśli i energię na coś zdrowego.

Pomyśl o tym, dlaczego zamykasz swoje emocje w butelce.

Dawno temu przeczytałam artykuł o „jaźni cienistej”, o tym, że to, czego nie możesz znieść w innych ludziach, jest w rzeczywistości odbiciem tego, czego nienawidzisz w sobie. Czy to prawda czy nie, dało mi to do myślenia. Kiedy jestem smutna, czy to dlatego, że pozwoliłam innym ludziom źle mnie traktować? Dlaczego pozwalam, aby ta sama osoba wciąż sprawiała, że czuję się nieodpowiednia? Co by się stało, gdybym skonfrontowała się z ludźmi o tym, co naprawdę czuję – czy relacja rozwinęłaby się dalej? Zadawanie sobie takich pytań pomaga mi sięgnąć głębiej i uzyskać jasność, kiedy tłumię w sobie emocje.

Uzyskanie jasności pomogło mi poradzić sobie z niektórymi trudnymi sytuacjami w moich związkach. Na przykład, kiedy po raz pierwszy usiadłam na terapii, poruszyłam temat napiętej przyjaźni. Czułam, że ich tracę, a oni byli samolubni. Patrząc wstecz – i co najważniejsze, biorąc pod uwagę to, co powiedział mój terapeuta – zdałam sobie sprawę, że ja również odegrałam rolę w tej sytuacji; mogłam wyciągnąć więcej ręki do tej osoby, ale tego nie zrobiłam. Uświadomiłam sobie również, że moja introwertyczność była czynnikiem, ponieważ nierealistycznie oczekiwałam, że inni ludzie przyjdą do mnie, nie inicjując rzeczy na własną rękę. Ostatecznie, byłem w stanie naprawić sytuację z tym friend.

Tworzenie osoby, którą chcesz być jest o nauce, kim jesteś, co lubisz, i co chcesz. Introwertycy mogą być bardziej stłumione ich uczucia, ponieważ nie są one tak wokalne jak ekstrawertycy, a my mamy tendencję do słuchania więcej niż mówimy. Na przykład, zajęło mi miesiące zanim poczułem się komfortowo dzieląc się i otwierając się o moich uczuciach z moimi współpracownikami. Nawet w mojej własnej rodzinie, nadal walczę, aby być sobą i odnaleźć siebie, chociaż uczę się.

Jeśli walczysz tak jak ja, pamiętaj, że masz prawo puścić i wyrazić swoje uczucia. Wiem, że może to być trudne, aby dowiedzieć się, jak, zwłaszcza jako introwertyk, wyrażać swoje opinie i walczyć z instynktownym połykaniem tego, co czujesz. Jednak, aby stać się naszym najlepszym sobą, musimy.

Możesz polubić:

• INFJ: 6 Therapist Tips to Express Your Emotions (When You Don’t Want to Rock the Boat)
• INTJ: 7 Tips to Deal With Your Emotions (Even When You’d Rather Ignore Them)
• Here’s What Makes Each Introverted Myers-Briggs Personality Type Angry

shop.introvertdear.com

.