Rozdział 30. Don’t Repeat Yourself
Steve Smith
WSZYSTKICH ZASADACH PROGRAMOWANIA, Don’t Repeat Yourself (DRY) jest być może jedną z najbardziej fundamentalnych. Zasada ta została sformułowana przez Andy’ego Hunta i Dave’a Thomasa w książce The Pragmatic Programmer (Pragmatyczny programista) i leży u podstaw wielu innych znanych najlepszych praktyk tworzenia oprogramowania i wzorców projektowych. Programista, który nauczy się rozpoznawać duplikację i zrozumie, jak ją wyeliminować poprzez odpowiednią praktykę i właściwą abstrakcję, może stworzyć znacznie czystszy kod niż ten, który ciągle infekuje aplikację niepotrzebnymi powtórzeniami.
Duplikacja to marnotrawstwo
Każda linia kodu, która trafia do aplikacji, musi być utrzymywana i jest potencjalnym źródłem przyszłych błędów. Powielanie niepotrzebnie rozdęwa bazę kodu, powodując więcej okazji do błędów i dodając przypadkową złożoność do systemu. Rozdęcie, które duplikacja dodaje do systemu, utrudnia również programistom pracującym z systemem pełne zrozumienie całego systemu, lub upewnienie się, że zmiany dokonane w jednym miejscu nie muszą być również dokonane w innych miejscach, które powielają logikę, nad którą pracują. DRY wymaga, że „każdy fragment wiedzy musi mieć pojedynczą, jednoznaczną, autorytatywną reprezentację w systemie.”
Repetycja w procesie wymaga automatyzacji
Wiele procesów w tworzeniu oprogramowania jest powtarzalnych i łatwo je zautomatyzować. Zasada DRY stosuje się …
