Antarktyczne szelfy lodowe straciły prawie 4 biliony ton metrycznych lodu od połowy lat 90-tych, twierdzą naukowcy. Woda oceaniczna topi je od dołu do góry, powodując, że tracą masę szybciej, niż mogą ponownie zamarznąć.
Tak wynika z nowego badania analizującego dane satelitarne z lat 1994-2018. Wyniki zostały opublikowane wczoraj w czasopiśmie Nature Geoscience.
That spells bad news for the hundreds of glaciers spread out along the Antarctic coastline.
Ice shelves are ledges of ice that jut out from the edge of the continent into the ocean. Pomagają one utrzymać lodowce w stabilności, utrzymując je w miejscu.
As ice shelves melt, they become thinner, weaker and more likely to break. Kiedy to się stanie, mogą uwolnić strumienie lodu z lodowców za nimi, podnosząc globalny poziom mórz.
Naukowcy w ostatnich latach coraz bardziej niepokoją się o antarktyczne półki lodowe. Badania coraz bardziej sugerują, że półki lodowe w niektórych regionach kontynentu – szczególnie w Antarktyce Zachodniej i części Półwyspu Antarktycznego – topnieją i przerzedzają się od dołu do góry.
Nowe badania potwierdzają, że najszybciej topniejące obszary to głównie szelfy lodowe wystające do mórz Amundsena i Bellingshausena, które sięgają wybrzeża Antarktydy Zachodniej i zachodniej flanki Półwyspu Antarktycznego.
Topiące się szelfy lodowe stanowią tylko część lodu, który Antarktyda traci w danym roku.
Badania sugerują, że kontynent traci miliardy ton lodu każdego roku. Część z tej utraty masy pochodzi z topnienia półek lodowych, a część z topnienia na powierzchni lądolodu. Większość pochodzi z kawałków lodu wylewających się z lodowców do morza.
A przerzedzające się, słabnące szelfy lodowe mogą przyspieszyć ten proces.
Strumienie ciepłej wody oceanicznej wydają się być winowajcą. Ta ciepła woda pochodzi z Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego, płynie na południe w kierunku Antarktydy.
Zwykle jest to prąd głębokowodny. Ale kiedy dociera do kontynentu antarktycznego, część z nich jest w stanie bąbelkować w kierunku powierzchni. Tam, jest w stanie przesączyć się pod pobliskie szelfy lodowe i stopić lód od dołu do góry.
Nowe badania pokazują, że topnienie nie było całkowicie spójne w czasie. Topnienie pojawiło się, aby przyspieszyć w późnych latach 2000, przed ostatecznie spowolnienie z powrotem w 2010s.
To jest prawdopodobnie ze względu na część wpływu El Niño i La Niña wzorów w Oceanie Spokojnym, zgodnie z głównym autorem badania Susheel Adusumilli, doktorant w Scripps Institution of Oceanography na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. Te naturalne wzorce klimatyczne mogą powodować, że temperatury oceanu oscylują między cieplejszymi i chłodniejszymi cyklami.
Jeszcze wielu badaczy uważa, że zmiany klimatyczne prawdopodobnie również przyczyniają się do topnienia półek lodowych. Badania sugerują, że zmiany klimatu mogą wpływać na pewne wzorce wiatru wokół Antarktydy, które mogą wzburzyć wody w Oceanie Południowym i zwiększyć ilość ciepłej wody, która wypływa na powierzchnię.
Badania modelowania sugerują, że proces ten może stać się bardziej intensywny w nadchodzących dekadach, ponieważ Ziemia nadal się ociepla.
And even when the melt rates are slower than they’ve been in the past, the ice shelves are still losing mass overall.
If the ice shelves were in a stable, steady state, then they might oscillate back and forth between gaining mass and losing mass, Adusumilli noted.
Aut for the last 25 years, „there’s always mass loss,” he said. „To idzie od małej ilości utraty masy do dużej ilości utraty masy do małej ilości utraty masy ponownie. To nigdy nie idzie od zysku masy do utraty masy.”
Wzrastające poziomy mórz są największą obawą o utratę lodu z lodowców Antarktydy. Ale topniejące półki lodowe warto mieć na oku z innego powodu, dodał Adusumilli.
Napływ topniejącej wody wlewającej się do morza może zmienić ocean na kilka znaczących sposobów.
Zimna, słodka woda może tworzyć sztywną warstwę na powierzchni oceanu. Niektórzy badacze uważają, że to z kolei może pozwolić głębszym, cieplejszym warstwom oceanu stać się jeszcze cieplejsze.
I kiedy te ciepłe warstwy dobrze się na skraju kontynentu, mogą spowodować, że szelfy lodowe będą topnieć jeszcze szybciej.
„Ludzie jakby mówią o tym, jak zwiększone topnienie szelfów lodowych może prowadzić do większego rozładowania uziemionego lodu i wzrostu poziomu morza”, powiedział Adusumilli. „Ale wtedy bezpośredni wpływ szelfów lodowych na ocean jest również bardzo ważny.”
Reprinted from Climatewire with permission from E&E News. E&E zapewnia codzienne relacje z istotnych wiadomości dotyczących energii i środowiska na stronie www.eenews.net.
.
