Głuchota występuje u psów prawdopodobnie z taką samą częstotliwością jak u ludzi. Najczęstsze przyczyny to głuchota wrodzona (rozpoznawana na ogół w pierwszych 6 miesiącach życia) i związana z wiekiem (głuchota starcza lub zwyrodnieniowa).
Głuchota wrodzona jest najprawdopodobniej spowodowana nieprawidłowością genetyczną i jest częściej spotykana u niektórych ras, w tym dalmatyńczyków, australijskich psów do bydła (ACD) i angielskich terierów typu Bull. Może jednak występować sporadycznie u psów każdej rasy, a głuchota jest zwykle widoczna do 6 tygodnia życia. Głuchota może dotyczyć jednego lub obu uszu. Głuchota spowodowana nieprawidłowościami genetycznymi jest niestety trwała.
Brainstem Auditory Evoked Response (BAER) jest najbardziej czułym testem w ocenie słuchu. Inne mniej czułe testy są dostępne np. BAERCOM, ale są one znacznie mniej dokładne.
Hodowcy dalmatyńczyków, ACD, seterów angielskich i terierów buhajów są zachęcani do rutynowej oceny słuchu szczeniąt poprzez badanie BAER, zanim szczenięta trafią do domów, a także przed podjęciem decyzji o rozmnażaniu w celu zmniejszenia częstości występowania głuchoty w ich rasach.
Badacze z Uniwersytetu w Sydney współpracują z hodowcami dalmatyńczyków, aby spróbować ustalić genetyczne podstawy utraty słuchu u tej rasy.
Badanie BAER może być użyte do oceny słuchu każdego psa (lub kota), młodego lub starego, który jest podejrzany o głuchotę w jednym lub obu uszach. Jest to test, który określa czy funkcja ślimaka (ucho wewnętrzne) i „okablowanie” do słyszenia, jest nienaruszone. Głośność dźwięku w teście może być różna, ale test ten nie ocenia stopnia częściowego ubytku słuchu. Jednak „selektywna” głuchota może być odróżniona od prawdziwej głuchoty!
Badanie BAER wymaga założenia zatyczek do uszu i wprowadzenia 3 cienkich elektrod pod skórę. Łagodny środek uspokajający jest zwykle podawany przed badaniem, aby piankowe zatyczki nie podrażniały uszu szczeniaka.
Dużo słodyczy na tych zdjęciach!
