BBC Sport (wersja międzynarodowa)

Jedzenie jaj nie szkodzi ptakom w długim okresie

Wiewiórki szare nie mają znaczącego wpływu na populacje wielu gatunków ptaków leśnych w Anglii, badanie wykazało.

Badacze z British Trust for Ornithology i Natural England zbadali wpływ wiewiórek szarych na 38 gatunków ptaków w całym kraju.

Znaleźli oni pewne dowody na to, że wiewiórki szare mogą lokalnie tłumić populacje niektórych gatunków.

Ale nie wydają się one powodować ptakom jakiejkolwiek powszechnej lub trwałej szkody.

Wyniki badań, które zaprzeczają poglądowi, że szare wiewiórki spowodowały spadek brytyjskich liczb ptaków w ciągu ostatnich 40 lat, zostały opublikowane w Journal of Ornithology.

Wiewiórki szare najprawdopodobniej nie przyczyniły się do zaobserwowanych spadków liczebności ptaków leśnych w ostatnich latach. lat Dr Stuart Newson BTO Starszy ekolog badawczy

Od dawna wiadomo, że wiewiórki szare, gatunków inwazyjnych do Wielkiej Brytanii, drapieżne na jajach ptaków i będzie również zabić i zjeść pisklęta. Wiewiórki rude, rodzimy gatunek wiewiórki w Wielkiej Brytanii, robią to samo.

W ciągu ostatnich czterech dekad, wiele gatunków dzikich ptaków zmniejszyło swoją liczebność w Wielkiej Brytanii.

Wiele z tych spadków było związanych ze zmianami w praktyce rolniczej.

Ale często argumentowano, że drapieżniki, takie jak wiewiórki szare, również zabijają rodzime ptaki.

To zagrożenie – w połączeniu z uszkodzeniem, że szare wiewiórki mogą zrobić do rodzimych drzew, oraz wpływ, że szare wiewiórki może mieć na pozostałych populacji czerwonych wiewiórek – doprowadziło do wezwań w zeszłym roku, wspierany przez księcia Karola, do uboju inwazyjnych gatunków.

Kracze kwitną pomimo upodobania wiewiórek szarych do ich jaj

Jednakże brakuje mocnych dowodów na to, że drapieżnictwo wiewiórek szarych spowodowało krajowe spadki liczebności rodzimych gatunków ptaków.

Więc naukowcy z British Trust for Ornithology (BTO) i Natural England (NE) przejrzeli mnóstwo danych na temat ptaków i liczb wiewiórek szarych w Anglii w poszukiwaniu dowodów na to, że szaraki miały wpływ.

Ekolodzy BTO Dr Stuart Newson, Dr David Leech i Dr Chris Hewson oraz NE Dr Humphrey Crick i Pan Phil Grice zbadali 38 gatunków ptaków związanych z lasem, w tym szpaki, gołębie grzywacze, strzyżyki, dzięcioły, drozdy, pokrzewki, sikory i zięby.

Dane na temat wielkości ich populacji oraz wiewiórek szarych zostały zebrane przez Breeding Bird Survey.

Około 160 000 wiewiórek rudych pozostaje w Wielkiej Brytanii, w porównaniu z 2.5 mln wiewiórek szarych Ponad 2 mln tych wiewiórek szarych żyje w Anglii W przeszłości wiewiórki szare były obwiniane za znaczny spadek liczebności obecnie rzadkich ptaków, takich jak dzięcioły, common nightingales, tree pipits, willow warblers, song thrushes, willow and marsh tits and hawfinches

They found very little evidence that grey squirrels were suppressing bird numbers.

„Szare wiewiórki są bardzo mało prawdopodobne, aby napędzać obserwowane spadki w ptaki leśne w ostatnich latach,” Dr Newson powiedział BBC.

Spośród 38 gatunków ptaków, statystycznie istotny związek pomiędzy wiewiórką szarą a wielkością populacji ptaków stwierdzono w przypadku 12 gatunków.

Wśród nich, wiewiórki okazały się mieć pozytywny wpływ na siedem gatunków ptaków, korelacja prawdopodobnie spowodowana przez oba gatunki ssaków i ptaków korzystających z podobnych zmian w ich siedlisku.

Wiewiórki szare miały negatywny wpływ tylko na pięć: kos, gołąb siniak, dzięcioł zielonosiwy, sikora długodzioba i sójka euroazjatycka.

„Spośród tych gatunków, najbardziej przekonujące dowody dotyczą kosa i gołębia pocztowego”, mówi dr Newson.

W przypadku tych dwóch gatunków badacze znaleźli słaby, ale istotny związek między liczebnością wiewiórek szarych a niepowodzeniem gniazd tych ptaków.

Jednakże, podczas gdy wiewiórki szare mogą być drapieżnikami tych dwóch gatunków, ogólna liczba kosów i gołębi obrożnych wzrosła w skali kraju, a nawet lokalnie, gdzie wiewiórki szare są powszechne.

• Red
• Grey
• Both

Po prostu liczebność tych gatunków ptaków wzrosła jeszcze bardziej tam, gdzie wiewiórki szare są nieobecne.

„To była pierwsza krajowa analiza tego typu, która została przeprowadzona, więc byłem otwarty na to, co mogę znaleźć”, mówi dr Newson.

Jednym z wyjaśnień, dlaczego szare wiewiórki zjadają ptasie jaja, a mimo to nie wydają się powodować spadku liczby ptaków, jest to, że ptaki kompensują straty w swoich gniazdach.

Jeśli liczba piskląt spada, na przykład, wskaźnik przeżycia tych, które pozostały często idzie w górę, ponieważ mają one mniej konkurencji dla żywności w gnieździe.

Nadwyżka ptaków nielęgowych może również przyczynić się do zwiększenia liczebności, jeśli populacja zacznie się zmniejszać.

Naukowcy nie wykluczają możliwości, że wiewiórki szare mogą mieć wpływ na inne gatunki wysokiego ryzyka, takie jak głuszce, które nie mogły być badane w wyniku braku danych.

Ale mówią, że to wzmacnia pogląd, że najbardziej pilną kwestią ochrony odnoszącą się do szarych wiewiórek jest wpływ, jaki mają one na rodzime czerwone wiewiórki, a nie na ptaki leśne.

Istnieją dobre dowody na to, że szare wiewiórki odegrały ważną rolę jako wektor w rozprzestrzenianiu parapoxvirus, forma krostowego zapalenia skóry, która nie wpływa na szaraki, ale może zabić rudą wiewiórkę w ciągu czterech do pięciu dni.

.