Pytanie przeglądowe
Przeglądano dowody na skuteczność i bezpieczeństwo niechirurgicznych metod leczenia w porównaniu ze sobą, placebo lub brakiem leczenia w celu zmniejszenia utraty krwi miesiączkowej u kobiet z zaburzeniami krwawienia. Jest to aktualizacja wcześniej opublikowanego przeglądu Cochrane.
Tło
Duże krwawienia miesiączkowe są jednym z najczęstszych objawów u kobiet z zaburzeniami krwawienia. Znacząca populacja kobiet z obfitymi krwawieniami miesiączkowymi jest dotknięta zaburzeniami krwawienia, zarówno dziedzicznymi, jak i nabytymi, a w momencie zgłoszenia są one znacznie młodsze niż kobiety, które zgłaszają się z tą dolegliwością z innych powodów. Ponieważ obfite krwawienia miesiączkowe rozpoczynają się wraz z początkiem menarche i trwają przez całe życie reprodukcyjne, jakość życia tych kobiet jest poważnie pogorszona i są one narażone na zwiększone ryzyko anemii z niedoboru żelaza.
Data wyszukiwania
Dowody są aktualne na dzień: 25 sierpnia 2016 r.
Charakterystyka badań
Do przeglądu włączono trzy badania dotyczące niechirurgicznych metod leczenia u 175 kobiet z zaburzeniami krwawienia doświadczających obfitych krwawień miesiączkowych. W dwóch badaniach porównywano desmopresynę z placebo, a w jednym badaniu desmopresynę z kwasem traneksamowym. Kobiety włączone do badań zostały losowo wybrane do jednego lub drugiego leczenia. Badania trwały od dwóch do czterech miesięcy.
Kluczowe wnioski
W dwóch z trzech badań (z udziałem 59 kobiet) nie znaleziono wyraźnych dowodów na różnicę między desmopresyną (wazopresyna 1-deamino-8-D-arginininowa) w zmniejszaniu utraty krwi miesiączkowej w porównaniu z placebo. Jedno z tych badań kontynuowało nierandomizowane, otwarte porównanie połączenia desmopresyny z kwasem traneksamowym w porównaniu z placebo i wykazało znaczące zmniejszenie utraty krwi miesiączkowej. Jednak nierandomizowany projekt tego porównania jest możliwym dodatkowym źródłem błędu.
Trzecie badanie (116 kobiet), które miało więcej uczestników niż pozostałe dwa badania łącznie, wykazało większe zmniejszenie utraty krwi miesiączkowej przy podawaniu kwasu traneksamowego niż przy podawaniu desmopresyny. Nie było możliwe przedstawienie danych dotyczących jakości życia w tym badaniu, ponieważ nie odnotowano różnic między dwiema grupami interwencyjnymi. Nie było wyraźnych dowodów na różnice w ryzyku wystąpienia działań niepożądanych w przypadku stosowania desmopresyny w porównaniu z kwasem traneksamowym.
