Czytaj transkrypcję w pełnym tekście.

Osoba, która miała raka jest powszechnie nazywana osobą, która przeżyła raka. „Co-survivor” jest czasami używany do opisania osoby, która opiekowała się bliską osobą z rakiem.

Nie każdy, kto miał raka lubi słowo „survivor”. Powody tego mogą być różne. Na przykład, mogą oni po prostu bardziej identyfikować się z byciem „osobą, która miała raka”. Albo jeśli mają do czynienia z rakiem każdego dnia, mogą opisywać siebie jako „żyjących z rakiem”. Dlatego mogą nie myśleć o sobie jako o osobie, która przeżyła.

Życie z historią raka jest inne dla każdej osoby. Jednak większość ludzi ma wspólne przekonanie, że życie po raku jest inne.

Inne wspólne reakcje, które ludzie mają po raku obejmują:

  • Większe docenianie życia.

  • Bardziej akceptowanie siebie.

  • Uczucie większego niepokoju o swoje zdrowie.

  • Niewiedza, jak sobie radzić po zakończeniu leczenia.

Zrozumienie przeżycia

Przeżycie choroby nowotworowej ma co najmniej 2 wspólne znaczenia:

  • Brak oznak raka po zakończeniu leczenia.

  • Życie z, przez i poza rakiem. Oznacza to, że przeżycie choroby nowotworowej rozpoczyna się w momencie rozpoznania. Obejmuje ona osoby, które otrzymują leczenie przez dłuższy czas. Ich leczenie może obniżyć prawdopodobieństwo powrotu nowotworu lub pomóc w powstrzymaniu jego rozprzestrzeniania się.

Fazy przeżycia

Istnieją 3 fazy przeżycia:

  • Przeżycie w stanie ostrym rozpoczyna się w momencie rozpoznania i trwa do końca początkowego leczenia. Leczenie raka jest w centrum uwagi.

  • Rozszerzone przeżycie rozpoczyna się pod koniec początkowego leczenia i trwa przez kolejne miesiące. W centrum uwagi znajdują się skutki raka i leczenia.

  • Permanentne przeżycie ma miejsce, gdy od zakończenia leczenia raka minęły lata. Istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że rak może powrócić. Długoterminowe skutki raka i leczenia są w centrum uwagi.

Statystyki przeżycia

Liczba osób, które miały raka znacznie wzrosła w ciągu ostatnich 45 lat w Stanach Zjednoczonych. W 1971 roku, było 3 miliony ludzi z rakiem. Obecnie jest ich ponad 15,5 miliona.

  • Około 67% dzisiejszych osób, które przeżyły chorobę nowotworową, zostało zdiagnozowanych 5 lub więcej lat temu.

  • Około 17% wszystkich osób, które przeżyły chorobę nowotworową, zostało zdiagnozowanych 20 lub więcej lat temu.

  • Niemal połowa (47%) osób, które przeżyły chorobę nowotworową, jest w wieku 70 lat lub starsza.

Większość osób, które przeżyły chorobę nowotworową, chorowała na powszechnie występujące nowotwory:

  • 23% – raka piersi

  • 21% – raka prostaty

  • 9% – raka jelita grubego

  • 8% – raka szyjki macicy, macicy, lub jajnika

  • 8% – czerniak

Wyższe wskaźniki przeżycia mogą być spowodowane następującymi istotnymi ulepszeniami w zapobieganiu i leczeniu nowotworów:

  • Testy przesiewowe mogą wykrywać nowotwory wcześniej. Testy te obejmują:

    • Mammografię w kierunku raka piersi

    • Antygen swoisty dla gruczołu krokowego (PSA) w kierunku raka prostaty

    • Kolonoskopię w kierunku raka jelita grubego. raka

    • Test Pap w kierunku raka szyjki macicy

  • Istniejące metody leczenia są stosowane w lepszy sposób

  • Mniej skutków ubocznych, co pozwala utrzymać zaplanowane leczenie w harmonogramie

  • Najnowsze metody leczenia, takie jak terapia celowana i immunoterapia

Dowiedz się więcej o historii badań nad rakiem na stronie internetowej American Society of Clinical Oncology.

Przeżycie raka: Czego się spodziewać

Pod koniec leczenia, osoba ma rzadszy kontakt z zespołem opieki zdrowotnej. Osoby, które przeżyły, mogą mieć:

  • Życzenie, że leczenie się skończyło

  • Niepewność co do przyszłości

  • Zwiększony niepokój

  • Strach, że rak powróci

  • Winę z powodu przeżycia, po utracie innych osób z powodu raka

  • Problemy fizyczne, psychologiczne, seksualne lub problemy z płodnością

  • Szkody w związkach

  • Dyskryminacja w pracy

  • Sieć społeczna, która teraz wydaje się niewystarczająca

Zmiany w związkach

Po zakończeniu aktywnego leczenia potrzeby niektórych osób, które przeżyły chorobę, zmieniają się, a związki mogą ulec zmianie. Na przykład:

  • Niektórzy przyjaciele mogą stać się bliżsi, podczas gdy inni trzymają się na dystans.

  • Rodziny mogą stać się nadopiekuńcze. Mogą też mieć wrażenie, że nie są już tak wspierające.

  • Problemy w relacjach sprzed diagnozy raka mogą ponownie wypłynąć na powierzchnię.

Co możesz zrobić:

  • Zrozum, że cała rodzina zmienia się w wyniku doświadczenia choroby nowotworowej w sposób, z którego może nie zdawać sobie sprawy.

  • Pracuj poprzez te zmiany, aby uzyskać wsparcie, którego potrzebujesz.

  • Utrzymuj otwartą i ciągłą komunikację.

Powrót do pracy

Powrót do regularnego harmonogramu pracy jest sposobem na powrót do normalnej rutyny i stylu życia. Większość ludzi potrzebuje swojej pracy i ubezpieczenia zdrowotnego, które ona zapewnia.

Osoby z chorobą nowotworową mogą:

  • Pracować podczas leczenia

  • Brać wolne na leczenie i wrócić do pracy po zakończeniu leczenia

  • Być niezdolne do powrotu do pracy z powodu skutków choroby nowotworowej lub jej leczenia

W pracy może się okazać, że:

  • Pracownicy mogą chcieć pomóc, ale nie wiedzą jak

  • Jest Pan/Pani traktowany/a inaczej lub niesprawiedliwie w porównaniu z sytuacją sprzed leczenia nowotworu

Co może Pan/Pani zrobić:

  • Uświadomić sobie, że to, kiedy i jak podzieli się Pan/Pani swoją diagnozą, jest osobistym wyborem.

  • Jeśli zdecydujesz się mówić o swojej podróży, ustal granice tego, czym się podzielisz.

  • Pomyśl o tym, o co współpracownicy mogą cię zapytać w trakcie i po leczeniu. Zdecyduj z wyprzedzeniem, jak chcesz odpowiedzieć na ich pytania.

Statystyki zaadaptowane z publikacji American Cancer Society, Cancer Treatment & Survivorship Facts & Figures 2016-2017 (PDF), oraz National Cancer Institute’s Office of Cancer Survivorship.

.

admin

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

lg