W najszerszym znaczeniu, termin „podbitka” może być używany w odniesieniu do spodu dowolnego elementu konstrukcyjnego, takiego jak łuk, architraw lub wystający gzyms. Najczęściej jednak odnosi się do spodu okapu, czyli spodu części dachu wystającej poza zewnętrzną ścianę budynku.
Typowo deski podbitkowe mocuje się do spodu wystających krokwi, tworząc podbitkę, natomiast deski czołowe mocuje się wzdłuż pionowych powierzchni krokwi, tworząc powięź. W połączeniu te elementy pomagają „uszczelnić” dach na jego krawędziach. Mogą one jednak zawierać małe otwory umożliwiające wentylację pustki dachowej, co pomaga zapobiegać gromadzeniu się wilgoci, która mogłaby powodować kondensację pary wodnej i niszczenie dachu.
Podbitki są tradycyjnie konstruowane z drewna, jednak można również stosować szeroką gamę innych materiałów, w tym okładziny metalowe, UPVC, winylowe i kompozytowe.
Wewnątrz budynków termin podbitka może odnosić się do każdej części sufitu, która jest niższa niż reszta sufitu. Może to być stosowane jako akcent w pomieszczeniach z powodów dekoracyjnych, lub w pomieszczeniach z wysokimi sufitami, aby pokój czuje się mniejszy. Mogą być również wymagane do ukrycia belek konstrukcyjnych, elementów hydraulicznych, kanałów grzewczych/chłodzących lub opraw oświetleniowych.
W klasycznej architekturze, podsufitka może być ozdobiona „zębatymi” blokami stosowanymi w ściśle powtarzającym się wzorze, znanym jako „dentils”. W porządku doryckim, prostokątne bloki były powszechnie zawieszone na podsufitce gzymsu nad tryglifami, znane jako 'mutule’.
Powiązane artykuły na Designing Buildings Wiki
- Łuki.
- Architraw.
- Sklepienie kolebkowe.
- Płaskorzeźba.
- Klasyczne porządki w architekturze.
- Gzyms.
- Gzyms.
- Definicje gzymsu i architrawu.
- Definicja stropu.
- Elementy kolumn klasycznych.
- Entablature.
- Fascia.
- Fillet.
- Fryz.
- Zintegrowany moduł usługowy.
- Listwa.
- Pedestal.
- Pediment.
- Pilaster.
- Rodzaje sufitów.
.
