Dyskinetyczne porażenie mózgowe jest formą porażenia mózgowego związanego głównie z uszkodzeniem móżdżku lub zwojów podstawy, co może powodować szereg opóźnień rozwojowych, trudności fizyczne i mimowolne ruchy mięśni. Najbardziej widocznymi cechami dyskinetycznego CP są nagłe skurcze podczas prób poruszania się i nieprawidłowości postawy podczas odpoczynku.
Dyskinetyczne CP jest jednym z 4 różnych podtypów mózgowego porażenia dziecięcego. Inne typy mózgowego porażenia dziecięcego to spastyczne, ataksyjne i mieszane. Podtypy mózgowego porażenia dziecięcego są rozróżniane na podstawie szczególnego rodzaju zaburzeń ruchowych z nimi związanych. Spastyczne porażenie mózgowe jest dominującą formą mózgowego porażenia dziecięcego, stanowiącą ponad 75% wszystkich przypadków tego schorzenia. Dyskinetyczne porażenie mózgowe jest drugim najczęstszym podtypem CP, ale nadal stanowi tylko 5-6% wszystkich przypadków CP.
Co to jest Dyskinetyczne Porażenie Mózgowe?
Mózgowe porażenie dyskinetyczne jest formą porażenia mózgowego, która odróżnia się od innych form porażenia mózgowego (spastycznego i ataksyjnego) objawami i regionem mózgu, w którym doszło do uszkodzenia – w tym przypadku móżdżkiem lub zwojami podstawy. Móżdżek jest regionem mózgu, który koordynuje napięcie mięśni i funkcje motoryczne, podczas gdy zwoje podstawy pośredniczą w przekazywaniu sygnałów między mózgiem a rdzeniem kręgowym.
Dyskinetyczne porażenie mózgowe jest czasami opisywane jako składające się z dwóch lub trzech odmian, które wyrażają niektóre, ale nie wszystkie z szeregu objawów, dzieląc te same przyczyny i zakres zalecanych metod leczenia. Chociaż te formy są czasami odróżniane od siebie, terminy używane do ich opisania są również często używane zamiennie. Jeśli Twoje dziecko cierpi na Mózgowe Porażenie Dziecięce, mogą wystąpić u niego niektóre lub wszystkie objawy jednej z poniższych kategorii – jeśli szukasz dalszych wyjaśnień na temat tego, którą wersję ma Twoje dziecko, powinieneś skonsultować się z lekarzem.
Dwie podstawowe odmiany dyskinetycznego porażenia mózgowego znane są jako atetotyczne i dystoniczne, i można je rozróżnić przede wszystkim w następujący sposób:
- Atetotyczne dyskinetyczne porażenie mózgowe: zazwyczaj dotyczy ramion, rąk, stóp lub nóg dziecka, charakteryzuje się dużymi lub małymi ruchami, które mogą być nagłe lub powolne, szarpane i/lub czasami powtarzalne. Ruchy te często nasilają się podczas stresu i mogą również wpływać na twarz lub język dziecka.
- Dystoniczny dyskinetyczny CP: zazwyczaj przejawia się w przypadkowych, skręcających i czasami bolesnych ruchach, które występują, gdy dziecko próbuje się poruszać. Podobnie jak w przypadku Athetoid, ruchy te mogą być szybkie lub wolne, powtarzające się lub ciągłe. Może również istnieć punkt centralny, który jest dotkniętym obszarem, lub efekty te mogą być bardziej ogólne.
Jakie są objawy dyskinetycznego porażenia mózgowego?
Objawy Mózgowego Porażenia Dziecięcego są różne u każdej osoby, więc jeśli Twoje dziecko jest dotknięte tym schorzeniem, najprawdopodobniej będzie wykazywać pewien zakres objawów wymienionych poniżej. Chociaż objawy różnią się między atetoidalną i dystoniczną wersją dyskinetycznego porażenia mózgowego, często mogą się pokrywać i dlatego zostały ujęte poniżej razem. Warto zaznaczyć, że zdolności umysłowe zazwyczaj nie są zaburzone, choć w około 1 na 4 przypadki mogą wystąpić zaburzenia poznawcze i/lub padaczka. Niektóre z pierwszych objawów, na które należy zwrócić uwagę to:
- Migotanie i niekontrolowane ruchy gałek ocznych
- Opóźnienia rozwojowe, takie jak brak siadania, raczkowania, stania, chodzenia lub sięgania po przedmioty w oczekiwanym wieku
Dodatkowo, najczęstsze objawy dyskinetycznego porażenia mózgowego obejmują:
- Nienormalne, niekontrolowane ruchy ciała, które są ciągłe lub powtarzalne
- Trudności z utrzymaniem przedmiotów lub utrzymaniem ciała w pozycji pionowej
- Możliwe trudności z mówieniem lub połykaniem pokarmów (co może powodować problemy żywieniowe)
- Nadmierne, mimowolne ruchy twarzy, czasami obejmujące grymasy i ślinienie się
- Mimowolne ruchy wijące rąk i kończyn
- Ból podczas nieprawidłowych ruchów
- Niezdolność do kontrolowania napięcia mięśni może skutkować wahaniami pomiędzy mięśniami zbyt napiętymi (hipertonia) i zbyt rozluźnionymi (hipotonia) – może to prowadzić do skurczów mięśni
- I niestety, istnieją również pewne komplikacje, które mogą rozwinąć się jako konsekwencja tego stanu:
- Problemy z kręgosłupem szyjnym mogą prowadzić do poważniejszej niepełnosprawności, zwężenia rdzenia kręgowego, i zwyrodnienie dysku (przez mielopatię szyjną)
- Mogą pojawić się problemy ze stopami, takie jak opadanie stopy (co utrudnia podnoszenie przedniej części stopy) lub koślawość kostki (w której staw dziecka staje się sztywny i chodzi ono na palcach)
- Może również dojść do zwichnięcia biodra
Jaka jest przyczyna dyskinetycznego porażenia mózgowego?
Jak wszystkie inne formy porażenia mózgowego, dyskinetyczne porażenie mózgowe powstaje jako konsekwencja uszkodzenia mózgu. Forma porażenia mózgowego zależy od zakresu i lokalizacji uszkodzenia, które zazwyczaj występuje przed porodem, podczas porodu lub wkrótce po nim. Jeśli Twoje dziecko cierpi na dyskinetyczne porażenie mózgowe, oznacza to, że uszkodzeniu uległ móżdżek (który koordynuje napięcie mięśniowe i funkcje motoryczne) lub zwoje podstawy (które pośredniczą w przekazywaniu sygnałów między mózgiem a rdzeniem kręgowym). Istnieje wiele sposobów, w jakie może dojść do tego uszkodzenia:
- Infekcje matczyne lub płodowe, które powodują uszkodzenie mózgu
- Uderzenia płodowe, czyli krwawienie w mózgu. Mogą one być wywołane na różne sposoby, czy to przez zakrzepy krwi w łożysku, problemy z krążeniem lub słabe naczynia krwionośne mózgu. Istnieje większe ryzyko udaru płodu, jeśli ciśnienie krwi matki jest zbyt wysokie lub zbyt niskie – co sprawia, że ścisłe monitorowanie ciśnienia krwi jest kluczowe podczas opieki prenatalnej. Zakażenia matki mogą również powodować udary płodu.
- Nieprawidłowy poród – jeśli lekarz zignorował oznaki problemów podczas porodu, pozostawił dziecko w kanale rodnym lub nieprawidłowo użył kleszczy lub próżnociągu, mogło to przyczynić się do rozwoju dyskinetycznego porażenia mózgowego u Twojego dziecka.
- Warunki poporodowe – Wkrótce po urodzeniu, drgawki, żółtaczka, zapalenie opon mózgowych i brak tlenu mogą spowodować rozwój dyskinetycznego porażenia mózgowego jako powikłania, zwłaszcza jeśli te problemy nie zostały szybko zdiagnozowane i leczone.
Jak diagnozuje się dyskinetyczne porażenie mózgowe?
Mózgowe porażenie dziecięce dyskinetyczne jest typowym skutkiem urazowego uszkodzenia mózgu w czasie porodu, ale zazwyczaj nie może być zdiagnozowane aż do późniejszego okresu, ponieważ jego podstawowe objawy dotyczą funkcji motorycznych. Ponieważ objawy te nie będą widoczne, dopóki dziecko się nie zestarzeje i nie rozwinie umiejętności motorycznych, stan ten może nie być w pełni możliwy do zdiagnozowania przez kilka miesięcy, maksymalnie do około osiemnastu miesięcy w ciężkich przypadkach lub trzech lub czterech lat w łagodniejszych przypadkach.
Diagnozy są zazwyczaj stawiane głównie na podstawie lub w wyniku zaobserwowanych objawów, dlatego ważne jest, aby rodzice i lekarze zauważyli i kontynuowali działania, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy. Oprócz postawienia diagnozy na podstawie obserwacji objawów, lekarz może również chcieć przeprowadzić badania diagnostyczne z wykorzystaniem różnych urządzeń obrazujących. Niektóre z tych technologii mogą stwarzać ryzyko dla zdrowia, dlatego ważne jest, aby rozważyć korzyści i wady każdej sugestii w oparciu o specyfikę przypadku Twojego dziecka. Podczas gdy monitorowanie słuchu, wzroku, postępów w mowie i rozwoju intelektualnego może zająć więcej czasu, jest również prawdopodobne, że zaowocuje dokładniejszą diagnozą.
Jak leczy się dyskinetyczne porażenie mózgowe?
Istnieją różne metody leczenia dyskinetycznego porażenia mózgowego i to, co jest odpowiednie dla Twojego dziecka, powinno być określone w pełnej konsultacji z lekarzem lub innym ekspertem medycznym. Generalnie jednak, terapia fizyczna jest uważana za najważniejszy aspekt leczenia i jest zazwyczaj włączana do dnia szkolnego, aby zapewnić regularne i spójne zyski w obszarach takich jak kontrola ruchów i poprawa postawy. Ponadto, terapia mowy może pomóc dziecku poprawić umiejętności komunikacyjne i przezwyciężyć trudności w jedzeniu, podczas gdy terapia zajęciowa może przynieść korzyści podobne do terapii fizycznej w zakresie poprawy zarówno drobnych, jak i szorstkich umiejętności motorycznych. Joga i masaże mogą również przynieść korzyści w zakresie rozluźnienia mięśni, w kontekście terapeutycznym, zalecanym przez lekarza. Ponadto, różne terapie lekowe lub leki są również dostępne, które mogą pomóc złagodzić niektóre objawy poprzez zapobieganie lub kontrolowanie skurcze. I wreszcie, w niektórych przypadkach, operacja może być również korzystna w pomocy w korygowaniu lub zapobieganiu deformacjom kończyn.
.
